35ος και 37ος πρόεδρος της Χιλής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σεμπαστιάν Πινιέρα (Miguel Juan Sebastián Piñera Echenique, 1 Δεκεμβρίου 1949- 6 Φεβρουαρίου 2024) ήταν οικονομολόγος, επενδυτής, πολιτικός και πρώην γερουσιαστής της Χιλής, ο οποίος υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Χιλής δύο φορές, από το 2010 έως το 2014 και από το 2018 έως το 2022. Υπήρξε μέλος του κεντροδεξιού κόμματος Εθνική Ανανέωση (RN) που ανήκει στον Συνασπισμό για την Αλλαγή.
Γεννήθηκε στο Σαντιάγο την 1η Δεκεμβρίου του 1949 και ο πατέρας του ήταν πρεσβευτής στο Βέλγιο και στα Ηνωμένα Έθνη. Ένα από τα αδέρφια του υπηρέτησε ως υπουργός εργασίας επί καθεστώτος Αουγούστο Πινοσέτ. Ήταν παντρεμένος με τη Σεσίλια Μορέλ Μόντες και είχαν 4 παιδιά.
Έναν χρόνο μετά τη γέννηση του Σεμπαστιάν, η οικογένεια Πινιέρα μετακόμισε στο Βέλγιο και έπειτα στην Νέα Υόρκη εξαιτίας της εργασίας του πατέρα Πινέιρα ως πρεσβευτή των Ηνωμένων Εθνών. Επέστρεψε στη Χιλή και εγγράφηκε στο σχολείο Colegio del Verbo Divino το 1955, από όπου αποφοίτησε το 1967.[16]
Εν συνεχεία σπούδασε Οικονομικά στο καθολικό πανεπιστήμιο της Χιλής και αποφοίτησε το 1971. Μάλιστα αποφοίτησε με την ανώτερη βαθμολογία που υπήρξε ποτέ στην ιστορία του εν λόγω ιδρύματος.[17]
Οι σπουδές συνεχίστηκαν στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στα πλαίσια του προγράμματος Φουλμπράιτ στα Οικονομικά (κατά ένα μέρος). Αποφοίτησε με μάστερ και με ντοκτορά. Επέστρεψε στη χώρα του το 1976.
Ο Πινιέρα εργάστηκε ως εκπαιδευτικός από το 1971 ως το 1988. Δίδαξε οικονομικά στο πανεπιστήμιο της Χιλής, στο Παπικό Καθολικό Πανεπιστήμιο της Χιλής, καθώς επίσης και στο Πανεπιστήμιο Αντόλδο Ιμπάνιες. Το 1972 ήταν καθηγητής στην Επιχειρηματική Σχολή του Βαλπαραΐσο.[18]
Ο Χιλιανός πολιτικός είχε στην κατοχή του το 100% του τηλεοπτικού σταθμού εθνικής εμβέλειας Chilevisión, το 27% των αερογραμμών LAN Airlines (LAN), το 13% του ποδοσφαιρικού συλλόγου Κόλο-Κόλο,[19] και διαθέτει μετοχές σε πολλές εταιρείες.
Ο Πινιέρα κατάφερε ως το Μάρτιο του 2009 να συγκεντρώσει περιουσία, η οποία υπολογίζεται στο 1 δισ. δολάρια ΗΠΑ, σύμφωνα με το περιοδικό Forbes.[20]
Το 1982 εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης του Πινιέιρα, καθώς κατηγορήθηκε για παραβίαση του Τραπεζικού Νόμου κατά την περίοδο που τελούσε γενικός διευθυντής της Τράπεζας της Τάλκα. Επί 24 ημέρες κρυβόταν και οι δικηγόροι του εφεσίβαλαν τη διαταγή. Τελικά αθωώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο.[21]
Έχει δηλώσει ότι είχε ψηφίσει αρνητικά στο δημοψήφισμα του 1988 για τον Πινοσέτ. Την επόμενη χρονιά τέθηκε επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Ερνάν Μπούτσι, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως υπουργός οικονομικών επί Πινοσέτ. Το 1990 εξελέγη γερουσιαστής στο Ανατολικό Σαντιάγο και παρέμεινε στο αξίωμα ως το 1998. Λίγο αργότερα έγινε μέλος του κόμματος Εθνική Ανανέωση (RN).
