From Wikipedia, the free encyclopedia
Έφιππος ανδριάντας είναι μνημειακή παρουσίαση του ιππέα με το άλογό του σε ποικίλους βηματισμούς. Φιλοτεχνείται κυρίως σε ορείχαλκο, ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερότητά του, ενώ τα εικονογραφικά μοτίβα ακολουθούν τον χαρακτήρα και τα συνθετικά δεδομένα της αρχαίας και της αναγεννησιακής πλαστικής τέχνης.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ένα από τα σωζόμενα ελληνικά περίοπτα έφιππα αγάλματα της αρχαϊκής εποχής είναι ο επονομαζόμενος «Ιππέας Rampin», που είχε βρεθεί σε μια πλαγιά της Ακρόπολης των Αθηνών. Έχει φιλοτεχνηθεί από μάρμαρο γύρω στο 560 π.Χ. και απεικονίζει κούρο ιππέα πάνω στο άλογό του.
Ο «Ιππέας Rampin» βρίσκεται στο Μουσείο Ακρόπολης στην Αθήνα, το πρωτότυπο όμως της κεφαλής του ιππέα φυλάσσεται στη συλλογή Rampin του Λούβρου, ενώ αντίγραφό της συμπληρώνει ιππέα και άλογο στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Στην αρχαία Ρώμη έφιπποι ανδριάντες εγείρονταν προς τιμήν αυτοκρατόρων, πολιτικών ανδρών και στρατιωτικών ηγετών. Σήμερα, το μόνο σωζόμενο δείγμα είναι ο μπρούντζινος έφιππος ανδριάντας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου (161-180 μ. Χ.), που χρονολογείται από το 2ο μ. Χ. αιώνα.
Ο ανδριάντας αυτός του Μάρκου Αυρηλίου, αν και δεν υπάρχουν γραπτές πηγές που να το επιβεβαιώνουν, υπολογίζεται ότι ανεγέρθηκε το έτος 176 μ. Χ. με την ευκαιρία του νικηφόρου θριάμβου του αυτοκράτορα εναντίον των γερμανικών φύλων ή το 180 μ.Χ., αμέσως μετά τον θάνατό του.
Παλαιότερα, ο ανδριάντας στεκόταν σε ένα βάθρο στο κέντρο της Πλατείας του Καπιτωλίου στη Ρώμη, που είχε διαμορφώσει το δέκατο έκτο αιώνα ο Μιχαήλ Άγγελος. Σήμερα, στο κέντρο της πλατείας υπάρχει ένα αντίγραφο του έφιππου ανδριάντα του Μάρκου Αυρηλίου, ενώ το πρωτότυπο φυλάσσεται στο Παλάτσο ντέι Κονσερβατόρι των Μουσείων του Καπιτωλίου.
Από τα σημαντικότερα δείγματα έφιππων ανδριάντων της αναγεννησιακής Ευρώπης είναι ο χάλκινος ανδριάντας του διάσημου Βενετσιάνου κοντοτιέρου Έρασμο ντα Νάρνι, γνωστού ως Γκαταμελάτα (Gattamelata), φιλοτεχνημένος από τον Φλωρεντινό γλύπτη Ντονατέλο (Donatello, 1386-1466). Ο ανδριάντας του Γκαταμελάτα βρίσκεται σήμερα στην πλατεία Ιλ Σάτο στην Πάντοβα της Ιταλίας.
Ο Ντονατέλο πραγματοποίησε το μεγαλύτερο μέρος του έργου μεταξύ των ετών 1447 και 1450, αλλά το άγαλμα στήθηκε στο βάθρο του μόλις το 1453. Απεικονίζει τον Γκαματελάτα με πανοπλία και με σκήπτρο εξουσίας στο υψωμένο δεξί χέρι του. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους έφιππους ανδριάντες της Αναγέννησης, αφού υπήρξε ο πρόδρομος όλων των έφιππων μνημείων που έκτοτε φιλοτεχνήθηκαν.
Η ανέγερση του Γκαταμελάτα ήταν σκανδαλώδης και παρακωλύθηκε με πολλές καθυστερήσεις, αφού ήταν έργο χωρίς άλλο προηγούμενο, δεδομένου ότι από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τα έφιππα αγάλματα ήταν αποκλειστικά προνόμιο των ηγεμόνων.
