From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Pulp Fiction είναι αμερικανική αστυνομική νεονουάρ κινηματογραφική μαύρη κωμωδία του 1994 που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Κουέντιν Ταραντίνο, βασισμένη σε μια ιστορία του Ταραντίνο και του Ρότζερ Άβαρι.[9] Η σκηνοθεσία της ταινίας χαρακτηρίζεται από το έντονο στυλ της. Η πλοκή της ταινίας αφορά τις διασταυρούμενες ιστορίες συμμοριτών, ατόμων του υποκόσμου, μικροεγκληματιών και ενός μυστηριώδους χαρτοφύλακα. Ο τίτλος της ταινία αναφέρεται στα περιοδικά pulp και τις hardboiled crime νουβέλες, που ήταν δημοφιλείς στα μέσα του 20ού αιώνα, γνωστά για την εικονογραφημένη βία και τους δυναμικούς διαλόγους.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: μορφή Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Pulp Fiction | |
---|---|
Κινηματογραφική αφίσα | |
Σκηνοθεσία | Κουέντιν Ταραντίνο |
Παραγωγή | Λόρενς Μπέντερ |
Σενάριο | Κουέντιν Ταραντίνο και Roger Avary |
Πρωταγωνιστές | Μπρους Γουίλις, Τζον Τραβόλτα, Ούμα Θέρμαν, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον και Τιμ Ροθ |
Φωτογραφία | Αντζέι Σέκουλα[1][2][3] |
Μοντάζ | Sally Menke |
Ενδυματολόγος | Μπέτσι Χάιμαν[4] |
Εταιρεία παραγωγής | A Band Apart, Jersey Films και Miramax Films[5] |
Διανομή | MOKÉP, Miramax Films, Xfinity Streampix, Ivi.ru και Microsoft Store |
Πρώτη προβολή | 21 Μαΐου 1994[6][7], 3 Νοεμβρίου 1994 (Γερμανία)[8], 14 Οκτωβρίου 1994 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) και 1994 |
Διάρκεια | 154 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Το σενάριο του Pulp Fiction γράφτηκε μεταξύ των ετών 1992 και 1993, και υιοθέτησε κάποιες σκηνές που γράφτηκαν αρχικά από τον Άβαρυ για την ταινία True Romance (1993). Το σενάριό του, όπως και άλλες δουλειές του Ταραντίνο, παρουσιάζεται εκτός χρονολογικής σειράς. Επίσης, στην ταινία γίνονται αυτοαναφορές στο σημείο της έναρξής της, όπου δίνεται μια κάρτα δύο ερμηνειών του "pulp". Αφιερώνεται αρκετός χρόνος σε μονολόγους και απλές συζητήσεις με έντονο διάλογο, που αποκαλύπτουν τις οπτικές γωνίες κάθε χαρακτήρα για διάφορα θέματα, ενώ η ταινία διαθέτει ένα συνδυασμό ειρωνείας και έντονης βίας. Το σενάριό της απορρίφθηκε από την Columbia TriStar επειδή θεωρήθηκε "υπερβολικά τρελό". Ωστόσο, ο συν-προεδρεύων της Miramax, Χάρβι Γουάνστιν. σαγηνεύτηκε αμέσως από αυτό, και η ταινία έγινε η πρώτη που χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από τη Miramax.
Το 2013 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.[10]
Η ταινία αποτελείται από 4 ιστορίες (σε πραγματική χρονολογική σειρά):
Ο Τζουλς Ουίνφιλντ και ο Βίνσεντ Βέγκα δουλεύουν σαν εκτελεστές για τον γκάνγκστερ Μαρσέλους Ουάλας. Σε μια «δουλειά» σώζονται σαν από θαύμα και ο Τζουλς αποφασίζει να τα παρατήσει. Ο Ουάλας κλείνει συμφωνία με τον μποξέρ Μπουτς Κούλιτζ (Μπρους Γουίλις), να χάσει σε αγώνα που είναι να δώσει και τον πληρώνει γι' αυτό. Τελικά όμως δεν τηρείται η συμφωνία και ο μποξέρ σχεδιάζει να φύγει από την πόλη. Αναγκάζεται όμως να γυρίσει μια τελευταία φορά στο διαμέρισμά του για να πάρει μαζί το ρολόι του πατέρα του, γνωρίζοντας ότι, πιθανώς, θα τον περιμένουν εκεί οι εκτελεστές του Ουάλας.