Το 1992 αποπειράθηκε να κατέλθει υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές της επόμενης χρονιάς, ωστόσο η εμπλοκή του σε σκάνδαλο, που έγινε γνωστό ως "Πινέιραγκεϊτ", έκανε τα σχέδιά του να ναυαγήσουν. Ειδικότερα, ο ίδιος μαγνητοφωνήθηκε να μιλάει στο τηλέφωνο με μ έναν φίλο του. Το απόσπασμα αποκαλύφθηκε και παίχθηκε στη διάρκεια πολιτικής εκπομπής στην τηλεόραση. Η συνομιλία, όπως αποκαλύφθηκε, είχε παράνομα ηχογραφηθεί από έναν στρατιωτικό.
Από το 2001 ως το 2004 ο Πινιέρα ήταν πρόεδρος του κόμματός του. Διεκδίκησε ξανά το αξίωμα του γερουσιαστή το 2001, ωστόσο παραιτήθηκε μετά την ανακοίνωση της πρόθεσης ενός υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές από τον συνασπισμό του να μην υποστηρίξει τον Πινιέρα αλλά αντί αυτού να υποστηρίξει τον Χόρχε Αρανσίμπια.
Στις 14 Μαΐου 2005, σε μία ξαφνική κίνηση, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τις προεδρικές εκλογές εκείνης της χρονιάς. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, στις 11 Δεκεμβρίου έλαβε το 25,4% των ψήφων και ήρθε δεύτερος. Στον τελικό γύρο, που διεξήχθη στις 15 Ιανουαρίου 2006, ηττήθηκε από την Μιτσέλ Μπατσελέ, η οποία εξελέγη πρόεδρος με ποσοστό 53% των ψήφων.
Ο Πινιέρα κατήλθε ξανά υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2009 και του 2010 και ήταν ο επικρατέστερος νικητής σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Στον πρώτο γύρο των εκλογών (13 Δεκεμβρίου 2009) προηγήθηκε με 44,05% έναντι 29,6% για τον αντίπαλό του και πρώην πρόεδρο, Εδουάρδο Φρέι. Καθώς κανείς εκ των δύο υποψηφίων δεν είχε λάβει ποσοστό άνω του 50%, έγινε και δεύτερος γύρος, στις 17 Ιανουαρίου 2010.[22] Ο Πινιέρα εξελέγη πρόεδρος με 51,61% και ο Φρέι παρέμεινε δεύτερος με 48,39%.[23]
Ο νέος πρόεδρος υποσχέθηκε ανάμεσα στα άλλα καλύτερη εκπαίδευση και τη βελτίωση των διεθνών σχέσεων με το Περού.[24] Με την εκλογική του νίκη, η Δεξιά επέστρεψε στην εξουσία (με εκλογές) στη Χιλή έπειτα από 52 χρόνια[25][26]. Ήταν ο πρώτος δισεκατομμυριούχος που εξελέγη στο ύπατο αξίωμα της χώρας.[27] Η ορκωμοσία του έλαβε χώρα στις 11 Μαρτίου 2010.
