From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σίντνεϊ Πρέσκοτ (αγγλικά: Sidney Prescott) είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας και η πρωταγωνίστρια της σειράς ταινιών Scream. Ο χαρακτήρας δημιουργήθηκε από τον Κέβιν Γουίλιαμσον και το ρόλο υποδύεται η Νεβ Κάμπελ. Η πρώτη εμφάνιση της Σίντνεϊ έγινε το 1996 στην ταινία Scream ενώ ο χαρακτήρας εμφανίστηκε και στις τέσσερις συνέχειες που ακολούθησαν: Scream 2 (1997), Scream 3 (2000), Scream 4 (2011) και Scream (2022),[1] και είναι προγραμματισμένος να εμφανιστεί στο Scream 7 (2026). Η Σίντνεϊ εμφανίζεται στις ταινίες Scream ως ο βασικός στόχος όλων των δολοφόνων που μεταμφιέζονται ως Ghostface, ένας δολοφόνος που φοράει μια λευκή μάσκα που θυμίζει φάντασμα και έναν μαύρο μανδύα. Σε κάθε ταινία, οι δολοφόνοι Ghostface σκοτώνουν ανθρώπους που είναι κοντά στη Σίντνεϊ ενώ επιτίθενται και στην ίδια. Πολλές φορές της τηλεφωνούν, προσπαθώντας να την τρομάξουν ενώ της αποκαλύπτουν πληροφορίες τόσο της δικής της προσωπικής της ζωής όσο και της μητέρας της, Μορίν Πρέσκοτ. Όλες οι ταινίες τελειώνουν με μια τελική μάχη μεταξύ της Σίντνεϊ και του δολοφόνου καθώς και της αποκάλυψης της ταυτότητάς του.[2]
| Σίντνεϊ Πρέσκοτ | |
|---|---|
 Η Νεβ Κάμπελ ως Σίντνεϊ Πρέσκοτ σε μια σκηνή της ταινίας Scream 2 | |
| Πρώτη εμφάνιση | Scream (1996) |
| Δημιουργήθηκε από | Κέβιν Γουίλιαμσον |
| Ενσαρκώθηκε από | Νεβ Κάμπελ |
| Πληροφορίες χαρακτήρα | |
| Ψευδώνυμο(α) | Κασσάνδρα (ρόλος θεατρικού έργου) Λόρα (όνομα που χρησιμοποιεί ενώ κρύβεται) Άγγελος του Θανάτου |
| Παρατσούκλι(α) | Σιντ |
| Ιδιότητα | Συγγραφέας |
| Τόπος καταγωγής | αμερικανική |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Νιλ Πρέσκοτ (πατέρας) Μορίν Πρέσκοτ (μητέρα) |
| Σύζυγος | Μαρκ Κινκέιντ |
| Συγγενείς | Ρόμαν Μπρίτζερ (ετεροθαλής αδερφός) Κέιτ Ρόμπερτς (θεία) Τζιλ Ρόμπερτς (ξαδέρφη) |
Το κίνητρο των δολοφόνων ποικίλλει σε κάθε ταινία, με πιο συχνά αυτό της εκδίκησης και αυτό της δόξας που θα πάρει ο δολοφόνος αν καταφέρει να σκοτώσει της Σίντνεϊ εξαιτίας της δικής της φήμης ως το επιζών θύμα όλων των δολοφονιών. Στο πρώτο Scream οι δολοφόνοι είναι το αγόρι της Σίντνεϊ, ο Μπίλι Λούμις και ο φίλος του Στου Μάχερ. Ο Μπίλι θέλει να πάρει εκδίκηση γιατί η μητέρα της Σίντνεϊ είχε παράνομο δεσμό με τον πατέρα του και για αυτό το λόγο η δική του μητέρα τον εγκατέλειψε. Στο Scream 2 οι δολοφόνοι είναι η Ντέμπι Σολτ και ο Μίκι Αλτιέρι. Στο τέλος της ταινίας αποκαλύπτεται ότι η Ντέμπι Σολτ δεν είναι άλλη από την κυρία Λούμις, μητέρα του Μπίλι, που ήθελε να πάρει εκδίκηση από τη Σίντνεϊ επειδή σκότωσε το γιο της. Στο Scream 3 ο δολοφόνος είναι ο Ρόμαν Μπρίτζερ, ο οποίος αποκαλύπτει ότι είναι ο ετεροθαλής αδερφός της Σίντνεϊ και αυτός που ενημέρωσε τον Μπίλι για το δεσμό του πατέρα του με τη μητέρα της Σίντνεϊ, πυροδοτώντας έτσι την αρχή όλων των δολοφονιών. Ο Ρόμαν ήθελε να εκδικηθεί τη Σίντνεϊ, επειδή η μητέρα τους τον απέρριψε και τον εγκατέλειψε, αναγνωρίζοντας τη Σίντνεϊ ως το μοναδικό παιδί της.
