Αούνγκ Σαν Σου Κι

Η Αούνγκ Σαν Σου Κι (προφερόμενο και ως Αούν Σαν Σου Τσι - IPA: /àuɴ sʰáɴ sṵ tʃì/, στα βιρμανικά ) είναι νομπελίστρια, ακτιβίστρια και πολιτικός. Υπηρέτησε ως Κρατική Σύμβουλος της Μιανμάρ από το 2016 ως το 2021, οπότε ανατράπηκε σε πραξικόπημα του στρατού.

Αούνγκ Σαν Σου Κι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	အောင်ဆန်းစုကြည် (Βιρμανικά) και Aung San Suu Kyi (Αγγλικά)
Γέννηση	19  Ιουνίου 1945[1][2][3] Γιανγκόν[4]
Κατοικία	Inya Lake Νέο Δελχί (1960–1964)[5] Οξφόρδη (από 1964) Νέα Υόρκη (από 1969)[6] Λονδίνο Σίμλα Μιανμάρ Γιανγκόν 54 University Avenue[7]
Εθνικότητα	Βιρμανοί[8]
Χώρα πολιτογράφησης	Μιανμάρ
Θρησκεία	Τεραβάντα[9]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Βιρμανικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Βιρμανικά Αγγλικά
Εκπαίδευση	διδάκτωρ φιλοσοφίας
Σπουδές	Κολέγιο Θηλέων Λέιντι Λρι Λαμ (1960–1964)[10] Σχολείο βασικής εκπαίδευσης Νο.1 Νταγκόν Κολλέγιο Σαίντ Χιούζ (1964–1967)[11] Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών σπουδών (1987–άγνωστη τιμή)[12] Πανεπιστήμιο του Δελχί[13] Convent of Jesus and Mary
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός συγγραφέας[14] ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Εργοδότης	Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών
Αξιοσημείωτο έργο	Freedom from Fear[15]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία
Πολιτική ιδεολογία	μη-βία και civil resistance
Οικογένεια
Σύζυγος	Μάικλ Άρις (1972–1999)[16]
Τέκνα	Αλεξάντερ Άρις Κιμ Άρις
Γονείς	Αούνγκ Σαν[17] και Κιν Κίι[18]
Αδέλφια	Αούνγκ Σαν Όο
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	πρόεδρος (Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία) Υπουργός του γραφείου προέδρου (από 2016)[19] Υπουργός εξωτερικών (Μυανμάρ) (2016–2021)[19] Υπουργός εκπαίδευσης (Μυανμάρ) (Μάρτιος 2016 – Απριλίου 2016)[19] Υπουργός ηλεκτρικής ενέργειας (Μυανμάρ) (Μάρτιος 2016 – Απριλίου 2016)[19] State Counsellor of Myanmar (2016–2021) μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Μιανμάρ
Βραβεύσεις	Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης (1991)[20][21] Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής Βραβείο Ζαχάρωφ[22] Βραβείο Θόρολφ Ράφτο (1990) Διεθνές Βραβείο Σιμόν Μπολιβάρ (1992)[23] Μετάλλιο Βάλεμπεργκ (2011) Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου (19  Σεπτεμβρίου 2017) Βραβείο Βάτσλαβ Χάβελ για την Δημιουργική Διαφωνία (Μαΐου 2012) Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας Βραβείο Πάλμε (2005) Βραβείο Ουνέσκο-Μανταντζίτ Σινγκ (2002) Βραβείο των τεσσάρων ελευθεριών - Ελευθερία από το φόβο Βραβείο Τσάθαμ Χάουζ (2011) Μετάλλιο Τζιουζέπε Μότα (2013) Βραβείο Γκουαντζού για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Βραβείο Πρεσβευτή Συνείδησης (2009) Διεθνές βραβείο της Καταλωνίας (2008)[24] επίτιμος Καναδός πολίτης (2007)[25] Αργυρό αναμνηστικό μετάλλιο της Τσεχικής Βουλής (2013) Ανθρωπιστής της Χρονιάς (2016)[26] επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ Βραβείο Τζαβαχαρλάλ Νεχρού (1993) βραβείο Ελευθερίας (1995) Επίτιμος εταίρος του τάγματος της Αυστραλίας (24  Μαΐου 1996)[27] επίτιμος διδάκτωρ του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Βρυξελλών (1994)[28] Τάγμα της Αυστραλίας Global Citizen Awards (2012)[29]
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Όνομα