Στις 17 Δεκεμβρίου 2017, ο Πινιέρα εξελέγη πρόεδρος της Χιλής για δεύτερη θητεία.[28] Έλαβε το 36% των ψήφων, το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των 8 υποψηφίων στις εκλογές του 2017. Στον δεύτερο γύρο, ο Πινιέρα αντιμετώπισε τον Αλεχάντρο Γουιλιέρ, ένα τηλεοπτικό παρουσιαστή ειδήσεων που εκπροσώπησε τη συμμαχία της Μπατσελέ Νέα Πλειοψηφία (Nueva Mayoría). Ο Πινιέρα κέρδισε τις εκλογές με το 54% των ψήφων.[29]
Στις 2:47 μ.μ. Θερινή ώρα Χιλής (UTC−3) στις 6 Φεβρουαρίου 2024, λίγα λεπτά μετά την απογείωση, το ελικόπτερο Robinson R44 (Εγγραφή CC-PHP) που πιλοτάριζε ο Πινιέρα συνετρίβη πρώτα στη λίμνη Ράνκο στην επαρχία Ελ Ράνκο στην περιοχή Λος Ρίος. Το ελικόπτερο συνετρίβη περίπου 40 μέτρα από τη νότια όχθη της λίμνης στο Ilihue, ανατολικά της πόλης Lago Ranco. Ο Πινιέρα είχε ένα καλοκαιρινό σπίτι κοντά στο Coique, 42 χιλιόμετρα (26 μίλια) από το σημείο συντριβής στην αντίθετη πλευρά της λίμνης. Κατά τη στιγμή της συντριβής είχε σημειωθεί ισχυρή καταιγίδα στην περιοχή. Σύμφωνα με τη La Nación, επέζησε από την ίδια τη συντριβή, αλλά η πρόσκρουση τον άφησε αναίσθητο και ανίκανο να αφαιρέσει τη ζώνη ασφαλείας του, με αποτέλεσμα τον πνιγμό του. Οι άλλοι τρεις επιβαίνοντες ήταν η αδελφή του Magdalena και ο επιχειρηματίας Miguel Ignacio Guerrero με τον γιο του Bautista Guerrero, οι οποίοι επέζησαν. Το σώμα του ανασύρθηκε στη συνέχεια από το Ναυτικό της Χιλής από βάθος 28 μέτρων (92 πόδια).[30][31]
Σε ομιλία του από το παλάτι La Moneda αργότερα το ίδιο βράδυ, ο πρόεδρος Γκαμπριέλ Μπόριτς κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος και ανακοίνωσε ότι ο Πινιέρα θα λάβει κρατική κηδεία που θα οργανωθεί από τον υπουργό Εξωτερικών Αλμπέρτο βαν Κλάβερεν. Η Τατιάνα Ριβέρα, περιφερειακή εισαγγελέας του Λος Ρίος, δήλωσε ότι το σώμα του Πινιέρα θα μεταφερθεί στη Βαλδίβια για αυτοψία. Μετά την ολοκλήρωσή του, το σώμα του μεταφέρθηκε σε βάση της Πολεμικής Αεροπορίας της Χιλής στην αεροπορική βάση του Σαντιάγο και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο κτίριο του πρώην Εθνικού Κογκρέσου της Χιλής στο Σαντιάγο, όπου βρισκόταν στην πολιτεία. Μια ιδιωτική τελετή για την οικογένεια πραγματοποιήθηκε το πρωί της 7ης Φεβρουαρίου, μετά την οποία επετράπη στο κοινό να εισέλθει στο κτίριο. Στις 9 Φεβρουαρίου, η σορός του Πινιέρα μεταφέρθηκε στον Μητροπολιτικό Καθεδρικό Ναό του Σαντιάγο για μια λειτουργία ρέκβιεμ στην οποία χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Φερνάντο Τσομαλί Γκαρίμπ. Ο πρόεδρος Μπόριτς, μαζί με τους πρώην προέδρους Μισέλ Μπατσελέτ, Εντουάρντο Φρέι Ρουίς-Ταγκλ και τον πρόεδρο της Γερουσίας Χουάν Αντόνιο Κολόμα έδωσαν ομιλίες. Το σώμα του Πινιέρα μεταφέρθηκε στη συνέχεια στη Λα Μονέδα για επικήδειο από τον πρόεδρο Μπόριτς, για να μεταφερθεί αργότερα στο Πάρκο Μνήμης για ταφή.[32]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.