Η Ντρου Μπάριμορ ήταν η αρχική επιλογή για το ρόλο της Σίντνεϊ Πρέσκοτ αλλά λόγω άλλων επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν μπορούσε να υποδυθεί έναν απαιτητικό πρωταγωνιστικό ρόλο και έτσι αποφασίστηκε να υποδυθεί έναν μικρότερο ρόλο.[3] Έτσι ο ρόλος δόθηκε στη Νεβ Κάμπελ που εκείνη την περίοδο πρωταγωνιστούσε στην τηλεοπτική σειρά Σπίτι για Πέντε (Party of Five). Η Κάμπελ ήταν διστακτική στο να πρωταγωνιστήσει σε μια ακόμη ταινία τρόμου, λίγο καιρό μετά το β' ρόλο της στην ταινία Οι Μάγισσες (The Craft, 1996). Όμως μετά από μία επιτυχημένη οντισιόν, η Κάμπελ δέχτηκε να υποδυθεί τη Σίντνεϊ, αφενός γιατί θα γινόταν ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος και αφετέρου γιατί της άρεσε ο ιδιαίτερα ο χαρακτήρας.[4] Η Κάμπελ επανέλαβε το ρόλο στο Scream 2 και στο Scream 3 παρά το φορτωμένο της πρόγραμμα. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της τρίτης ταινίας οι υποχρεώσεις της Κάμπελ σε άλλα πρότζεκτ σήμαινε ότι ήταν διαθέσιμη για 20 μόλις ημέρες και έτσι η παραγωγή αναγκάστηκε να μικρύνει τον πρωταγωνιστικό της ρόλο και να εστιάσει στους χαρακτήρες Γκέιλ Γουέδερς και Ντιούι Ράιλι.[5] Στο Scream 4 αρχικά η Κάμπελ απέρριψε την πρόταση να επιστρέψει[6] και ανάγκασε την παραγωγή να γράψει από την αρχή το σενάριο χωρίς το χαρακτήρα της Σίντνεϊ, αλλά τελικά η Κάμπελ άλλαξε γνώμη και υποδύθηκε για μία ακόμα φορά το ρόλο.[7]
Η Σίντνεϊ Πρέσκοτ απεικονίζεται ως μια έξυπνη, πολυμήχανη νεαρή γυναίκα που σταδιακά γίνεται όλο και πιο δυνατή καθ' όλη τη διάρκεια της σειράς ταινιών καθώς προσπαθεί να ξεπεράσει τις απειλές και το θάνατο τριγύρω της και θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα "τελικά κορίτσια" (final girl) στην ιστορία του κινηματογραφικού τρόμου.[8][9] Η ερμηνεία της Νεβ Κάμπελ έχει λάβει εξαιρετικά σχόλια από τους κριτικούς, κερδίζοντας τον τίτλο "scream queen" (βασίλισσα του τρόμου) τη δεκαετία του '90. Η Κάμπελ βραβεύτηκε με Saturn Award Α' Γυναικείου Ρόλου[10] και MTV Movie Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας.[11]
Η Σίντνεϊ Πρέσκοτ εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ταινία Scream το 1996 ως έφηβη που φοιτούσε στο φανταστικό λύκειο της πόλης Γούντσμπορο. Μετά από μια σειρά άγριων δολοφονιών στην επέτειο του θανάτου της μητέρας της, ο δολοφόνος αρχίζει να στοχοποιεί την ίδια τη Σίντνεϊ με επιθέσεις και χλευαστικά τηλεφωνήματα. Μέχρι το Scream VI, ο χαρακτήρας της εμφανιζόταν σε κάθε διαδοχική ταινία της σειράς και ο ρόλος της, αρχικά ως αυτός του θύματος εξελίχθηκε σε ηρωίδα όπου αντιμετωπίζει προσωπικά κάθε δολοφόνο και τους νικά.
Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της Σίντνεϊ Πρέσκοτ ήταν στην ταινία Scream (1996) ως 17χρονη τελειόφοιτη λυκείου στη φανταστική πόλη Γούντσμπορο στην Καλιφόρνια. Κατά τη διάρκεια μιας σειράς φρικτών δολοφονιών, αρχίζει να δέχεται χλευαστικά και απειλητικά τηλεφωνήματα από τον Ghostface, ο οποίος ισχυρίζεται ότι γνωρίζει τον άγριο βιασμό και τη δολοφονία της Μορίν Πρέσκοτ, μητέρας της Σίντνεϊ, που συνέβη ένα χρόνο πριν και για τον οποίο κατηγορείται ο Κότον Γουίρι. Οι υποψίες πέφτουν σε αρκετούς χαρακτήρες πριν αποκαλυφθεί ότι το αγόρι της, ο Μπίλι Λούμις και ο φίλος του Στου Μάχερ είναι οι δολοφόνοι. Ο Μπίλι δηλώνει το κίνητρό του ως εκδίκηση αφού η μητέρα του τον εγκατέλειψε λόγω της παράνομης σχέσης του πατέρα του με τη Μορίν. Με τη βοήθεια της Γκέιλ Γουέδερς, η Σίντνεϊ είναι σε θέση να αντεπιτεθεί εναντίον του Μπίλι και του Στου, χρησιμοποιώντας ακόμη και τα κόλπα του δολοφόνου εναντίον τους και καταφέρνει να τους σκοτώσει και τους δύο και να επιβιώσει.
