From Wikipedia, the free encyclopedia
Το The Hurt Locker είναι πολεμική και δραματική ταινία αμερικανικής παραγωγής 2008, σε σκηνοθεσία της Κάθριν Μπίγκελοου και σενάριο του Μαρκ Μπόουλ. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Τζέρεμι Ρένερ, Άντονι Μάκι και Μπράιαν Γκέριατι. Η ταινία έχει διάρκεια 131 λεπτών και οι παραγωγοί της ταινίας είναι η σκηνοθέτιδα Κάθριν Μπίγκελοου, ο Μαρκ Μπόουλ, ο Νίκολας Τσάρτιερ και ο Γκρεγκ Σαπίρο. Την διανομή της ταινίας στην Ελλάδα ανέλαβε η εταιρία Hollywood Entertainment. Η ταινία περιγράφει τις εμπειρίες μίας ομάδας πυροτεχνουργών κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται την πλήρη πλοκή του έργου. |
| The Hurt Locker | |
|---|---|
 Η αφίσα της ταινίας | |
| Σκηνοθεσία | Κάθριν Μπίγκελοου |
| Παραγωγή | Κάθριν Μπίγκελοου Μαρκ Μπόουλ Νίκολας Τσάρτιερ Γκρεγκ Σαπίρο |
| Σενάριο | Μαρκ Μπόουλ |
| Πρωταγωνιστές | Τζέρεμι Ρένερ Άντονι Μακί Μπράιαν Γκέριατι Κρίστιαν Καμάργκο Εβάντζελιν Λίλι Ρέιφ Φάινς Ντέιβιντ Μορς Γκάι Πιρς |
| Μουσική | Μάρκο Μπελτράμι Buck Sander |
| Τραγούδι | "Fear (Is Big Business)" "Palestina" "Your Smiling Face" "Khyber Pass" |
| Φωτογραφία | Μπάρι Ακρόιντ |
| Μοντάζ | Chris Innis |
| Ενδυματολόγος | Τζορτζ Λ. Λιτλ |
| Εταιρεία παραγωγής | Summit Entertainment[1] και Grosvenor Park Productions |
| Διανομή | Summit Entertainment, Budapest Film[2] και Netflix |
| Πρώτη προβολή |  11 Μαρτίου 2010 26 Ιουνίου 2009 4 Σεπτεμβρίου 2008(Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας) |
| Διάρκεια | 131' |
| Προέλευση | Η.Π.Α. |
| Γλώσσα | Αγγλικά Αραβικά Τούρκικα |
| Προϋπολογισμός | $15.000.000 |
| Ακαθάριστα έσοδα | $49.230.772 (παγκοσμίως) $17,017,811$367,644 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο προϋπολογισμός της ταινίας ανέρχεται περίπου στα 15 εκατομμύρια δολάρια ενώ τα κέρδη της παγκοσμίως υπολογίζονται σε 49.230.772 δολάρια. Άρα η ταινία δεν θεωρείται αρκετά κερδοφόρα. Παρ' όλα αυτά γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα Όσκαρ κερδίζοντας 6 χρυσά αγαλματίδια εκ των οποίων το σημαντικότερο είναι αυτό για την Καλύτερη ταινία. Επίσης προτάθηκε για 3 Χρυσές Σφαίρες από τις οποίες δεν κατάφερε να αποσπάσει καμία. Πολλές ήταν επιτυχίες της και στα βραβεία BAFTA (British Academy of Film and Television Arts) καθώς απέσπασε 6 βραβεία και προτάθηκε για ακόμη 2.[3][4][5]
Το 2020 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.[6]
Στις διάφορες αφίσες που χρησιμοποιήθηκαν με σκοπό την προώθηση της ταινίας εμφανίζονται κάποιες χαρακτηριστικές φράσεις. Σε κάθε αφίσα λοιπόν υπάρχει και μία από τις παρακάτω φράσεις:
Η ταινία παρ' όλο που ήταν γυρισμένη το 2008 , συμμετείχε στα 82α βραβεία Ακαδημίας τα οποία σκοπό είχαν να βραβεύσουν τα κινηματογραφικά επιτεύγματα του 2009. Αυτό συνέβη διότι η ταινία παρά την ολοκλήρωση της το 2008 προβλήθηκε το συγκεκριμένο έτος μόνο σε κινηματογραφικά φεστιβάλ και επιλεγμένους κινηματογράφους. Οπότε θεωρήθηκε οτι η ταινία θα έπρεπε να κριθεί στα επόμενα Όσκαρ. Τελικά , η ταινία , όχι απλώς συμμετείχε στα επόμενα βραβεία αλλά διέπρεψε.
