From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Big Bill Broonzy (πραγμ. όνομα Λι Κόνλεϊ Μπράντλεϊ, 26 Ιουνίου 1893 – 14 Αυγούστου 1958) ήταν Αμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας της μπλουζ. Γνώρισε επιτυχία κατά την δεκαετία του '30 και επηρέασε σπουδαίους καλλιτέχνες του είδους όπως ο Muddy Waters και ο Howlin' Wolf.
| Big Bill Broonzy | |
|---|---|
.jpg) | |
Πληροφορίες | |
| Όνομα γέννησης | Λι Κόνλεϊ Μπράντλεϊ |
| Ψευδώνυμο | Big Bill Broonzy |
| Γέννηση | 26 Ιουνίου 1893[1][2][3] κομητεία Σκοτ[4] |
| Θάνατος | 15 Αυγούστου 1958[2] Σικάγο[5] |
| Καταγωγή | Λέικ Ντικ, Αρκάνσας, ΗΠΑ |
| Eίδος | Folk music, Chicago blues, Rhythm and blues, Spirituals, Country blues |
| Ιδιότητες | Μουσικός, Συνθέτης, Ιεροκήρυκας |
| Μουσικά όργανα | Φωνητικά, Κιθάρα, Βιολί |
| Παρουσία | 1927 - 1958 |
| Δισκογραφική εταιρεία | Paramount, ARC, Bluebird, Vocalion, Folkways |
| wikidata (π) | |
Ο Λι Κόνλεϊ Μπράντλεϊ ήταν ένα από τα δεκαεπτά παιδιά του Φρανκ Μπράντλεϊ και της Μίτι Μπέλτσερ. Μετά την γέννηση του, η οικογένεια του μετακόμισε στο Πάιν Μπλαφ του Αρκάνσας, όπου μεγάλωσε και ασχολήθηκε με την μουσική. Σε ηλικία δέκα ετών, έφτιαξε το πρώτο του βιολί από ένα κουτί πούρων, με το οποίο έπαιζε spirituals και country μουσική, επηρεασμένος από τον θείο του, Τζέρι Μπέλτσερ. Μαζί με τον κιθαρίστα φίλο του, Λούις Κάρτερ, έπαιζαν σε διάφορες τοπικές εκδηλώσεις.[6]
Το 1915, παντρεύτηκε και έγινε αγρότης, πληρώνοντας το ενοίκιο της γης του με σιτηρά. Παράλληλα, έπαιζε βιολί και έγινε ιεροκήρυκας, αλλά το 1917 επιλέχθηκε για να υπηρετήσει στον αμερικανικό στρατό.[7] Υπηρέτησε για δύο χρόνια, πολεμώντας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, πριν αποστρατευθεί και επιστρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 1920 μετακόμισε στο Σικάγο, όπου ξεκίνησε να παίζει κιθάρα, μαθαίνοντας από τον Τσάρλι Τζάκσον. Κατά την δεκαετία του '20 εργάστηκε σε διάφορα επαγγέλματα, ενώ παράλληλα ασχολούνταν με την μουσική, παίζοντας σε κοινωνικές εκδηλώσεις και γράφοντας το πρώτο του τραγούδι με τίτλο "Saturday Night Rub".[8] Η συνεργασία του με τον Τζάκσον, τον βοήθησε να έλθει σε επαφή με τον υπεύθυνο της Paramount Records, Τζ. Μάγιο Ουίλιαμς.[9] Οι πρώτες του ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν με τον φίλο του, Τζον Τόμας στα φωνητικά, αλλά απορρίφθηκαν. Προσπάθησε και πάλι μερικούς μήνες αργότερα, ηχογραφώντας το σινγκλ "Big Bill's Blues" με το "House Rent Stomp" στην δεύτερη του πλευρά.[10] Αν και οι πωλήσεις του υπήρξαν χαμηλές, η Paramount συνέχισε την συνεργασία της μαζί του.
Το 1930, εμφανίστηκε για πρώτη φορά το όνομα Big Bill Broonzy στην κυκλοφορία του σινγκλ "Station Blues", αλλά οι πωλήσεις παρέμεναν χαμηλές και ο τραγουδιστής αναγκαζόταν να εργάζεται σε οπωροπωλείο. Εκείνο το διάστημα γνώρισε τον Λέστερ Μέλροουζ, ο οποίος αναλάμβανε την παραγωγή διαφόρων καλλιτεχνών για τις εταιρείες Champion Records και Gennett Records.[11] Ο Broonzy έγινε μέλος του τρίο Harum Scarums, μαζί με την Μοζέλ Άλντερσον και τον Georgia Tom, ηχογραφώντας το "Alabama Scratch" για την Paramount.[12]
Την άνοιξη του 1931, κυκλοφόρησε διάφορα κομμάτια με την ονομασία Big Bill Johnson και την επόμενη χρονιά ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη για να ηχογραφήσει για την American Record Corporation. Οι πωλήσεις των ηχογραφήσεων αυτών, βελτίωσαν την δημοτικότητα του Broonzy, ο οποίος περιόδευσε σε διάφορα κλαμπ του Σικάγου με την Μέμφις Μίνι.[13] Το 1934, ξεκίνησε την συνεργασία του με την Bluebird Records και τον πιανίστα Μπομπ Κολ. Τρία χρόνια αργότερα, την θέση του πιανίστα πήρε ο Τζόσουα Αλθάϊμερ, ενώ την επόμενη χρονιά μετακινήθηκε στην Vocalion Records.[14]
Το 1938, ο Broonzy κλήθηκε να αντικαταστήσει τον αποθανόντα Ρόμπερτ Τζόνσον στην συναυλία "From Spirituals to Swing" στο Carnegie Hall του Μανχάταν, κάτι που επαναλήφθηκε το 1939.[15]
Κατά την δεκαετία του '40, η μουσική του απέκτησε μεγαλύτερη ποικιλία και περιελάμβανε στοιχεία από διάφορα είδη της country, blues και jazz μουσικής. Η μουσική του αποτέλεσε την βάση για τους μετέπειτα σπουδαίους τραγουδιστές της σκηνής του Σικάγου, με κομμάτια όπως το "Where the Blues Began" και το "Martha Blues". Το 1948, υπέγραψε στην Mercury Records και περιόδευσε με το φεστιβάλ "I Come for to Sing", πριν διακόψει για δύο χρόνια τις ζωντανές εμφανίσεις λόγω προβλήματος υγείας.[16]
Το 1951, επέστρεψε στην ενεργό δράση και περιόδευσε στην Ευρώπη, όπου σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Δύο χρόνια αργότερα, ο Broonzy είχε αποκατασταθεί οικονομικά και συνέχισε να ηχογραφεί και να περιοδεύει. Η μουσική του επηρέασε έντονα την αναβίωση της folk μουσικής στην Μεγάλη Βρετανία, με τον Τζον Λένον να τον χαρακτηρίζει ως σημαντική επιρροή των πρώιμων Beatles.[17]
Το 1955, με την βοήθεια του Βέλγου συγγραφέα Γιάνικ Μπρινός, δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο "Big Bill Blues".[18] Στην συνέχεια, περιόδευσε σε όλο τον κόσμο μέχρι τις αρχές του 1956 και την επόμενη χρονιά ήταν ένας εκ των ιδρυτικών μελών του Old Town School of Folk Music.[19]
Στα 65 του χρόνια, υπέφερε από καρκίνο του λάρυγγα και πέθανε στις 14 Αυγούστου 1958.[20]
Άλμπουμ
|
Σινγκλ
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