Το Scream 2 (1997) διαδραματίζεται δύο χρόνια αργότερα. Στη δεύτερη εμφάνισή της, η Σίντνεϊ είναι φοιτήτρια στο φανταστικό κολέγιο Γουίντσορ, όπου ένας νέος Ghostface αντιγράφει τους φόνους της πρώτης ταινίας. Οι δολοφόνοι στοχοποιούν ξανά τη 19χρονη Σίντνεϊ και δολοφονούν τους φίλους της, συμπεριλαμβανομένου του φίλου της και επιζώντος του Γούντσμπορο, Ράντι Μικς, προτού ο φίλος της Μίκι αποκαλυφθεί ως δολοφόνος. Ο Μίκι δηλώνει το κίνητρό του ως τη φήμη που θα προέλθει από τα κατορθώματά του, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας της Σίντνεϊ. Αποκαλύπτει επίσης ότι είναι ο συνεργός της Ντέμπι Σολτ/Κυρία Λούμις, η οποία θέλει να εκδικηθεί τη Σίντνεϊ για το θάνατο του γιου της, Μπίλι. Ωστόσο, η κυρία Λούμις προδίδει και σκοτώνει τον Μίκι, σκοπεύοντας να εξαφανιστεί χωρίς να αφήσει ίχνη αφού σκοτώσει πρώτα τη Σίντνεϊ. Πριν προλάβει όμως να ολοκληρώσει το σχέδιό της επεμβαίνει ο Κότον και την πυροβολεί, σώζοντας έτσι τη Σίντνεϊ.
Η τρίτη εμφάνιση της Σίντνεϊ πραγματοποιείται στο Scream 3 (2000), που διαδραματίζεται δύο χρόνια μετά τα γεγονότα του Scream 2. Άλλη μια σειρά δολοφονιών ξεκινά στο Χόλιγουντ αυτή τη φορά, με τον δολοφόνο να αφήνει φωτογραφίες μιας νεαρής Μορίν Πρέσκοτ στους τόπους του εγκλήματος. Η Σίντνεϊ, απομονωμένη πλέον, εργάζεται ως σύμβουλος κρίσεων για γυναίκες και κρύβεται μετά τα γεγονότα των Scream and Scream 2. Καταλήγει όμως να εμφανιστεί στο πλατό της ταινίας Stab 3, την ταινία που βασίζεται στη ζωή της Σίντνεϊ και στις εμπειρίες της, αφού ο Ghostface ανακαλύπτει την τοποθεσία της. Ο Ghostface αναλαμβάνει την ευθύνη για τη δολοφονία της Μορίν και αποκαλύπτεται πως ο Ρόμαν Μπρίτζερ, σκηνοθέτης του Stab 3, είναι ο μέχρι τότε άγνωστος ετεροθαλής αδερφός της Σίντνεϊ. Ο Ρόμαν αποκαλύπτει ότι η μητέρα τους βιάστηκε ομαδικά κατά τη διάρκεια μιας περιόδου δύο ετών όπου μετακόμισε στο Χόλιγουντ για να γίνει ηθοποιός, πριν γνωρίσει τον πατέρα της Σίντνεϊ, Νιλ Πρέσκοτ. Αφού δόθηκε για υιοθεσία, ως ενήλικος, ο Ρόμαν αναζήτησε τη Μορίν πριν από τέσσερα χρόνια, αλλά εκείνη τον έδιωξε. Ο Ρόμαν άρχισε να καταδιώκει τη Μορίν, κινηματογραφώντας τις σχέσεις της με άλλους άντρες, συμπεριλαμβανομένου του πατέρα του Μπίλι και χρησιμοποίησε αυτό το βίντεο για να πείσει τον Μπίλι να δολοφονήσει τη Μορίν, πυροδοτώντας εν αγνοία του τα γεγονότα των προηγούμενων ταινιών. Η Σίντνεϊ καταφέρνει να ξεγελάσει και να νικήσει τον Ρόμαν μετά από μια σκληρή μάχη.
Η τέταρτη εμφάνιση της Σίντνεϊ στο Scream 4 (2011), διαδραματίζεται έντεκα χρόνια μετά τα γεγονότα του Scream 3. Αφού επέστρεψε στην πόλη Γούντσμπορο για να διαφημίσει το νέο της βιβλίο, ένας νέος Ghostface αρχίζει να επιτίθεται στην πόλη. Η Σίντνεϊ παραμένει στην πόλη και φιλοξενείται στο σπίτι της νεαρής έφηβης ξαδέρφης της Τζιλ Ρόμπερτς και της θείας της Κέιτ, αλλά η οικογένεια σύντομα γίνεται στόχος του δολοφόνου. Η Σίντνεϊ προσπαθεί να σώσει την Τζιλ, η οποία βρίσκεται στο σπίτι της καλύτερής της φίλης, Κίρμπι Ριντ για ένα πάρτι, αλλά δέχεται η ίδια επίθεση όπου και ανακαλύπτει ότι η Τζιλ είναι ο δολοφόνος. Συνεργός της Τζιλ είναι ο φίλος της, ο Τσάρλι Γουόκερ. Ζηλεύοντας τη φήμη της ξαδέρφης της, η Τζιλ εξηγεί πώς θέλει γίνει η Σίντνεϊ μιας «νέας γενιάς» με όλη τη σχετική φήμη. Η Τζιλ προδίδει και σκοτώνει τον Τσάρλι και μαχαιρώνει την Σίντνεϊ, προτού τραυματίσει τον εαυτό της για να εμφανιστεί ως η «μοναδική επιζήσασα». Όταν όμως βρίσκεται στο νοσοκομείο, ανακαλύπτει ότι η Σίντνεϊ είναι ακόμα ζωντανή. Όταν η Τζιλ επιχειρεί να σκοτώσει τελικά την ξαδέρφη της, η Σίντνεϊ καταφέρνει να την ξεγελάσει και τελικά να την σκοτώσει.