| Γεγονός | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα |
|---|---|---|---|
| 82α Όσκαρ | Καλύτερη Ταινία | Νίκη | |
| Σκηνοθεσία | Κάθριν Μπίγκελοου | Νίκη | |
| Πρωτότυπο Σενάριο | Μαρκ Μπόουλ | Νίκη | |
| Α' Ανδρικού Ρόλου | Τζέρεμι Ρένερ | Υποψηφιότητα | |
| Μουσική | Μάρκο Μπελτράμι | υποψηφιότητα | |
| Μίξη Ήχου | Νίκη | ||
| Φωτογραφία | Υποψηφιότητα | ||
| Μοντάζ | Νίκη | ||
| Μοντάζ Ήχου | Νίκη | ||
| 67ες Χρυσές Σφαίρες | Καλύτερη Δραματική Ταινία | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερος Σκηνοθέτης | Κάθριν Μπίγκελοου | υποψηφιότητα | |
| Καλύτερο Σενάριο | Μαρκ Μπόουλ | υποψηφιότητα | |
Η ταινία έχει λάβει ευρύτατη αναγνώριση παγκοσμίως. Μάλιστα, λόγω των καλών κριτικών της και την αναγνώριση από σημαντικά μέσα, όπως η διάσημη εφημερίδα "New York Times" συχνά χαρακτηρίζεται ώς μία από τις καλύτερες αμερικανικές ταινίες της δεκαετίας. Ειδικότερα , οι λάτρεις των ταινιών δράσης και των θρίλερ τη θεωρούν μία από τις καλύτερες στο είδος της αφού η αδρεναλίνη και η αγωνία είναι στην κορυφή από την πρώτη σκηνή του έργου.
Η διάσημη εφημερίδα "The New York Times" ήταν ανάμεσα σε αυτές που έκαναν αισθητό το θαυμασμό τους για την ταινία. Αυτό είναι αντιληπτό από την κριτική του A. O. Scott για την ταινία.
“The Hurt Locker,” directed by Kathryn Bigelow from a script by Mark Boal, is the best nondocumentary American feature made yet about the war in Iraq. This may sound like faint praise and also like a commercial death sentence, since movies about that war have not exactly galvanized audiences or risen to the level of art. The squad of well-meaning topical dramas that trudged across the screens in the fall of 2007 were at once hysterical and noncommittal, registering an anxious, high-minded ambivalence that was neither illuminating nor especially entertaining. And the public, perhaps sufficiently enervated and confused by reality, was not eager to see it recreated on screen.[10]
Το "The Hurt Locker",σκηνοθετημένο από την Κάθριν Μπίγκελοου από το σενάριο του Μαρκ Μπόουλ, είναι η καλύτερη Αμερικανική ταινία που έχει δημιουργηθεί έως τώρα για τον πόλεμο στο Ιράκ και δεν αποτελεί ντοκιμαντέρ. Αυτό μπορεί να ακούγεται κάπως δυσφημιστικό και επίσης σαν εμπορική θανατική ποινη, αφού οι ταινίες σχετικά με αυτόν τον πόλεμο δεν έχουν ακριβώς ενθουσιάσει το κοινό ή αναδειχθεί σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Το πλήθος των "καλοπροαίρετων" και επίκαιρων δραματικών ταινιών που κατέκλυσαν τις κινηματογραφικές οθόνες το φθινόπωρο του 2007 ήταν υστερικές και απρόσωπες, παρουσιάζοντας μία αγωνιώδη και ηθική αμφιθυμία η οποία δεν ήταν ούτε διαφωτιστική ούτε ιδιαίτερα διασκεδαστική. Και το κοινό, πιθανότατα αρκετά αποδυναμωμένο και μπερδεμένο από την πραγματικότητα, δεν ήταν διατεθειμένο να την παρακολουθήσει επεξεργασμένη στην οθόνη.