Έτος | Διαγωνισμός | Βραβείο | Υποψηφιότητα | Βραβευμένοι |
---|---|---|---|---|
1994 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών | Χρυσός Φοίνικας | Κουέντιν Ταραντίνο | |
1994 | Los Angeles Film Critics Association Awards | Καλύτερος πρωταγωνιστής | Τζον Τραβόλτα | |
Καλύτερη σκηνοθεσία | Κουέντιν Ταραντίνο | |||
Καλύτερη ταινία | ||||
1994 | Boston Society of Film Critics Awards | Καλύτερη σκηνοθεσία | ||
Καλύτερη ταινία | ||||
Καλύτερο σενάριο | Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ | |||
1995 | Όσκαρ | Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο | ||
Καλύτερος Α' Ανδρικός ρόλος | Τζον Τραβόλτα | |||
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος | Σάμιουελ Τζάκσον | |||
Καλύτερος Β' Γυναικείος ρόλος | Ούμα Θέρμαν | |||
Καλύτερη σκηνοθεσία | Κουέντιν Ταραντίνο | |||
Καλύτερο μοντάζ | Σάλι Μένκε | |||
Καλύτερη ταινία | Λόρενς Μπέντερ | |||
1995 | Βραβεία Saturn | Καλύτερη ταινία (δράσης, περιπέτεια, θρίλερ) | Κουέντιν Ταραντίνο | |
1995 | American Cinema Editors | Καλύτερα εφέ | Σάλι Μένκε | |
1995 | Japanese Academy Award | Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία | Κουέντιν Ταραντίνο | |
1995 | Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου | Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο | Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ | |
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος | Σάμιουελ Τζάκσον | |||
Καλύτερος Α' Ανδρικός ρόλος | Τζον Τραβόλτα | |||
Καλύτερος Γυναικείος ρόλος | Ούμα Θέρμαν | |||
Καλύτερο μοντάζ | Σάλι Μένκε | |||
Καλύτερη ταινία | Κουέντιν Ταραντίνο, Λόρενς Μπέντερ | |||
Καλύτερος ήχος | Στίβεν Χάντερ Φλικ, Κεν Κιννγκ, Ρικ Ας, Ντιν Α. Ζουπάντσιτς | |||
1995 | David Lean Award | Καλύτερη σκηνοθεσία | Κουέντιν Ταραντίνο | |
1995 | Blue Ribbon Awards | Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία | ||
1995 | Brit Awards | Καλύτερη μουσική επένδυση | ||
1995 | Chicago Film Critics Association Awards | Καλύτερη σκηνοθεσία | Κουέντιν Ταραντίνο | |
Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο | Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ | |||
1995 | Chlotrudis Awards | Καλύτερος ηθοποιός | Σάμιουελ Τζάκσον | |
Καλύτερη ταινία | ||||
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος | Σάμιουελ Τζάκσον, Μπρους Γουίλις | |||
Καλύτερος Β' Γυναικείος ρόλος | Ούμα Θέρμαν | |||
1995 | César | Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία | Κουέντιν Ταραντίνο | |
1995 | David di Donatello | Καλύτερος ξενόγλωσσος ηθοποιός | Τζον Τραβόλτα | |
Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία | Κουέντιν Ταραντίνο | |||
1995 | Directors Guild of America | DGA Award για ιδιαίτερες επιδόσεις | ||
1995 | Edgar Allan Poe Awards | Καλύτερη ταινία | ||
1995 | Χρυσές Σφαίρες | Καλύτερο σενάριο | ||
Καλύτερη σκηνοθεσία | ||||
Καλύτερη ταινία - δράμα | ||||
Καλύτερος Α' ρόλος - δράμα | Τζον Τραβόλτα | |||
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος | Σάμιουελ Τζάκσον | |||
Καλύτερος Β' Γυναικείος ρόλος | Ούμα Θέρμαν | |||
1995 | Independent Spirit Awards | Καλύτερη σκηνοθεσία | Κουέντιν Ταραντίνο | |