Στην πέμπτη ταινία με τον τίτλο Scream (2022), η Σίντνεϊ εμφανίζεται ως μητέρα τριών παιδιών. Έχει πλέον αφήσει πίσω της ότι συνέβη στο Γούντσμπορο και στα δέκα χρόνια που μεσολάβησαν από το Scream 4 επανενώθηκε με τον Μαρκ Κινκέιντ και αφού παντρεύτηκαν, μεγαλώνουν μαζί μια οικογένεια. Της τηλεφωνεί ο Ντιούι για να την προειδοποιήσει να μείνει μακριά από το Γούντσμπορο καθώς ένας νέος Ghostface επέστρεψε για άλλη μια φορά, στοχεύοντας τώρα τους συγγενείς του Μπίλι Λούμις και του Στου Μάχερ. Παρ' όλα αυτά, επιστρέφει στη γενέτειρά της αφού έμαθε για τη δολοφονία του Ντιούι και παρηγορεί την Γκέιλ στο νοσοκομείο. Η κόρη του Μπίλι, Σαμ Κάρπεντερ απορρίπτει την προσφορά τους για βοήθεια να σκοτώσουν το δολοφόνο μια για πάντα, αλλά η Σίντνεϊ τοποθετεί μια συσκευή παρακολούθησης στο αυτοκίνητο του αγοριού της Σαμ, Ρίτσι Κιρς, οδηγώντας εκείνη και την Γκέιλ στο παλιό σπίτι του Στου, που τώρα μένει η Άμπερ Φρίμαν. Η Άμπερ αποκαλύπτει ότι είναι ο δολοφόνος. Η Σίντνεϊ μπαίνει μόνη της στο σπίτι για να βρει την Άμπερ όταν ένας άλλος δολοφόνος της τηλεφωνεί. Η ίδια δεν πτοείται καθόλου και του κλείνει το τηλέφωνο. Ο άλλος δολοφόνος αργότερα αποκαλύπτεται ότι είναι ο Ρίτσι. Μετά από μια αντιπαράθεση με τους δολοφόνους, η Σίντνεϊ μαχαιρώνεται από την Άμπερ. Ωστόσο, με τη βοήθεια της τραυματισμένης Γκέιλ, σκοτώνουν την Άμπερ και η Σαμ σκοτώνει τον Ρίτσι.
Η Σίντνεϊ δεν εμφανίζεται στο Scream VI, στο οποίο ένας Ghostface αρχίζει μια νέα σειρά δολοφονιών στη Νέα Υόρκη. Η Γκέιλ δηλώνει ρητά ότι η Σίντνεϊ ζει με την οικογένειά της κάπου κρυφά και μακριά από τις νέες δολοφονίες. Ο Ghostface επιτίθεται στην Γκέιλ και τη μαχαιρώνει αρκετές φορές, αλλά καταφτάνουν η Σαμ και η Τάρα και τον εμποδίζουν να τη σκοτώσει. Η Γκέιλ, λίγο πριν λιποθυμήσει ζητά από τη Σαμ και την Τάρα να πουν στην Σίντνεϊ ότι ο Ghostface ποτέ δεν κατάφερε να τη σκοτώσει.
Για το χαρακτήρα της Σίντνεϊ Πρέσκοτ, η Νεβ Κάμπελ δήλωσε ότι "λατρεύει το χαρακτήρα" και ότι "είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας για κάθε είδους ταινία".[4] Σε μια συνέντευξή της το 2022, η Κάμπελ περιέγραψε τη Σίντνεϊ ως σύμβολο δύναμης και ως άτομο που αρνείται να γίνει θύμα. Όταν ρωτήθηκε για τον αντίκτυπο της Σίντνεϊ στην ποπ κουλτούρα, σημείωσε πόσο σημαντική σημασία έχει αυτός ο χαρακτήρας στους θαυμαστές της σειράς. Προσδιόρισε τους θαυμαστές που ταυτίστηκαν με τη Σίντνεϊ ως ανθρώπους που ένιωθαν "παρεξηγημένοι" και "κλείστηκαν" με κάποιο τρόπο στη ζωή τους και έπρεπε να σπρώξουν μια γυάλινη οροφή ή υποβλήθηκαν σε εκφοβισμό. Εξέφρασε την εκτίμησή της για το ρόλο του χαρακτήρα ως σύμβολο ανθεκτικότητας και ελπίδας για όποιον παλεύει με τον εκφοβισμό, ειδικά στα νεότερα χρόνια του και ότι οι ενέργειές της στις ταινίες δίνουν στους θαυμαστές και στους θεατές την αυτοπεποίθηση ότι μπορούν να το ξεπεράσουν.[12] Ανέφερε επίσης την έκπληξή της όταν θαυμαστές της σειράς της λέγανε ότι η Σίντνεϊ τους άλλαξε τη ζωή, τους έκανε να νιώσουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να αναλάβουν δράση, να μην είναι πια θύματα. "Δεν το περιμένεις αυτό όταν κάνεις μια ταινία σαν αυτή, ειδικά σε αυτό το είδος", δήλωσε.[13] Η Κάμπελ σχολίασε σε μια συνέντευξή της τη σημασία που έχει ο χαρακτήρας της Σίντνεϊ στις γυναίκες: "Ήταν πραγματικά υπέροχο ότι υποδύθηκα κάποια που δεν ήταν θύμα. Η Σίντνεϊ είναι δυνατή, ελέγχει τον εαυτό της και αντεπιτίθεται και στο τέλος νικάει και αυτό είναι ένα καλό μήνυμα για τις γυναίκες."[14]