Ο χαμηλός προϋπολογισμός της ταινίας δεν ήταν αρκετός για να της στερήσει τις καλές κριτικές και τα βραβεία. Αντιθέτως, ενίσχυσε την αίσθηση θαυμασμού του κοινού για το αριστούργημα της Κάθριν Μπίγκελοου αφού κατάφερε με λίγα χρήματα να δημιουργήσει. Παρ' όλα αυτά η πορεία της στο Box Office δεν στέφθηκε με επιτυχία. Στις Η.Π.Α. τα κέρδη της ταινίας ανέρχονται σε $17,017,811 δηλαδή το 34,6% του συνολικού κέρδους της ταινίας ενώ στις υπόλοιπες χώρες συνολικά κατάφερε να κερδίσει $32,212,961 δηλαδή το 65,4% του συνολικού κερδους. Στην Ελλάδα, τα κέρδη της ταινίας φτάνουν τα $367,644. Συνολικά , τα παγκόσμια κέρδη της ταινίας είναι $49,230,772.[11][12][13]
Οι παραγωγοί της ταινίας είναι: η βραβευμένη με Όσκαρ σκηνοθέτρια της ταινίας Κάθριν Μπίγκελοου , ο σεναριογράφος της ταινίας Μαρκ Μπόουλ, ο Νίκολας Τσάρτιερ και ο Γκρεγκ Σαπίρο.[5]
Η ταινία "The Hurt Locker" έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας την 4η Σεπτεμβρίου 2008 όπου και κέρδισε το βραβείο SIGNIS , το βραβείο Arca Cinemagiovani , το βραβείο Human Rights Film Network και το βραβείο Navicella. Η ταινία επίσης προβλήθηκε στο 33ο Ετήσιο Παγκόσμιο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Τορόντο στις 8 Σεπτεμβρίου του 2008 , όπου προκάλεσε ενδιαφέρον στις εταιρίες διανομής παρά το γεγονός οτι οι ταινίες για το Ιράκ δεν είχαν ως τότε καλή πορείο στο box office. Τελικά, τη διανομή της ταινίας ανέλαβε για τις Η.Π.Α. η εταιρία "Summit Entertainment".
Μέχρι το τέλος της χρονιάς, η ταινία είχε προβληθεί σε μεγάλο αριθμό φεστιβάλ,μεταξύ των οποίων το 3ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Ζυρίχης, το 37ο Festival du Nouveau Cinema, το 21o Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Μαρ ντελ Πλάτα, το 5ο Παγκόσμιο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Ντουμπάι και το 12ο Black Nights Film Festival του Τάλιν.Το 2009 το "The Hurt Locker" προβλήθηκε στο Παγκόσμιο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Γκετεμποργκ, το 10ο Film Comment Selects festival ,και South by Southwest Film Festival. Επίσης, ήταν η κεντρική προβολή του AFI International Film Festival,όπου η σκηνοθέτρια Kathryn Bigelow παρέλαβε το βραβείο Dallas Star. Άλλα Φεστιβάλ στα οποία συμμετείχε η ταινία το 2009 ήταν: το Human Rights Nights International Film Festival, το Παγκόσμιο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Σιάτλ και το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Φιλαδέλφειας.[14]
Η πρώτη δημόσια προβολή της ταινίας έγινε στις 10 Οκτωβρίου του 2008 από τη Warner Bros στήν Ιταλία. Στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Τορόντο η "Summit Entertainment" ανέλαβε τη διανομή της ταινίας στις Η.Π.Α. έναντι 1.5 εκατομμυρίου δολλαρίων. Στην Αμερική η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 26 Ιουνίου 2009 σε 4 όμως μόνο κινηματογράφους του Λος Άντζελες και της Νέας Υόρκης.
