From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αντόνιο Κασέσε (ιταλικά: Antonio Cassese, 1 Ιανουαρίου 1937 – 21 Οκτωβρίου 2011) ήταν Ιταλός νομικός ο οποίος εξειδικευόταν στο διεθνές δημόσιο δίκαιο(D/R).[14] Ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Διεθνούς ποινικού δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία(D/R) και ο πρώτος πρόεδρος του Ειδικού δικαστηρίου για τον Λίβανο(D/R) όπου και προήδρευσε έως την παραίτησή του για λόγους υγείας τον Οκτώβριο του 2011.[15]
Γεννήθηκε στην Ατριπάλντα(D/R), και σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Πίζας στη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών της Αγίας Άννης(D/R), και κατόπιν αποφάσισε τελικά να επιδιώξει μια ακαδημαϊκή σταδιοδρομία στο δημόσιο διεθνές δίκαιο.[16]
Ο Κασέσε ήταν καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο πανεπιστήμιο της Πίζας από το 1972 έως το 1974. Το 1975 πήγε στο πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, όπου και εργάστηκε ως καθηγητής μέχρι το 2008. Ήταν επισκέπτης καθηγητής(D/R) στο Κολλέγιο Ωλ Σόουλς(D/R) του πανεπιστημίου της Οξφόρδης από το 1979 μέχρι το 1980 και καθηγητής δικαίου στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο(D/R) από το 1987 έως το 1993.[17]
Έγραψε πολλές δημοσιεύσεις σχετικά με τον διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων(D/R) και διεθνές ποινικό δίκαιο(D/R). Ήταν ο συγγραφέας της μελέτης Διεθνές Δίκαιο και Διεθνές Ποινικό Δίκαιο το οποίο εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ήταν ο συνιδρυτής και συντάκτης της Ευρωπαϊκής Επιθεώρησης Διεθνούς Δικαίου(D/R), και ο ιδρυτής και αρχισυντάκτης της Διεθνούς Επιθεώρησης Ποινικού Δικαίου(D/R).[18]
Ο Κασέσε έγινε επίτιμος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο Εράσμους του Ρότερνταμ(D/R), Πανεπιστήμιο Παρί Ουέστ Ναντέρ Λα Ντεφένς(D/R) και το πανεπιστήμιο της Γενεύης, και ήταν μέλος του Ινστιτούτου Διεθνούς Δικαίου(D/R). Το 2002, έλαβε το μεγάλο βραβείο της γαλλικής ακαδημίας πολιτισμού για την συνεισφορά του στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη και τον κόσμο.[18] Στις 13 Νοεμβρίου του 2009, ο Κασέσε έλαβε το βραβείο Εράσμους για τις υπηρεσίες του στο διεθνές δίκαιο.[19]
Ο Κασέσε ήταν πρόεδρος του εκτελεστικής επιτροπής για τα ανθρώπινα δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης από το 1987 έως το 1988 και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη του Βασανισμού(D/R) από το 1989 μέχρι το 1993. Αντιπροσώπευσε την Ιταλική κυβέρνηση σε πολλές συνελεύσεις των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα και υπηρέτησε ως ο αντιπρόσωπος στο διπλωματικό συνέδριο για το ανθρωπιστικό δίκαιο σε ένοπλες συγκρούσεις της Γενεύης από το 1974 έως το 1977.[18]
Ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία(D/R), θέση την οποία κατείχε από το 1993 έως το 1997.[20] Μετά την θητεία του ως πρόεδρος, συνέχισε να υπηρετεί ως δικαστής μέχρι τον Φεβρουάριο του 2000.[18]
Υποστήριξε πως η εγκληματική υπευθυνότητα των παραβατών θα πρέπει να διευρυνθεί, εξίσωσε τον δόλο με την νομική έννοια της απερισκεψίας(D/R), και διεύρυνε τις έννοιες της διακινδύνευσης(D/R) και της αντικειμενικής ευθύνης(D/R) ενός παραβάτη. Επικρίθηκε για την τοποθέτηση του αυτή, καθώς η θέση ερχόταν σε αντίθεση με τον γενικό κανόνα πως η αντικειμενική ευθύνη σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να είναι μέρος του ποινικού δικαίου των πολιτισμένων χωρών.[21]
Τον Οκτώβριο του 2004, ο Κασέσε διορίστηκε από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν ως ο πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Έρευνας για το Νταρφούρ(D/R). Η επιτροπή αυτή είχε στόχο να μελετήσει τις παραβάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνέβαιναν στο Νταρφούρ, και να αξιολογήσει το κατά πόσο είχε συμβεί γενοκτονία ή όχι. [εκκρεμεί παραπομπή]
Στις 25 Ιανουαρίου του 2005, η επιτροπή παρέδωσε την αναφορά της στον Γενικό Γραμματέα, σύμφωνα με την οποία ενώ υπήρχαν στοιχεία για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας(D/R), η κυβέρνηση του Σουδάν δεν είχε διαπράξει γενοκτονία. Η κατάληξη αυτή ήταν αντίθετη με τη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής οι οποίες είχαν ήδη χαρακτηρίσει τις ενέργειες της κυβέρνησης του Σουδάν ως γενοκτονία. Η επιτροπή πρότεινε το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να μεταβιβάσει την υπόθεση σύμφωνα με το Καταστατικό της Ρώμης(D/R) στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Η πρόταση αυτή ήταν αναμενόμενη καθώς ο Κασέσε ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Τον Μάρτιο του 2005, η υπόθεση παραπέμφθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη στη Χάγη.
Τον Οκτώβριο του 2008, ο Κασέσε ήταν ο νομικός σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την οργάνωση Μουτζαχεντίν του Λαού του Ιράν(D/R).[22]
Ο Κασέσε εκλέχθηκε πρόεδρος του Ειδικού δικαστηρίου για τον Λίβανο(D/R) τον Μάρτιο του 2009.[23][24] Παραιτήθηκε για λόγους υγείας στις 1 Οκτωβρίου του 2011[25] και τον διαδέχθηκε ο Ντέιβιντ Μπάραγκουαναθ(D/R).[26]
Ο Κασέσε πέθανε στη Φλωρεντία στην ηλικία των 74 ετών στις 21 Οκτωβρίου 2011, από καρκίνο.[24]
Τον Απρίλιο του 2012, μια ομάδα φίλων και θαυμαστών του Κασέσε ίδρυσε στη Γενεύη την Πρωτοβουλία Αντόνιο Κασέσε για την Ειρήνη, Δικαιοσύνη και Ανθρωπότητα. Η πρωτοβουλία αυτή σκοπεύει να διατηρήσει τις αξίες που προέκυψαν από τα ακαδημαϊκά διδάγματα του Κασέσε, καθώς και να προάγει μέσω εκπαιδευτικών και ερευνητικών δραστηριοτήτων τη διεθνή ειρήνη, ανθρώπινα δικαιώματα, και τον κανόνα του δικαίου.[27]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
_-_Flickr_image_3943365916_by_Margaret_Zimmerman.jpg)
