Ανδρούτσος Ζαΐμης

Ο Ανδρούτσος Ζαΐμης ήταν Έλληνας αγωνιστής προ της επαναστάσεως του 1821.

Ανδρούτσος Ζαΐμης
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Τέκνα	Δημήτριος Ζαΐμης
δεδομένα

Βιογραφία

Καταγόταν από την γνωστή οικογένεια της Αχαΐας Ζαΐμη. Ήταν από τα πρώτα μέλη της που κέρδισαν ανώτερες θέσεις, εξουσία, πλούτη και έκαναν γνωστό το όνομά της, με αρχή τη δεύτερη Τουρκοκρατία, μέχρι τις μέρες μας. Ο Ανδρούτσος ήταν πρόκριτος και μετέπειτα μοραγιάνης, δηλαδή έπαρχος της Πελοποννήσου.

Συμμετείχε σε εξέγερση κατά των Τούρκων που έγινε γνωστή σαν Ορλωφικά. Αρχηγοί και υποκινητές της εξέγερσης ήταν οι προεστοί Ανδρούτσος, Μελετόπουλος, Παναγιώτης Μπενάκης, Λόντος, Πώλος ή Πούλος, Σισίνης, Μελατάκης, Λεονάρδος Καφεντζής, Γεωργαντάς, Σπυρίδων Νοταράς, Ζαρνάτας, ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανό Α’, ο Μητροπολίτης Λακεδαίμονος Ανανίας, και οι αρχιερείς της Πάτρας και Κορίνθου. Είχε υπογράψει αναφορά στην τσαρίνα Αικατερίνη Β΄ για βοήθεια και συμμετείχε σε συνομιλίες με τον απεσταλμένο της Παπαζόλη. Το 1776 έκανε ταξίδι στη Ρωσία μαζί με τους άλλους προκρίτους για να συναντήσει από κοντά την τσαρίνα και να ζητήσουν βοήθεια.

Η επανάσταση απέτυχε και ο Ανδρούτσος μαζί με τους Κρεβατά, Δεληγιάννη, Κοπανίτσα και Νοταρά συνελήφθησαν από τους Τούρκους και αποκεφαλίστηκαν το 1787. Στην ίδια επανάσταση πέθανε και ο αδελφός του Παναγιώτης, ενώ ο άλλος του αδελφός, Α. Ζαΐμης επέζησε, ενώ κυνηγημένος και περιπλανώμενος έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και παρουσιάστηκε μόνος του στον Μεγάλο Βεζίρη. Του είπε ποιος είναι και αυτός αναγνωρίζοντας το θάρρος του τον αμνήστευσε και τον αποκατέστησε στα προνόμια που είχε πριν από την επανάσταση.

Πηγές

• Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου, Η Πελοπόννησος κατά την δεύτερην Τουρκοκρατίαν (1715-1821), Αθήνα 1939, επανέκδοση 2000.