Ένα δεύτερο σημαντικό μνημείο της έφιππης ανδριαντοποιΐας κατά την εποχή της Αναγέννησης στην Ευρώπη είναι ο ορειχάλκινος έφιππος ανδριάντας του κοντοτιέρου Μπαρτολομέο Κολεόνε στη Βενετία, ενός στρατηγού στον οποίο η πολιτεία της Βενετίας χρωστούσε ευγνωμοσύνη για τα ανδραγαθήματά του και τις πράξεις φιλανθρωπίας.
Ο ανδριάντας του Κολεόνε φιλοτεχνήθηκε μεταξύ των ετών 1479-1488 από το Φλωρεντινό γλύπτη Αντρέα ντελ Βερόκιο (Verrocchio, 1435-1488), ο οποίος πεθαίνοντας άφησε το άγαλμα στο στάδιο του πήλινου προπλάσματος και το οποίο έχυσε σε χαλκό το 1496 ο γλύπτης και μεταλλοτέχνης Αλεσάντρο Λεοπάρντι (Alessandro Leopardi).
Ο Κολεόνε του Βερόκιο, με ουσιαστικό πρότυπό του τον έφιππο ανδριάντα του Μάρκου Αυρηλίου στο Καπιτώλιο της Ρώμης, καβάλα σ’ ένα άλογο που καλπάζει, προαναγγέλλει το δυναμισμό της επερχόμενης εποχής του μπαρόκ. Θαυμαστή είναι η στάση του καβαλάρη, που μοιάζει να οδηγεί τα στρατεύματα του αγέρωχος και ατρόμητος, αλλά και η ανατομία του αλόγου με τους μυς και τις φλέβες του.
Ανάμεσα στα σημαντικά έφιππα μνημεία του 16ου αιώνα συγκαταλέγεται και ο χάλκινος έφιππος ανδριάντας του Κόζιμου Α΄ των Μεδίκων, έργο φιλοτεχνημένο στα 1587-1594 από το γλύπτη, φλαμανδικής καταγωγής, Τζανμπολόνια (Giambologna, 1529-1608), στην Πιάτσα ντέλα Σινιορία στη Φλωρεντία της Ιταλίας.
Κατά την εποχή του Ευρωπαϊκού Απολυταρχισμού και στα νεότερα χρόνια της ευρωπαϊκής ιστορίας, έφιπποι ανδριάντες, φιλοτεχνημένοι κυρίως από χαλκό, συνωστίζονται στις ευρωπαϊκές πόλεις – αυτοκράτορες, βασιλιάδες, ηγεμόνες και στρατιωτικοί ηγέτες.
Ανάμεσα σ’ ένα μεγάλο πλήθος έφιππων ανδριάντων, κατασκευασμένων από ορείχαλκο, περιλαμβάνονται σε χρονολογική σειρά ανέγερσης οι παρακάτω:
Υπαίθρια γλυπτική με έφιππους ανδριάντες σε δημόσιους χώρους στην Αθήνα ή στους πέριξ δήμους είναι:
Η δαπάνη καλύφθηκε με πανελλήνιο έρανο (1884-1889), ενώ, μετά από πρόταση του Σώχου, η χύτευση του ανδριάντα έγινε στο χυτήριο των αδελφών Τιεμπώ στο Παρίσι.
Τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα έγιναν στις 9 Οκτωβρίου 1938 από τον βασιλιά Γεώργιο Β΄, με την παρουσία της βασιλικής οικογένειας, του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά και όλου του Υπουργικού Συμβουλίου, της Ιεράς Συνόδου και του αρχιεπισκόπου, πολιτικών, πανεπιστημιακών, δικαστικών και στρατιωτικών αρχών.
Ο ανδριάντας φιλοτεχνήθηκε από το γλύπτη Ηρακλή Ξανθόπουλο (γενν. 1956) και τοποθετήθηκε το έτος 2000, ενώ τα αποκαλυπτήρια έκανε ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος.
Σε πλήθος άλλων έφιππων ανδριάντων, εγκατεσπαρμένων σε διάφορες ελληνικές πόλεις, περιλαμβάνονται:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.