Ο δημιουργός του χαρακτήρα και σεναριογράφος της σειράς ταινιών, Κέβιν Γουίλιαμσον είπε ότι η Σίντνεϊ βασίζεται εν μέρη στις δικές του προσωπικές εμπειρίες. Συγκεκριμένα σε μια συνέντευξή του δήλωσε: "Ένα από τα πράγματα με τα οποία έχω παλέψει είναι η εμπιστοσύνη και η Σίντνεϊ δεν εμπιστεύεται κανέναν" και εξηγεί "Ήξερε πραγματικά τη μητέρα της; Είναι ο φίλος της αυτός που λέει ότι είναι; Τελικά δεν εμπιστευόταν καν τον εαυτό της." Σχολίασε επίσης μια ΛΟΑΤ+ αλληγορία για το χαρακτήρα, δηλώνοντας ότι ο όρος "τελικό κορίτσι" (final girl) συνδεόταν κατά κάποιον τρόπο με τη δική του σεξουαλικότητα. Ο Γουίλιαμσον δήλωσε: "Ως ομοφυλόφιλο παιδί, σχετίστηκα με το τελικό κορίτσι και με τον αγώνα της, γιατί αυτό πρέπει να κάνει κανείς για να επιβιώσει ακόμα και ως νεαρό γκέι παιδί. Παρακολουθείς αυτό το κορίτσι να επιβιώνει τη νύχτα και να επιβιώνει από το τραύμα που υπομένει. Υποσυνείδητα, νομίζω ότι οι ταινίες 'Scream' είναι κωδικοποιημένες στην επιβίωση των γκέι."[15] Ο Γουίλιαμσον σε μια συνέντευξή του σχολίασε περαιτέρω τη σημασία της Σίντνεϊ στη γκέι κοινότητα καθώς και για τον ίδιο η Σίντνεϊ είναι ουσιαστικά μια εκδήλωση του αγώνα του για επιβίωση ως γκέι. "Είναι πάντα οι ιστορίες επιβίωσης που μας συνδέουν και νομίζω ότι αυτός είναι ένας από τους λόγους που τα τελικά κορίτσια είναι τόσο σημαντικά για εμάς ως ομοφυλόφιλο κοινό", δήλωσε.[16] Συγκεκριμένα για τη Σίντνεϊ είπε ότι τα γκέι παιδιά καταλαβαίνουν αυτό το στοιχείο επιβίωσης που πρέπει να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους και όταν παρακολουθούν τη Σίντνεϊ να πρέπει να αποδείξει τον εαυτό της, να ανταποκριθεί στην πρόκληση και να σώσει τη ζωή της, ο Γουίλιαμσον πιστεύει ότι αυτό είναι κάτι με το οποίο μπορούν να ταυτιστούν οι γκέι άνθρωποι.[16]
Η Ντρου Μπάριμορ διάβασε το σενάριο και προσέγγισε την παραγωγή ώστε να της δώσει κάποιο ρόλο. Η Μπάριμορ ήταν ήδη σταρ από την εποχή της συμμετοχής της στην ταινία Ε.Τ. ο Εξωγήινος (E.T., 1982) και η παραγωγή εκμεταλλεύτηκε γρήγορα το αναπάντεχο ενδιαφέρον της, δίνοντάς της τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Σίντνεϊ Πρέσκοτ.[17][3] Πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, η Μπάριμορ βρέθηκε αντιμέτωπη με απροσδόκητες υποχρεώσεις που σήμαινε ότι δεν ήταν πλέον διαθέσιμη για να υποδυθεί τον απαιτητικό πρωταγωνιστικό ρόλο και έτσι αποφασίστηκε να υποδυθεί έναν μικρότερο ρόλο, αυτό της Κέισι Μπέκερ.[3][18] Ψάχνοντας να βρουν μια νέα Σίντνεϊ, η Αλίσια Γουίτ και η Μπρίτανι Μέρφι έκαναν δοκιμαστικό ενώ η παραγωγή προσέγγισε και τη Ρις Γουίδερσπουν, αν και δεν πέρασε ποτέ από οντισιόν.[19] Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Γουές Κρέιβεν είχε δει τη Νεβ Κάμπελ στην τηλεοπτική σειρά Σπίτι για Πέντε (Party of Five) και της πρότεινε να κάνει ένα δοκιμαστικό για τον ρόλο, καθώς πίστευε ότι η Κάμπελ μπορούσε να υποδυθεί ένα χαρακτήρα ο οποίος ήταν "αθώος", αλλά επιπλέον που μπορούσε, ρεαλιστικά, να χειριστεί τον εαυτό της, ενώ αντιμετωπίζει τις έντονες συναισθηματικές και σωματικές καταστάσεις που απαιτούσε ο ρόλος.[17][18] Η Κάμπελ ήταν διστακτική στο να πρωταγωνιστήσει σε μια ακόμη ταινία τρόμου, λίγο καιρό μετά το β' ρόλο της στην ταινία Οι Μάγισσες (The Craft, 1996). Όμως μετά από μία επιτυχημένη οντισιόν, η Κάμπελ δέχτηκε τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο. Τον αποδέχτηκε, αφενός γιατί θα γινόταν ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος και αφετέρου γιατί της άρεσε ιδιαίτερα ο χαρακτήρας.[4]