Σύμφωνα με την εφημερίδα "Los Angeles Times", η ταινία είχε καλύτερη πορεία στο box office από τις άλλες ταινίες που αναφέρονταν στις συγκρούσεις της Μέσης Ανατολής, όπως οι ταινίες "Στην Κοιλάδα Του Ήλα" , "Απώλειες Πολέμου" και "Λέοντες Αντί Αμνών".[14]
Η ταινία κυκλοφόρησε σε DVD και Blu-Ray την 12η Ιανουαρίου του 2010 στη Βόρεια Αμερική. Ο δίσκος που κυκλοφόρησε συμπεριλάμβανε το σχολιασμό της σκηνοθέτιδας Κάθριν Μπίγκελοου, του σεναριογράφου Μαρκ Μπόουλ και άλλων μελών της παραγωγής, ένα άλμπουμ με φωτογραφίες από τα γυρίσματα και ένα 15λεπτο δίσκο που περιγράφει την εμπειρία των γυρισμάτων στην Ιορδανία και την παραγωγή της ταινίας. Ο δίσκος που κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν περιλαμβάνει σχολιασμό.
Τα κέρδη από τις πωλήσεις DVD στις Η.Π.Α. έφτασαν τα 30 εκ. ευρώ μέχρι τα μέσα του Αυγούστου του 2010.[14]
Η επιτυχία της ταινίας στα βραβεία Όσκαρ οδήγησε πολλούς χρήστες στο να κατεβάσουν την ταινία από το διαδίκτυο παράνομα. Έτσι, η εταιρία παραγωγής της ταινίας , η "Voltage Entertainment" , υπέβαλε μηνύσεις σε βάρος 5.000 χρηστών του διαδικτύου στις Η.Π.Α. που κατέβασαν την ταινία , μέσω torrent ή rapidshare. Η εταιρεία ταυτοποίησε αρκετούς από τους κατόχους των ISPs που κατέβασαν την ταινία και υποστηρίξε πως η πειρατεία είναι υπεύθυνη για την πτώση που σημειώνεται στην κινηματογραφική βιομηχανία. Μάλιστα, δήλωσε: «Οι νέες τεχνολογίες καθιστούν πιο εύκολη την πειρατεία. Εμείς πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό για τον κόσμο να μάθει να σέβεται την πνευματική ιδιοκτησία των καλλιτεχνών αλλά και να γίνει πιο υπεύθυνος, καθώς διακυβεύονται θέσεις εργασίας». Ο συνιδρυτής του γνωστού Pirate Bay, Peter Sunde Kolmisoppi , απάντησε δηλώνοντας: «Το να στέλνεις μηνύσεις σε ανθρώπους επειδή είναι φαν των ταινιών σου, είναι απλώς ηλίθιο».[15]
Πέντε ημέρες πριν τη μεγάλη απονομή των Όσκαρ στα οποία συμμετείχε η ταινία και μάλιστα ήταν φαβορί, αμερικανός στρατιωτικός κατέθεσε μήνυση εναντίον των παραγωγών της ταινίας "The Hurt Locker" ισχυριζόμενος πως ο βασικός χαρακτήρας στην ταινία είναι βασισμένος σε εκείνον. Ο ανθυπασπιστής Τζέφρι Σάρβερ πιστεύει πως ο σεναριογράφος Μάρκ Μπόουλ βάσισε όλες τις καταστάσεις που περιγράφονται στην ταινία σε γεγονότα που τον αφορούν, επισημάνθηκε σε ανακοίνωση του δικηγόρου Τζέφρι Φίγκερ, ο οποίος εκπροσωπούσε τον Σάρβερ. Η εταιρία διανομής της ταινίας, η Summit Entertainment, με δική της ανακοίνωση απάντησε πως η ταινία είναι μια φανταστική ιστορία με θέμα τους στρατιώτες στο πεδίο της μάχης. Ο Μπόουλ είχε βρέθεί ως δημοσιογράφος στο Ιράκ ακολουθώντας μια μονάδα πυροτεχνουργών του στρατού. Εγραψε την ιστορία τους για το περιοδικό Playboy και αργότερα την μετέτρεψε σε σενάριο με βασικό ήρωα τον Γουίλ Τζέιμς. Ο Σάρβερ ισχυρίζεται πως είναι ο Τζέιμς, αποκαλύπτοντας πως το παρατσούκλι του Τζέιμς στην ταινία, το "Blaster One", ήταν η δική του κωδική ονομασία όταν πολεμούσε στο Ιράκ.
Το CD με τη μουσική της ταινίας περιλαμβάνει τα παρακάτω κομμάτια:[16]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