Καλύτερα εφέ | Λόρενς Μπέντερ | |||
Καλύτερος πρωταγωνιστής | Σάμιουελ Τζάκσον | |||
Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο | Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ | |||
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος | Έρικ Στολτς | |||
1995 | Kansas City Film Critics Circle Awards | Καλύτερη Σκηνοθεσία | Κουέντιν Ταραντίνο | |
Καλύτερη ταινία | ||||
1995 | Kinema Junpo Awards | Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία | Κουέντιν Ταραντίνο | |
1995 | London Critics Circle Film Awards | Πρωταγωνιστής της χρονιάς | Τζον Τραβόλτα | |
Σεναριογράφος της χρονιάς | Κουέντιν Ταραντίνο | |||
Σκηνοθέτης της χρονιάς | ||||
Ταινία της χρονιάς | ||||
1999 | Golden Trailer Awards | Καλύτερη ταινία της δεκαετίας | ||
2003 | DVD Exclusive Awards | Καλύτερο menu design | Hunter Sauleda |
Ο Ταραντίνο αρχικά δεν είχε αποφασίσει εάν θα παίξει τον ρόλο του Τζίμι ή του Λανς. Επέλεξε τελικά τον Τζίμι, για να βρίσκεται πίσω από την κάμερα στη σκηνή με την υπερβολική δόση. Οι ρόλοι των Χάνι Μπάνι και Πάμπκιν γράφτηκαν ειδικά για τους Αμάντα Πλάμερ και Τιμ Ροθ.
Ο Τζουλς χρησιμοποιεί στο σύνολο δυο φορές ένα δήθεν εδάφιο της Αγίας Γραφής που αναφέρει (Ιεζεκιήλ 25:17): μια φορά πριν πυροβολήσει τον Μπρετ και μια άλλη όταν εξηγεί στον Πάμπκιν γιατί αποφάσισε να αλλάξει την ζωή του. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για εδάφιο της Αγίας Γραφής αλλά για αναφορά στην ταινία Karate Kiba όπου αναφέρεται το ίδιο κείμενο ως εδάφιο του βιβλίου του Ιεζεκιήλ.
Πράγματι υπάρχει στο Κεφάλαιον ΚΕ' του βιβλίου του Ιεζεκιήλ της Αγίας Γραφής το εδάφιο 17, το κείμενο του οποίου όμως είναι το εξής: «καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας, καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ' αὐτούς.». Το κείμενο του Pulp Fiction προφανώς αποτελεί σύνθεση διάφορων φράσεων από διαφορετικά σημεία της Αγίας Γραφής:
«Το μονοπάτι των ενάρετων ανθρώπων (Ψαλμοί 1:6, 23:3, 37:5, Παροιμίαι 2:20) περιστοιχίζεται απ' όλες τις μεριές από τις αδικίες των εγωιστών και την τυραννία των σατανικών ανθρώπων (Ψαλμοί 52:3, 53:2 και 6:71). Ευλογημένος είναι αυτός, που στο όνομα της φιλανθρωπίας και της καλής θελήσεως, οδηγεί τους αδύναμους (Παροιμίαι 14:21) ανάμεσα από την κοιλάδα του σκότους (Ψαλμοί 23:4), γιατί είναι πραγματικά ο φύλακας του αδερφού του (Γένεσις 4:9) και ο ευρετής χαμένων παιδιών (Ψαλμοί 79:11, 102:21, Ιερεμίας 3:14 και 22) [βλ. επίσης Ιεζεκιήλ 34:16] Και θα κεραυνοβολήσω αυτούς με μεγάλη εκδικητικότητα και μανιώδη θυμό αυτούς που επιχειρούν να δηλητηριάσουν και να καταστρέψουν τα αδέρφια Μου! (Δευτερονόμιον 32:40), Και θα ξέρεις ότι το όνομά Μου, είναι Κύριος όταν θα στρέψω την εκδικητικότητα Μου πάνω σ' αυτούς!» (Ιεζεκιήλ 25:17).
Δεν γράφτηκε μουσική για το Pulp Fiction. Ο Ταραντίνο χρησιμοποίησε ένα σύνολο surf, rock and roll, soul, και pop μουσικής. Στο CD της ταινίας βρίσκονται επίσης αποσπάσματα διαλόγων όπως π.χ. η συζήτηση για τα ευρωπαϊκά χάμπουργκερ ή το εδάφιο του Ιεζεκιήλ. Ακολουθεί το περιεχόμενο του σάουντρακ:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.