Αετοφωλιά Σερρών
Εγκαταλελειμμένος οικισμός της Ελλάδας From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Αετοφωλιά, έως το 1927 γνωστή ως Μουσατζιαλή[1][2] ή Μουσατζαλή[3][4], είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Σιντικής της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 760 μέτρων, στους δυτικούς πρόποδες των όρων Βροντούς, σε απόσταση 7 χλμ. ανατολικά-νοτιοανατολικά από το Σιδηρόκαστρο Σερρών.[5]
| Αετοφωλιά | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Σερρών |
| Δήμος | Σιντικής |
| Δημοτική Ενότητα | Σιδηροκάστρου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονίας |
| Νομός | Σερρών |
| Υψόμετρο | 760 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Πραγματικός | 13 |
| Έτος απογραφής | 1928 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Μουσατζιαλή Μουσατζαλή Μεσατζαλή |
| Σχετικά πολυμέσα | |
Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά του Ντεμίρ Ισάρ του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.
Στη στατιστική μελέτη «Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική» του Βούλγαρου Βασίλ Κάντσωφ, εκτιμάται ότι το 1900 ο οικισμός είχε 200 Τούρκους κατοίκους.[6] Στην «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, ο οικισμός αναφέρεται ως μουσουλμανικός.[7] Σε υπολογισμούς που εξέδωσε, το έτος 1919, η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, προ του 1912 αναφέρονται 160 μουσουλμάνοι κάτοικοι.[8]
Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 είχε πληθυσμό 222 κατοίκων.[3] Το 1920 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Σιδηροκάστρου.[9] Με την Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923 οι Τούρκοι κάτοικοι αποχώρησαν και το 1927 ο οικισμός μετονομάστηκε σε Αετοφωλιά.[10]
Σύμφωνα με στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων, τη δεκαετία του 1920 εγκαταστάθηκαν στην Αετοφωλιά τουλάχιστον 20 οικογένειες προσφύγων,[11] οι οποίες σύντομα μετακινήθηκαν προς άλλα χωριά. Έτσι, στην ελληνική απογραφή του 1928, καταγράφονται μόλις 13 κάτοικοι.[12]
Ο οικισμός καταργήθηκε τυπικά το 1940, όταν έπαψε να καταγράφεται στις ελληνικές απογραφές. Το 1968 με το ΦΕΚ 146Α΄/6-7-1968, η θέση του πρώην οικισμού μετονομάστηκε σε «Χαλάσματα».[13]
Σήμερα, στην τοποθεσία του εγκαταλελειμμένου οικισμού υπάρχουν τα ερείπια των σπιτιών που υπήρχαν κάποτε εκεί. Κάτοψη των χαλασμάτων του οικισμού είναι, επίσης, ορατή σε αεροφωτογραφίες της περιόδου 1945-1960.[14]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