Το Αούνγκ Σαν Σου Κι, όπως και άλλα Βιρμανικά ονόματα, δεν περιλαμβάνει επώνυμο, αλλά είναι μόνο προσωπικό όνομα, στην περίπτωση της προερχόμενο από τρεις συγγενείς: το "Αούνγκ Σαν" από τον πατέρα της, το "Σου" από την πατρική γιαγιά της, και το "Κι" από την μητέρα της Χιν Κι.^[30]

Οι Βιρμανοί αναφέρονται σε αυτήν ως Ντάου Αούνγκ Σαν Σου Κι. Το Ντάου σημαίνει "θεία", και δεν είναι μέρος του ονόματός της αλλά ένα τιμητικό για μια μεγαλύτερη και σεβαστή γυναίκα, αντίστοιχο του "Μαντάμ".^[31] Μερικές φορές οι Βιρμανοί την προσφωνούν ως Ντάου Σου ή Αμάι Σου ("Μητέρα Σου").^{[32][33][34][35][36][37][38][39]}

Βιογραφικά στοιχεία

Πρώτα χρόνια και σπουδές

Η Αούνγκ Σαν Σου Κι.
(17 Νοεμβρίου 2011)

Γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου 1945 στη Ρανγκούν της Μιανμάρ και ήταν κόρη του στρατηγού και εθνικού ήρωα Αούνγκ Σαν. Φοίτησε σε αγγλικό καθολικό σχολείο και το 1960 ακολούθησε την μητέρα της στην Ινδία όταν αυτή διορίστηκε πρέσβης της Μιανμάρ εκεί. Σπούδασε φιλοσοφία και οικονομικά σε διάφορα πανεπιστήμια του Λονδίνου και της Οξφόρδης.

Πολιτική δράση

Το 1988 επέστρεψε στη Μιανμάρ (Βιρμανία) και συμμετείχε ενεργά στις λαϊκές εξεγέρσεις του 1988. Σύντομα αναδείχθηκε σε ηγέτιδα υπέρ της δημοκρατίας. Στις 20 Ιουλίου 1989 της επιβλήθηκε κατ' οίκον περιορισμός. Της προσφέρθηκε η ελευθερία στην περίπτωση που θα εγκατέλειπε τη χώρα αλλά αρνήθηκε.

Στις γενικές εκλογές του 1990 η Αούνγκ Σαν Σου Κι εξελέγη Πρωθυπουργός της Βιρμανίας, ηγούμενη του Εθνικού Συνδέσμου για τη Δημοκρατία, το στρατιωτικό καθεστώς όμως αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία θέτοντας εκτός νόμου το κόμμα της Σαν Σου Κι. Τον ίδιο χρόνο της απονεμήθηκε και το βραβείο Ράφτο. Κατά τη διάρκεια της σύλληψής της τιμήθηκε με το Βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης για την ελευθερία της σκέψης και το 1991 με το βραβείο Νόμπελ ειρήνης. Και τα δύο βραβεία τα παρέλαβαν οι δύο γιοι της ενώ τα χρηματικά έπαθλα χρησιμοποιήθηκαν στον τομέα της υγείας και της εκπαίδευσης. Το 1995 το στρατιωτικό καθεστώς απελευθέρωσε την Σαν Σου Κι διαμηνύοντάς της ότι αν εγκατέλειπε τη χώρα δεν θα της επέτρεπε να επιστρέψει. Το 1997 διαγνώστηκε ότι ο σύζυγός της, Michael Aris, Άγγλος πολίτης, έπασχε από καρκίνο του προστάτη. Παρόλα αυτά δεν του επιτράπηκε να επισκεφθεί την σύζυγό του και έτσι τον Μάρτιο του 1999 απεβίωσε στο Ηνωμένο Βασίλειο χωρίς να τον επισκεφθεί.

