Yokosuka P1Y

Το Yokosuka P1Y Ginga (銀河, "γαλαξίας") ήταν δικινητήριο βομβαρδιστικό αεροσκάφος το οποίο ενέταξε σε υπηρεσία το Ιαπωνικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αντικατέστησε εν μέρει το Mitsubishi G4M, το κύριο βομβαρδιστικό του Ναυτικού, στα τέλη της σύρραξης. Οι Σύμμαχοι του έδωσαν την ονομασία αναφοράς Frances.

Yokosuka P1Y
Τύπος	βομβαρδιστικό αεροσκάφος
Κατασκευαστής	Yokosuka
Χώρα προέλευσης	Ιαπωνία
Παρθενική πτήση	1943
Πρώτη παρουσίαση	Οκτώβριο 1944[1]
Αποσύρθηκε	1945
Κύριος χειριστής	Αεροπορία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού
Μονάδες που παρήχθησαν	1.102

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

Το P1Y αναπτύχθηκε για να καλυφθεί η απαίτηση 15-Shi του Ναυτικού,^[2] που αφορούσε στην δημιουργία νέου βομβαρδιστικού ικανού να πετά με ταχύτητες παραπλήσιες του μαχητικού A6M Zero, θα είχε την ακτίνα δράσης του G4M, θα μπορούσε να μεταφέρει 900 kg βομβών και θα ήταν δυνατή η χρήση του ως βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης και τορπιλοπλάνο. Επρόκειτο για ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο σχέδιο με συνέπεια το αεροσκάφος που προέκυψε να είναι ιδιαίτερα περίπλοκο και δύσκολο στην συντήρηση. Ο σχεδιασμός του Ginga αποδίδεται στον μηχανικό Miki Tadanao, που μετά το τέλος του πολέμου εργάστηκε πάνω στα περίφημα τρένα Shinkansen.^[3]

Επιχειρησιακή ιστορία

Η παρθενική πτήση του P1Y έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 1943. Η εταιρεία Nakajima κατασκεύασε 1.002 αεροσκάφη που αξιοποιήθηκαν ως μέσα βομβαρδιστικά και τορπιλοπλάνα, επιχειρώντας από βάσεις στην Κίνα, τη Φορμόζα, τις Μαριάνες, τις Φιλιππίνες, τα Ρίου Κίου και την ίδια την Ιαπωνία. Στα καταληκτικά στάδια του πολέμου τα P1Y χρησιμοποιήθηκαν επίσης σε αποστολές αυτοκτονίας (καμικάζι).

Το P1Y2-S Kyokko ήταν νυκτερινό μαχητικό με κινητήρες Mitsubishi Kasei, ραντάρ και πυροβόλα των 20 mm. Ολοκληρώθηκαν 96 αεροσκάφη αυτής της έκδοσης από την Kawasaki,^[4] όμως οι επιδόσεις τους σε μεγάλα ύψη ήταν ανεπαρκής και έτσι μετατράπηκαν πάλι σε βομβαρδιστικά.^[5]

Διασωζόμενα αεροσκάφη

Ένα P1Y1 σώζεται στο Κτίριο Paul Garber του Εθνικού Μουσείου Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ. Παρόλο που η άτρακτος έχει φωτογραφηθεί πολλές φορές και υπάρχουν φωτογραφίες της στο διαδίκτυο, τα φτερά και οι κινητήρες αποθηκεύτηκαν σε διαφορετική τοποθεσία και πιθανολογείται ότι διατηρούνται ακόμη. Το αεροσκάφος ήταν ένα από τα τρία P1Y που μετά τον πόλεμο μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ για αξιολόγηση.

Εκδόσεις

Πηγές:^[6][7]

P1Y1

Τρία αρχικά πρωτότυπα και εννέα συμπληρωματικά πρωτότυπα^[8] με κινητήρες Nakajima NK9B Homare 11 των 1.820 hp.

P1Y1 Ginga Model 11

Αρχική έκδοση παραγωγής. Διέθεταν κινητήρες Homare 11 ή Homare 12.

P1Y1a

Έκδοση με κινητήρες Homare 12.

P1Y1b

Τροποποιημένα P1Y1a με κινητήρες Homare 12 και δύο πολυβόλα των 13 mm για προστασία.

P1Y1c

Τροποποιημένο P1Y1b, παρέμεινε στο στάδιο του πρωτοτύπου.