Για το πώς προσέγγισε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη σειρά ταινιών, η Κάμπελ δήλωσε:
"Θυμάμαι ότι ένιωθα ανασφάλεια στην πρώτη ταινία, όλοι γύρω μου ήταν αστείοι και έκαναν πλάκα και είχαν όλες αυτές τις υπέροχες ατάκες, και εγώ φαινόμουν τόσο στωική κατά κάποιο τρόπο. Αλλά κατάλαβα ότι αν το κοινό δεν μπορούσε να δει την ταινία μέσα από τα μάτια μου, τότε δεν θα με έβλεπε καθόλου. Δεν θα το ένιωθαν και δεν θα τους ένοιαζε. Οπότε ήταν πολύ σημαντικό για μένα να παραμείνω μέσα στην πραγματικότητα της ταινίας, γιατί έπρεπε να υπάρχει κάποια πηγή ρεαλισμού για να είναι καλή. Το ίδιο έκανα και στο sequel."[20]
Ο Κέβιν Γουίλιαμσον υπέγραψε συμβόλαιο για δύο συνέχειες, παρέχοντας δύο προσχέδια πέντε σελίδων για πιθανές συνέχειες[21] και η Κάμπελ είχε συμφωνήσει να επαναλάβει το ρόλο της Σίντνεϊ σε μια ενδεχόμενη συνέχεια πριν ακόμα ξεκινήσουν τα γυρίσματα του πρώτου Scream, καθώς ο χαρακτήρας ήταν ο μόνος που σίγουρα θα επιβίωνε και θα πρωταγωνιστούσε στη δεύτερη ταινία.[4] Σε συνέντευξή του, ο Κρέιβεν δήλωσε ότι δεν ήταν δύσκολο να πείσει το αρχικό καστ να επιστρέψει στο Scream 3 αλλά μετά την επιτυχία του Scream 2 το πρόγραμμά τους ήταν φορτωμένο και αντιμετώπισαν δυσκολία ως προς τη διαθεσιμότητά τους στην παραγωγή της ταινίας.[22] Συγκεκριμένα, οι υποχρεώσεις της Κάμπελ σε άλλα πρότζεκτ σήμαινε ότι ήταν διαθέσιμη για 20 μόλις ημέρες, καθώς ταυτόχρονα με το Scream 3 γύριζε την ταινία Ποιος Έπνιξε τη Μόνα; (Drowning Mona, 2000) και την τηλεοπτική σειρά Σπίτι για Πέντε (Party of Five, 1994-2000).[5] Έτσι η παραγωγή αναγκάστηκε να μικρύνει τον πρωταγωνιστικό της ρόλο και να εστιάσει στους χαρακτήρες που υποδύονταν η Κόρτνεϊ Κοξ και ο Ντέιβιντ Αρκέτ.[5] Όταν ανακοινώθηκε η παραγωγή του Scream 4, η Κάμπελ απέρριψε αρχικά την πρόταση να πρωταγωνιστήσει στην ταινία[6] και έτσι ο Γουίλιαμσον για ένα διάστημα μπήκε στη διαδικασία να αλλάξει δραστικά το σενάριο χωρίς το χαρακτήρα της Σίντνεϊ και μια πρώτη σκέψη του ήταν το στόρι να κινείται γύρω από τον Ντιούι και τη Γκέιλ. Σύντομα όμως η Κάμπελ άλλαξε γνώμη και έτσι η πλοκή θα εξελισσόταν όπως ο Γουίλιαμσον είχε αρχικά σχεδιάσει. Συγκεκριμένα δήλωσε: "Ευτυχώς έχω τη Νεβ Κάμπελ, γιατί το σενάριο αφορά τη Σίντνεϊ, τη Γκέιλ και τον Ντιούι. Αυτοί ήταν πάντα στο επίκεντρο των γεγονότων και αυτούς αφορά το 'Scream 4', '5' και '6'."[7] Η Κάμπελ ήταν επίσης διστακτική να επιστρέψει για μία ακόμη φορά στην πέμπτη ταινία της σειράς, με τίτλο Scream καθώς θεωρούσε ότι μετά το θάνατο του Κρέιβεν κανένας σκηνοθέτης δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει. Συμφώνησε όμως να συμμετάσχει στην ταινία μετά από ένα γράμμα που της έστειλαν οι σκηνοθέτες της πέμπτης ταινίας, Ματ Μπετινέλι-Όλπιν και Τάιλερ Τζίλετ, όπου της έλεγαν πόσο μεγάλοι θαυμαστές της ίδιας αλλά και των ταινιών είναι και πόσο πολύ θέλουν να τιμήσουν τον Κρέιβεν σκηνοθετώντας αυτήν την ταινία.[23]
Στις 6 Ιουνίου 2022, ανακοινώθηκε ότι η Κάμπελ δεν θα επιστρέψει ως Σίντνεϊ Πρέσκοτ στην έκτη ταινία Scream VI (2023), καθώς δεν έμεινε ευχαριστημένη από την προσφορά που της έκανε το στούντιο, σηματοδοτώντας έτσι την πρώτη ταινία της σειράς που δεν εμφανίζεται τόσο η ηθοποιός όσο και ο χαρακτήρας της.[24] Η Κάμπελ έκανε μια εκτενή δήλωση σχετικά με το συμβόλαιό της και τις διαπραγματεύσεις της με την Paramount Pictures:
"Ως γυναίκα έπρεπε να δουλέψω εξαιρετικά σκληρά για να εδραιώσω την αξία μου, ειδικά σε ότι αφορά το 'Scream'. Ένιωσα ότι η προσφορά που μου παρουσιάστηκε δεν ισοδυναμούσε με την αξία που έχω φέρει στη σειρά ταινιών. Ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη απόφαση να προχωρήσω. Προς όλους μου τους θαυμαστές, σας αγαπώ. Πάντα με υποστηρίζατε. Είμαι αιώνια ευγνώμων σε εσάς και σε όσα αυτή η σειρά ταινιών μου έδωσε τα τελευταία 25 χρόνια."[24]
Για την ερμηνεία της ως Σίντνεϊ Πρέσκοτ, η Νεβ Κάμπελ κέρδισε το Saturn Award Α' Γυναικείου Ρόλου[10] και έλαβε υποψηφιότητα για MTV Movie Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για το Scream.[25] Την επόμενη χρονιά κέρδισε το MTV Movie Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας[11] και έλαβε υποψηφιότητα για Saturn Award για το Scream 2.[26] To 2000 έλαβε την τρίτη της υποψηφιότητα για MTV Movie Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για το Scream 3.[27][28]
Το περιοδικό Variety, στην κριτική του για το πρώτο Scream, χαρακτήρισε την ερμηνεία της Κάμπελ "χαρισματική"[29] και ο Τζον Μούιρ, συγγραφέας του βιβλίου Wes Craven: The Art of Horror, αποκάλεσε το χαρακτήρα της Σίντνεϊ, μαζί με αυτούς των Γκέιλ, Ντιούι και Ράντι ως "αγαπημένους".[30] Για το Scream 3, ο κριτικός Ρότζερ Ίμπερτ ενώ ήταν επικριτικός για την ταινία και το υπόλοιπο καστ, ξεχώρισε την Κάμπελ για την ερμηνεία της γράφοντας "Η κάμερα την αγαπάει. Θα μπορούσε να γίνει ένα πραγματικά μεγάλο αστέρι".[31] Η εφημερίδα The New York Times επαίνεσε την Κάμπελ σχολιάζοντας "η σειρά ταινιών 'Scream' είναι χτισμένη γύρω από την Κάμπελ. Δείχνει αληθινή ικανότητα... έχει αναπτυχθεί ως ηθοποιός. Όταν τα μάτια της σκοτεινιάζουν με ανησυχία και φόβο, είναι εξουθενωμένη και βασανισμένη, δεν παίζει απλά ένα ρόλο".[32] Η Κάμπελ έλαβε εξίσου εξαιρετικά σχόλια από τους κριτικούς για τη "φρέσκια" προσέγγισή της στο ρόλο της Σίντνεϊ για την πέμπτη ταινία.[13][33] Συγκεκριμένα το περιοδικό The Hollywood Reporter έγραψε "είναι ευχαρίστηση να βλέπεις την Κάμπελ ξανά σε άψογη φόρμα ως Σίντνεϊ, να επιστρέφει πίσω στο Γούντσμπορο για να κλείσει ανοιχτούς λογαριασμούς"[34] ενώ το περιοδικό Elle ονόμασε την Κάμπελ ως την "Απόλυτη Βασίλισσα του Scream" και σημείωσε ότι "η Σίντνεϊ δεν θα είχε τον ίδιο αντίκτυπο στον κόσμο χωρίς την ερμηνεία της Κάμπελ, που την υποδύθηκε με ευαισθησία, νοημοσύνη και με μία εύγευστη δόση χιούμορ".[13]
Η Σίντνεϊ Πρέσκοτ θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα "τελικά κορίτσια" (final girl) στην ιστορία του κινηματογραφικού τρόμου[8][9] και η Κάμπελ ως μία από τις καλύτερες scream queens (βασίλισσες του τρόμου).[35][36][37] Η ιστοσελίδα Den of Geek σχολίασε πως η Σίντνεϊ είναι η κορυφή του αρχέτυπου τελικού κοριτσιού και ένας από τους λίγους χαρακτήρες που είναι πλήρως ανεπτυγμένος και που έχει ζωή πέρα από τα όρια του σεναρίου.[38] Ο δημοσιογράφος Καντίν Μπερνέτ σε άρθρο του ξεχώρισε τη Σίντνεϊ ως ένα χαρακτήρα που επαναπροσδιόρισε τον όρο "τελικό κορίτσι", σημειώνοντας ότι η πιο μακροχρόνια πτυχή της Σίντνεϊ είναι το πόσο προσιτή μπορεί να γίνει καθώς το κοινό την έχει παρακολουθήσει να μεταμορφώνεται από το "κορίτσι της διπλανής πόρτας" σε μια νεαρή κοπέλα που φτιάχνει το μέλλον της και την αλλαγή της από φοβισμένη ενήλικα που έχει παραλύσει από το τραύμα της σε μια στοργική μητέρα που πλέον χαράζει το δικό της δρόμο στη δική της ιστορία. Γι' αυτό και οι θεατές αγαπούν τόσο πολύ αυτό το χαρακτήρα, γιατί είναι η απόδειξη ότι ανεξάρτητα από το τραύμα ή τα λάθη σου, μπορείς πάντα να είσαι ο αρχιτέκτονας της ζωής σου.