Τον Σεπτέμβριο του 2000 της επιβλήθηκε ξανά κατ' οίκον περιορισμός και δύο χρόνια αργότερα αφέθηκε ελεύθερη. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε τότε ότι την άφησαν επειδή ήταν πεπεισμένοι ότι οι δύο πλευρές μπορούν να έχουν αμοιβαία εμπιστοσύνη ενώ η Σαν Σου Κι δήλωσε ότι μια νέα αυγή για τη χώρα ξεκινάει. Όμως στις 30 Μαΐου του 2003 ένας χρηματοδοτούμενος από τη δικτατορική κυβέρνηση όχλος επιτέθηκε στην αυτοκινητοπομπή της Σαν Σου Κι στο Βόρειο Μιανμάρ σκοτώνοντας πολλούς υποστηρικτές της ενώ αυτή μόλις που διασώθηκε. Αμέσως μετά η κυβέρνηση συνέλαβε την Σαν Σου Κι και την φυλάκισε. Αφού υποβλήθηκε για ιατρικούς λόγους σε υστερεκτομή, δηλαδή σε αφαίρεση της μήτρας της, τέθηκε και πάλι σε κατ' οίκον περιορισμό. Με απόφαση των Ηνωμένων Εθνών η κράτησή της θεωρήθηκε παράνομη και αδικαιολόγητη, παρόλα αυτά η κυβέρνηση της Μιανμάρ δεν έλαβε αυτή την απόφαση υπόψιν της. Στις μεγάλες διαδηλώσεις το Σεπτέμβριο του 2007 οι Βουδιστές Μοναχοί πλησίασαν συμβολικά πολλές φορές το σπίτι όπου κρατείται. Τον Μάϊο του 2008 Αμερικανός ακτιβιστής κατάφερε να εισέλθει στο σπίτι της και να φιλοξενηθεί σε αυτό για 48ώρες παραβιάζοντας έτσι τους όρους κράτησής της σε κατ'οίκον περιορισμό με αποτέλεσμα να προσαχθεί σε δίκη. Ύστερα από διεθνείς πιέσεις, το στρατιωτικό καθεστώς της Μιανμάρ δέχθηκε να διεξαχθεί ανοιχτή δίκη. Στις 13 Νοεμβρίου 2010 αφέθηκε εκ νέου ελεύθερη.^[40]

Στις επαναληπτικές εκλογές του Απριλίου 2012 εξελέγη βουλευτής. Το κόμμα της Κι, ο Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία, κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία στις ιστορικές γενικές εκλογές του 2015, κάτι που μεταφράζεται σε ποσοστό άνω του 70% των εδρών του κοινοβουλίου.^[41]

Ανέλαβε η πρώτη Κρατική Σύμβουλος της Μιανμάρ στις 6 Απριλίου 2016 και υπηρέτησε στη θέση ως την ανατροπή της σε στρατιωτικό πραξικόπημα την 1η Φεβρουαρίου 2021. Ο στρατός ακύρωσε τα αποτελέσματα των εκλογών του Νοεμβρίου του 2020 και η Αούνγκ συνελήφθη.^[42]

Προσωπική ζωή

Το 2011 βγήκε στους κινηματογράφους η ταινία "The Lady" η οποία στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα από τη ζωής της Αούνγκ Σαν Σου Κι. Η σεναριογράφος για να δομήσει την ταινία, συνέλεξε στοιχεία από συντρόφους και συγγενείς της Αούνγκ Σαν Σου Κι, τα ονόματα των οποίων δεν παρουσιάζονται στους συντελεστές της ταινίας για λόγους ασφαλείας. Η ταινία ξεκινά με το θάνατο του Αούνγκ Σαν και ολοκληρώνεται με την πορεία των Θιβετιανών μοναχών.

Έχει επηρεαστεί πολύ από τη φιλοσοφία μη βίας του Μαχάτμα Γκάντι. Ένας από τους διασημότερους λόγους της είναι ο λόγος "Ελευθερία από το Φοβο", ο οποίος ξεκινά έτσι: "Δεν είναι η εξουσία που διαφθείρει,αλλά ο φόβος. Ο φόβος να χάσουν την εξουσία διαφθείρει αυτούς που την ασκούν, εξίσου με αυτούς, που υποταγμένοι φοβούνται και υποκύπτουν στην ωμή βία της εξουσίας".

Ήταν παντρεμένη με τον Michael Aris, μελετητή του θιβετιανού πολιτισμού, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Αλέξανδρο και τον Κιμ.