P1Y1 Ginga Model 11 (νυκτερινό μαχητικό)

Μετατροπή από P1Y1. Διέθεταν δύο πυροβόλα των 20 mm.

P1Y1-S

Νυκτερινό μαχητικό οπλισμένο με τέσσερα πυροβόλα των 20 mm και ένα πολυβόλο των 13 mm στο πίσω μέρος για προστασίας. Δεν υλοποιήθηκε.

P1Y1 (έκδοση εγγύς υποστήριξης)

Τροποποιημένα P1Y1/P1Y1a με έως και είκοσι πυροβόλα των 20 mm στην αποθήκη βομβών για επιθέσεις στις βάσεις των αμερικανικών βομβαρδιστικών B-29.

P1Y2-S

Νυκτερινό μαχητικό. Αρχικά ονομάζονταν Hakkō αλλά τον Μάρτιο του 1944 μετονομάστηκε σε Kyokkō.^[9] Προωθούνταν από κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 και ήταν οπλισμένο με δύο πυροβόλα των 30 mm. Σχεδόν όλα μετατράπηκαν αργότερα σε P1Y2.

P1Y2

Μέσο βομβαρδιστικό με βάση το P1Y2-S. Προωθούνταν από δύο κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 Kō των 1.850 hp.

P1Y2a

Μετατροπή του P1Y1a με κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 Kō.

P1Y2b

Μετατροπή του P1Y1b με κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 Kō.

P1Y2c

Μετατροπή του P1Y1c με κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 Kō.

P1Y2

Μετατροπή του P1Y2. Ήταν οπλισμένο με δύο πυροβόλα των 20 mm ή ένα των 30 mm.

P1Y3

Μετατροπή του P1Y1 με κινητήρες Homare 21.

P1Y4

Μετατροπή του P1Y1 με κινητήρες Homare 23.

P1Y5

Μετατροπή του P1Y1 με κινητήρες Mitsubishi Ha-43.

P1Y6

Μετατροπή του P1Y2 με κινητήρες Mitsubishi MK4T-C Kasei 25 Hei.

Ginga Model 33

Βομβαρδιστικό μακράς ακτίνας δράσης, δεν υλοποιήθηκε.

Yokosuka Tenga

Πρόταση μετατροπής του P1Y σε αεριωθούμενο βομβαρδιστικό. Όλες οι εργασίες τερματίστηκαν με το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Χρήστες

Ιαπωνία

• Αεροπορία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού^{[10][11][12][13]}

Δείτε επίσης

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του P1Y

• Yokosuka Tenga

Παρόμοια αεροσκάφη

• Douglas A-26 Invader
• Junkers Ju 188
• Petlyakov Pe-2
• Saab 18

Παραπομπές

1. Norman Polmar, Thomas B. Allen, World War II: America at war, 1941-1945, Random House, 1991, p. 310.
2. Francillon 1979, σελ. 462.
3. Hood, Christopher P. (2007). Shinkansen – From Bullet Train to Symbol of Modern Japan. Routledge, London. σελίδες 53. ISBN 978-0-415-32052-8.
4. Francillon 1979, σελ. 468.
5. Francillon 1979, σελ. 465.
6. The Maru Mechanic (1984), pp. 109–110.
7. Famous Airplanes of the World (2000), pp. 29–31.
8. Famous Airplanes of the World (2000), p. 26.
9. Model Art (2001), p. 50–53
10. Francillon 1979, σελ. 467.
11. The Maru Mechanic (1984), p. 110
12. Model Art (1993), p. 135
13. Famous Airplanes of the World (2000), p. 32–38

Βιβλιογραφία

• Francillon, Ph.D., René J. Japanese Aircraft of the Pacific War. London: Putnam 7 Company Ltd., 1970. ISBN 0-370-00033-1 (2nd edition 1979, ISBN 0-370-30251-6).
• The Maru Mechanic No. 46 Ginga and Type 1 Attack Bomber, Ushio Shobō (Japan), May 1984
• Famous Airplanes of the World, Special Edition Vol. 1 Navy Bomber "Ginga" [Frances], Bunrindo (Japan), September 2000
• Model Art No. 406, Special issue Camouflage & Markings of Imperial Japanese Navy Bombers in W.W.II, Model Art Co. Ltd., April 1993
• Model Art No. 595, Special issue Night fighters of the Imperial Japanese Army and Navy, Model Art Co. Ltd., October 2001

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Yokosuka P1Y στο Wikimedia Commons