[39] H κριτικός Κέλσι Ντίκινσον της ιστοσελίδας Collider έγραψε μια φεμινιστική προσέγγιση του χαρακτήρα της Σίντνεϊ Πρέσκοτ σχετικά με την απεικόνισή της στο Scream 2. Συγκεκριμένα σχολίασε την περίπλοκη αναπαράσταση της Σίντνεϊ με μια θηλυκότητα που φιλτράρεται μέσα από τον ανδρισμό που της επιτρέπει να επιβιώσει. Αξιολογεί τη Σίντνεϊ ως έξυπνη, φυσικά ικανή και ανθεκτική, αλλά και σταθερά προσαρμόσιμη και παρανοϊκή σε βαθμό ντετέκτιβ καθώς παρατηρεί αυτό που δεν παρατηρούν οι άλλοι. Ωστόσο, εξακολουθεί να διαθέτει θηλυκότητα στη μεταχείρισή της από τον κόσμο, διατηρεί τη σεξουαλικότητά της και την ενσυναίσθησή της και αυτό είναι που δίνει σε ένα τελικό κορίτσι όπως η Σίντνεϊ το φεμινιστικό της πλεονέκτημα καθώς δεν επιβιώνει επειδή έχει αρσενικά χαρακτηριστικά, αλλά επειδή υπάρχει εκτός του «παραδοσιακού» δυαδικού φύλου. Η Σίντνεϊ απεικονίζεται με τέτοιο τρόπο που υποδηλώνει ότι «δεν είναι σαν τα άλλα κορίτσια», αν και περιέχει τις πολύ πραγματικές και απολύτως φυσιολογικές πτυχές του να είσαι κορίτσι περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο χαρακτήρα.[40]
Οι συγγραφείς Καταρίνα Πάσκεγουιτς και Στέισι Ράσνακ στο βιβλίο τους Final Girls, Feminism and Popular Culture, σχολίασαν πόσο καθοριστική ταινία ήταν το Scream τόσο για τις ταινίες τρόμου όσο και για τον όρο "τελικό κορίτσι" και το "μοντέλο" της γυναικείας εκπροσώπησης σε γενικό πλαίσιο. Συγκεκριμένα ξεχώρισαν την απεικόνιση της Σίντνεϊ στο Scream 3 ως ένα τελικό κορίτσι που ζει απομονωμένο, φοβισμένο μακριά από τους ανθρώπους και παρά το γεγονός ότι ολόκληρη η σειρά ταινιών δίνει έμφαση στη δύναμη, στην εξουσία και στην ανθεκτικότητα της γυναίκας επιζών, ταυτόχρονα δείχνει το τελικό κορίτσι στη μοναξιά, στην ευαλωτότητα και στην ανάγκη να φτιάξει δεσμούς με άλλους για να ξεπεράσει το τραύμα. Οι δύο συγγραφείς, έγραψαν στο βιβλίο τους ότι ο θαυμασμός του κοινού για τη Σίντνεϊ παραμένει άθικτος μέχρι σήμερα και συνέκριναν τον όρο "τελικό κορίτσι" με εκείνο της φεμινίστριας ηρωίδας και εκεί μπορεί κάποιος να κατανοήσει τον αντίκτυπο της Σίντνεϊ στην ποπ κουλτούρα, στο γεγονός ότι η Σίντνεϊ βρίσκεται στο όριο ανάμεσα στον θηλυκό ήρωα δράσης και στη γυναίκα που βρίσκεται σε κίνδυνο, χωρίς το ένα να ακυρώνει το άλλο. Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι συνήθως όταν το τελικό κορίτσι επικεντρώνεται κυρίως στη νίκη του χάνει το νόημα, το οποίο είναι ο φόβος και ο πόνος και η Σίντνεϊ δεν χάνει ποτέ αυτό το νόημα. Είναι μια δυνατή, δυναμική και ανεξάρτητη επιζήσασα αλλά ποτέ δεν ξεπερνά την ευαλωτότητά της, τη μοναξιά της και το τραύμα της.[41][42]
Ο δημοσιογράφος Κρίστιαν Αλέρ του περιοδικού Vogue ξεχώρισε τη Σίντνεϊ Πρέσκοτ ως ένα από τα πιο καλοντυμένα τελικά κορίτσια. Συγκεκριμένα έγραψε ότι η Σίντνεϊ ξεφεύγει από το δολοφόνο φορώντας ένα καναδικό σμόκιν, το οποίο είναι ένα δημοφιλές look της δεκαετίας του '90. Σχολίασε ότι το ντύσιμο έχει γίνει ακόμα πιο εμβληματικό τα χρόνια που ακολούθησαν και επαναλαμβάνεται συχνά κάθε χρόνο για το Χαλογουίν, μέχρι και το αιματοβαμμένο τζιν μπουφάν.[43]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