Κριτική

Μετά την ανάδειξη της ως η φυσική ηγέτης της χώρας, το 2017 δέχτηκε αιχμηρή παγκόσμια κριτική ακόμα και από σημαντικές διεθνείς φυσιογνωμίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι οποίοι υπήρξαν θαυμαστές της όπως ο Ντέσμοντ Τούτου,^[43] για την σιωπηρή στάση της ως προς την καταδίωξη της εθνοτικής ομάδας των μουσουλμάνων Ροχίνγκυα (Rohingya) και την διεξαγωγή εθνοκάθαρσης της πληθυσμιακής αυτής ομάδας από τις κυβερνητικές δυνάμεις,^[44][45] κάτι που φάνηκε να υποστηρίζει ενώ και αρνήθηκε να τους παραχωρηθεί υπηκοότητα παρότι αποτελούν κατοίκους της χώρας.^[46]Παράλληλα αρνήθηκε να παραστεί στην συνάντηση του γενικού συμβουλίου του ΟΗΕ σχετικά το ζήτημα επικαλούμενη υποχρεώσεις για την αντιμετώπιση των τρομοκρατών (Ροχίνγκυα) στην Μιανμάρ.^[47]Συνέπεια των παραπάνω εξελίξεων ήταν μέσω της συλλογής εκατοντάδων χιλιάδων διαδικτυακών υπογραφών στον ιστότοπο Change.org να τεθεί θέμα πρότασης αφαίρεσης του Νόμπελ Ειρήνης που έλαβε το 1991.^[48][49][50]

