Έθελρεντ του Ουέσσεξ και του Κεντ

Ο Έθελρεντ του Ουέσσεξ και του Κεντ (Æthelred of Wessex, 847 – 23 Απριλίου 871) βασιλιάς του Ουέσσεξ και του Κεντ (865 - 871) ήταν τέταρτος γιος του Έθελγουλφ του Ουέσσεξ από την πρώτη σύζυγο του Οσμπούργκα, διαδέχθηκε τον τρίτο αδελφό του Έθελμπερτ του Ουέσσεξ ως βασιλιάς στο Ουέσσεξ και στο Κεντ (865).^[1][2] Ο μικρότερος αδελφός του Αλφρέδος ο Μέγας πήγε στη Ρώμη (853) και σύμφωνα με τις σύγχρονες αναφορές ο Έθελρεντ τον συνόδευσε.^[3] Στα πρώτα διατάγματα του πατέρα του εμφανίστηκε με τον τίτλο του "Έθελινγκ" (854) που διατήρησε μέχρι την εποχή που τον διαδέχθηκε στον θρόνο. Στα διατάγματα ονομάζεται "κόμης" (862) και "βασιλιάς των Δυτικών Σαξόνων" (862, 863) την περίοδο που απουσίαζε ο αδελφός του Έθελμπερτ, δεν φαίνεται να υπήρχε σύγκρουση μεταξύ τους εξακολουθούσε να εμφανίζεται στα ίδια διατάγματα ως γιος βασιλιά.(864) ^[4][5]

Έθελρεντ
Βασιλιάς του Ουέσσεξ
Προκάτοχος	Έθελμπερτ του Ουέσσεξ
Διάδοχος	Αλφρέδος του Ουέσσεξ
Γέννηση	847 Ουέσσεξ, Αγγλία
Θάνατος	23 Απριλίου 871 (34 ετών)
Απόγονοι	Έθελγουολντ Έθελχελμ
Οίκος	Οίκος του Ουέσσεξ
Πατέρας	Έθελγουλφ του Ουέσσεξ
Μητέρα	Οσμπούργκα
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Συνεχόμενες ήττες απο τους Βίκινγκ

Όταν ανέβηκε στον θρόνο (865) έφτασε στην Αγγλία ένας μεγάλος στρατός Βίκινγκ, μέσα σε πέντε χρόνια είχαν καταστρέψει δύο από τα μεγάλα Αγγλικά βασίλεια τη Νορθούμπρια και την Ανατολική Αγγλία. Ο γαμπρός του Μπούργκρεντ της Μερκίας τον κάλεσε για βοήθεια εναντίον τους (868), o Έθελρεντ στάθηκε αδύναμος να τους αντιμετωπίσει αν και είχε τη συμπαράσταση του μικρού αδελφού του Αλφρέδου, οδήγησε τους Σάξονες στο Νότιγχαμ αλλά δεν δόθηκε καμιά μάχη και ο Μπούργκρεντ αγόρασε την ειρήνη.^[4] Το 874 οι Βίκινγκ νίκησαν τον Μπούργκρεντ και τον οδήγησαν στην εξορία.^[6]

Από το 870 οι Βίκινγκ έστεψαν την προσοχή τους στο Ουέσσεξ, στις 4 Ιανουαρίου 871 στην μάχη του Ρέντινγκ υπό την ηγεσία των οπλαρχηγών και βασιλέων της Δανίας Χάλφνταν Ράγκναρσον και Μπάγκσεκ συνέτριψαν τον στρατό του Έθελρεντ.^[7] Ακολούθησε η νίκη στην μάχη του Άσντοοου στην οποία ο ίδιος δεν συμμετείχε και τις Σαξονικές δυνάμεις διοικούσε ο αδελφός του Αλφρέδος, στην μάχη έπεσε ο Μπάγκσεκ. Στάθηκε κατόπιν ανίκανος να αναδιοργανώσει τον στρατό του και υπέστη διαδοχικές ήττες από τους επιδρομείς, συνετρίβη στις 22 Ιανουαρίου στο Μπάσινγκ και στις 22 Μαρτίου 871 στο Μάρτον^[8][9]. Ο Έθελρεντ πέθανε αμέσως μετά στις 15 Απριλίου 871 και τάφηκε στο Γουίμπορν Μίνστερ του Ντόρσετ.^[10][11] Τον διαδέχτηκε ο μικρότερος αδελφός του Αλφρέδος ο Μέγας. Το 867 ο Έθελρεντ όρισε κοινό νομισματικό σύστημα για την Αγγλία και την Μερκία με βάση τα νομίσματα της, τα νομισματοκοπείο του Καντέρμπερι τροφοδοτούσε και τα δυο βασίλεια.^[12]

Οικογένεια

Νόμισμα του βασιλιά Έθελρεντ του Ουέσσεξ και του Κεντ

Η σύζυγος του Έθελρεντ πιθανότατα ονομαζόταν Γούλφθριθ την οποία ένα καταστατικό (868) την αναφέρει ως βασίλισσα, ήταν σπάνιο εκείνη την εποχή στο Ουέσσεξ οι σύζυγοι των βασιλέων να λαμβάνουν τον τίτλο της βασίλισσας, πρώτη φορά αναφέρεται αυτό από την δεύτερη σύζυγο του πατέρα του Ιουδήθ της Φλάνδρας.^[13] Οι ιστορικοί Μπάρμπαρα Γιόρκε (γεν. 1951) και Πολίν Στάφορντ (γεν. 1946) αναφέρουν ότι η Γούλφθριθ ήταν "βασίλισσα και σύζυγος του Έθελρεντ".^[14][15] Πιθανότατα ήταν κόρη του κόμη Γούλφχερ ο οποίος στερήθηκε τα εδάφη του από τον βασιλιά Αλφρέδο όταν τον εγκατέλειψε στην μάχη εναντίον των Δανών (878).^[16][17] Ο Σον Μίλερ στο "Λεξικό της Οξφόρδης" ωστόσο δεν την αναφέρει καθόλου.^[4] Οι συγγραφείς Σιμόν Κέινες (γεν. 1952) και Μίχαελ Λάπιτζ (γεν. 1942) στην έκδοση του 1983 του έργου του Ασσέρ "η ζωή του βασιλιά Αλφρέδου του Μέγα" αναφέρει σχετικά με την "μυστηριώδη βασίλισσα Γούλφθριθ" η οποία ήταν πιθανότατα η σύζυγος του Έθελρεντ.^[18][19] Ο Έθελρεντ άφησε δυο γιους τον Έθελχελμ και τον Έθελγουλντ Έθελινγκ, από αυτούς ο Έθελγουλντ λογομάχησε με τον πρώτο ξάδελφο του Εδουάρδο τον πρεσβύτερο μετά τον θάνατο του θείου του Αλφρέδου του Μέγα (899) σχετικά με την διαδοχή στον θρόνο της Αγγλίας. Στους απογόνους του Έθελρεντ ανήκουν ο ιστορικός του 10ου αιώνα Έθελγουιρντ και ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι τον 11ο αιώνα Έθελνοθ.