H αγωνιστική περίοδος 1957-58 ήταν η 12η στην ιστορία του NBA. Στο πρωτάθλημα έλαβαν μέρος 8 ομάδες και έδωσαν 72 παιχνίδια η κάθε μία στα πλαίσια της κανονικής περιόδου. Ακολούθησαν τα πλέι-οφ, όπου οι Σαιντ Λούις Χοκς κέρδισαν τους Μπόστον Σέλτικς με 4-2 νίκες στους τελικούς και κατέκτησαν τον τίτλο. Αυτός ήταν ο πρώτος και ο τελευταίος -μέχρι σήμερα- τίτλος στην ιστορία των Χοκς.
Ο Ροντ Χάντλεϊ του πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνια επιλέχθηκε στο νούμερο 1 του Ντραφτ από τους Σινσινάτι Ρόγιαλς. Οι Μπόστον Σέλτικς επέλεξαν τον Σαμ Τζόουνς στο νούμερο 8.[1]
Το All-Star Game της σεζόν έλαβε χώρα την Τρίτη 21 Ιανουαρίου 1958 στο Kiel Auditorium του Σαιντ Λούις. Μπροστά σε 12.854 θεατές, η Ανατολή επικράτησε της Δύσης με 130-118. Ο Μπομπ Πέτιτ των Σαιντ Λούις Χοκς έλαβε το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη.[2]
Στις 12 Μαρτίου 1958 και στο τελευταίο παιχνίδι των Σινσινάτι Ρόγιαλς για την κανονική περίοδο ενάντια στους Μινεάπολις Λέικερς, ο Μόρις Στόουκς ήρθε σε επαφή με άλλον παίκτη κατά την προσπάθειά του να πλησιάσει προς το αντίπαλο καλάθι, έπεσε άτσαλα με το κεφάλι στον αγωνιστικό χώρο και λιποθύμησε. Όταν ξαναβρήκε τις αισθήσεις του, επανήλθε στον αγώνα, όπου και ήταν ο πρώτος σκόρερ. Τρεις ημέρες αργότερα, αγωνίστηκε και στο πρώτο παιχνίδι των πλέι-οφ ενάντια στους Ντιτρόιτ Πίστονς, πετυχαίνοντας 12 πόντους. Κατά την πτήση της επιστροφής, η κατάστασή του χειροτέρεψε. Υπέστη επιληπτική κρίση και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση μόλις το αεροπλάνο προσγειώθηκε. Η διάγνωση έκανε λόγο για μετατραυματική εγκεφαλοπάθεια καθώς επίσης και πλήρη παράλυση των κινητικών του νευρώνων. Ο Στόουκς θα έμενε παράλυτος για όλη την υπόλοιπη ζωή του. Χάρη στη μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλε και στις εξαντλητικές θεραπείες, κατάφερε με τον καιρό να επικοινωνεί με τα μάτια, να δακτυλογραφεί, να ζωγραφίζει και να ανακτήσει περιορισμένο μέρος της ικανότητας ομιλίας του. Δίπλα του βρισκόταν από την πρώτη στιγμή ο φίλος και συμπαίκτης του, Τζακ Τουάιμαν, ο οποίος ανέλαβε τη φροντίδα και την κηδεμονία του Στόουκς στα χρόνια που ακολούθησαν. Στις 6 Απριλίου 1970, η καρδιά του Στόουκς δεν άντεξε άλλο και πέθανε σε ηλικία 36 ετών. Ο Τουάιμαν έζησε μέχρι το 2012, όταν και απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών. Το 2013, το ΝΒΑ θέσπισε το βραβείο του καλύτερου συμπαίκτη, με την ονομασία «Twyman-Stokes Teammate of the Year Award», προς τιμήν των δύο φίλων.
Περισσότερες πληροφορίες Πριν την έναρξη της σεζόν, Ομάδα ...