Παραπομπές

1. «After Victory in Myanmar, Aung San Suu Kyi Quietly Shapes a Transition». (Αγγλικά) The New York Times. The New York Times Company, A. G. Sulzberger. Μανχάταν. 21  Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2  Απριλίου 2016.
2. (Αγγλικά) SNAC. w6nk3krm. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
3. (Αγγλικά) Discogs. 4762072. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. «Aung San Suu Kyi - Facts». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 2  Απριλίου 2016.
5. «Aung San Suu Kyi - Biographical». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2016.
6. «Aung San Suu Kyi - Biographical». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2016.
7. Ανακτήθηκε στις 16  Αυγούστου 2024.
8. openhluttaw.info.
9. «Aung San Suu Kyi's fight». (Αγγλικά) Deutsche Welle. 13  Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13  Μαρτίου 2024.
10. «Aung San Suu Kyi - Biographical». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2016.
11. «Aung San Suu Kyi - Biographical». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2016.
12. «Aung San Suu Kyi - Biographical». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2016.
13. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
14. P4CZ321154.
15. «Aung San Suu Kyi - Biographical». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2016.
16. «Aung San Suu Kyi - Biographical». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2016.
17. «Profile: Aung San Suu Kyi». (Αγγλικά) BBC News Online. 13  Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2  Απριλίου 2016.
18. «Profile: Aung San Suu Kyi». (Αγγλικά) BBC News Online. 13  Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2  Απριλίου 2016.
19. «Myanmar to Create New Post for Aung San Suu Kyi, Cementing Her Power». (Αγγλικά) The New York Times. The New York Times Company, A. G. Sulzberger. Μανχάταν. 31  Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2016.
20. «Aung San Suu Kyi - Facts». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 2  Απριλίου 2016.
21. www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/.
22. www.dw.com/en/myanmars-aung-san-suu-kyi-suspended-from-rights-prize-community/a-54886567. Ανακτήθηκε στις 10  Φεβρουαρίου 2022.
23. «Laureates». (Αγγλικά) Εκπαιδευτική Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών. 23  Ιουλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2016.
24. web.gencat.cat/ca/generalitat/premis/pic/.
25. www.nytimes.com/2018/10/03/world/asia/aung-san-suu-kyi-canada-citizenship.html. Ανακτήθηκε στις 8  Οκτωβρίου 2020.
26. news.harvard.edu/gazette/story/2016/09/nobel-laureate-aung-san-suu-kyi-honored-at-harvard/.
27. (Αγγλικά) Australian Honours Search Facility. honours.pmc.gov.au/honours/awards/869578.
28. cavavub.be/nl/eredoctoraten.
29. www.atlanticcouncil.org/events/flagship-event/global-citizen-awards/previous-gca-recipients/.
30. Aung San Suu Kyi – Biography. Nobel Prize Foundation.
31. «Myanmar Family Roles and Social Relationships». Government of Myanmar. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2007.
32. Min Lwin (28 Μαΐου 2009). «Suu Kyi Protester Arrested». The Irrawaddy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-03-02. https://web.archive.org/web/20110302205441/http://www.irrawaddy.org/article.php?art_id=15761. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2011.
33. «ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို "အမေစု"ဟု အော်ဟစ် နှုတ်ဆက်» (στα Burmese). ဧရာဝတီ. 13 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-02-20. https://web.archive.org/web/20130220121057/http://bur.irrawaddy.org//index.php/news/2010-11-12-10-25-42/4848-2010-11-13-11-54-29. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2011.
34. «Aung San Suu Kyi». Oxford Dictionaries Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2012.
35. «Aung San Suu Kyi should lead Burma». Pravda Online. 25 Σεπτεμβρίου 2007.
36. «The Next United Nations Secretary-General: Time for a Woman». EqualityNow.org. Νοέμβριος 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2017.
37. «MPs to Suu Kyi: You are the real PM of Burma». The Times of India. 13 Ιουνίου 2007.
38. Walsh, John (Φεβρουάριος 2006). «Letters from Burma». Shinawatra International University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2015.
39. «Sentence for Burma's Aung San Suu Kyi sparks outrage and cautious hope». Deutsche Welle. The NLD won a convincing majority in elections in 1990, the last remotely fair vote in Burma. That would have made Suu Kyi the prime minister, but the military leadership immediately nullified the result. Now her party must decide whether to take part in a poll that shows little prospect of being just
40. Myanmar’s Suu Kyi is released from house arrest Αρχειοθετήθηκε 2010-11-15 στο Wayback Machine., Euronews, 13 Νοεμβρίου 2010
41. Dinmore, Guy (13 Νοεμβρίου 2015). «NLD Wins Absolute Majority in Parliament». The Myanmar Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016.
42. «Myanmar's Aung San Suu Kyi 'detained by military', NLD party says». BBC News. https://www.bbc.co.uk/news/world-asia-55882489. Ανακτήθηκε στις 2021-01-31.
43. Zhou, Naaman; Safi, Michael (2017-09-08). «Desmond Tutu condemns Aung San Suu Kyi: 'Silence is too high a price'» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. http://www.theguardian.com/world/2017/sep/08/desmond-tutu-condemns-aung-san-suu-kyi-price-of-your-silence-is-too-steep. Ανακτήθηκε στις 2017-09-13.
44. McPherson, Poppy (2017-03-31). «Aung San Suu Kyi: Myanmar's great hope fails to live up to expectations». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2017/mar/31/aung-san-suu-kyi-myanmars-great-hope-fails-to-live-up-to-expectations. Ανακτήθηκε στις 2017-03-31.
45. Keane, Fergal (2017-04-05). «Myanmar: Aung San Suu Kyi exclusive interview». BBC. http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-39510271. Ανακτήθηκε στις 2017-04-06.
46. Bengali, Shashank (2017-04-09). «Myanmar's long-suffering Rohingya Muslims hoped that Aung San Suu Kyi would make them full citizens. They were wrong» (στα αγγλικά). Los Angeles Times. ISSN 0458-3035. http://www.latimes.com/world/la-fg-myanmar-rohingya-2017-story.html. Ανακτήθηκε στις 2017-04-11.
47. Holmes, Oliver; Murphy, Katharine (2017-09-13). «Aung San Suu Kyi to miss UN general assembly amid criticism over Rohingya crisis» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. http://www.theguardian.com/world/2017/sep/13/julie-bishop-says-myanmar-mines-in-rohingya-path-would-breach-international-law. Ανακτήθηκε στις 2017-09-13.
48. France-Presse, Agence (2017-09-07). «Rohingya crisis: 365,000 sign petition calling for Aung San Suu Kyi to be stripped of Nobel Peace Prize» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. http://www.telegraph.co.uk/news/2017/09/07/rohingya-crisis-365000-sign-petition-calling-aungsan-suu-kyi/. Ανακτήθηκε στις 2017-09-13.
49. Monbiot, George (2017-09-05). «Take away Aung San Suu Kyi’s Nobel peace prize. She no longer deserves it | George Monbiot» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. http://www.theguardian.com/commentisfree/2017/sep/05/rohingya-aung-san-suu-kyi-nobel-peace-prize-rohingya-myanmar. Ανακτήθηκε στις 2017-09-13.
50. «Sign the Petition». Change.org (στα Ινδονησιακά). Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2017.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Αούνγκ Σαν Σου Κι

• Freedom Now Website δικηγόροι που την εκπροσωπούν σε σχέση με την συνεχιζόμενη κράτησή της σε κατ'οίκον περιορισμό
• Ο δικτυακός χώρος της Αούνγκ Σαν Σούου Κίι
• Η Εκστρατείς Ελευθερίας
• Αούνγκ Σαν Σούου Κίι - Επιτομή, βιογραφία, αποσπάσματα βιβλίων
• Το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης 1991
• Ανακοίνωση τύπου του Νόμπελ Ειρήνης Αρχειοθετήθηκε 2004-06-10 στο Wayback Machine.
• Ο λόγος απoδοχής του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης από τον γιό της Αούνγκ Σαν Σούου Κίι, Αλεξάντερ Άρις