Το Χάλογουιν (αγγλικά: Halloween), Χαλογουίν, Χάλοουιν ή και Χαλοουίν γιορτάζεται τη νύχτα της 31 Οκτωβρίου στις χώρες του αγγλοσαξωνικού κόσμου κυρίως [1]
Η γιορτή αυτή τηρείται σε πολλές χώρες την παραμονή της Ημέρας των Αγίων Πάντων, που είναι η 1η Νοεμβρίου.[2] Η Ημέρα των Πάντων γενικότερα τιμά τους αγίους, αλλά και τους νεκρούς προγόνους των ανθρώπων.[3][4]
Μια θεωρία υποστηρίζει ότι η έμπνευση για τη γιορτή προήλθε από τα γαελικά φεστιβάλ της σοδειάς, ιδίως του Σόουιν (ιρλ.Samhain). Γενικότερα, πολλοί υποστηρίζουν ότι οι γιορτές που ήταν πρόδρομοι του Χάλογουιν είχαν παγανιστικές ρίζες.[5][6][7][8] Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι το Σόουιν μετεξελίχθηκε σε Χάλογουιν από την χριστιανική εκκλησία, στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες.[9] Άλλοι ακαδημαϊκοί υποστηρίζουν ότι το Χάλογουιν προήλθε από τον εορτασμό της Ημέρας των Αγίων Πάντων και δεν αποτελεί μετεξέλιξη κάποιας γαελικής εορτής.[10][11][12][13] Αν και για αιώνες ο εορτασμός του Χάλογουιν ήταν περιορισμένος μόνο στην Ιρλανδία και τη Σκωτία, τον 19ο αιώνα Ιρλανδοί και Σκωτσέζοι μετανάστες μετέφεραν τον εορτασμό του Χάλογουιν στην Βόρεια Αμερική,[14][15] ενώ από τα τέλη του 20ού αιώνα και τις αρχές του 21ου αιώνα λόγω της αμερικανικής επιρροής ο εορτασμός του Χάλογουιν έχει επεκταθεί και σε χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με τον αγγλοσαξωνικό κόσμο.[16][17]
Στο Χάλογουιν, τα παιδιά ντύνονται σε κάτι «τρομακτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας πολλά γλυκά, γνωστό ως «trick or treat» και στα ελληνικά «φάρσα ή κέρασμα». Επίσης, η κολοκύθα αποτελεί σύμβολο της εορτής. Ακόμη, οι άνθρωποι κάνουν πλάκες, ανάβουν φωτιές, βλέπουν ταινίες με σχετική θεματολογία ή επισκέπτονται "στοιχειωμένα" αξιοθέατα.[18]
Για κάποιους ανθρώπους, το Χάλογουιν έχει θρησκευτική σημασία. Μεταξύ άλλων, κάποιοι συμμετέχουν σε λειτουργίες και ανάβουν κεριά στα μνήματα των συγγενών τους,[19][20][21] αν και για άλλους, το Χάλογουιν αποτελεί μια εορτή χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο.[22][23][24] Κάποιοι Χριστιανοί απέχουν από την κατανάλωση κρέατος εκείνη την ημέρα, καθώς αποτελεί την παραμονή της Ημέρας των Αγίων Πάντων.[25][26][27][28]
«Tudor Hallowtide». National Trust for Places of Historic Interest or Natural Beauty. 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Hallowtide covers the three days – 31 October (All-Hallows Eve or Hallowe'en), 1 November (All Saints) and 2 November (All Souls).
Davis, Kenneth C. (29 Δεκεμβρίου 2009). Don't Know Much About Mythology: Everything You Need to Know About the Greatest Stories in Human History but Never Learned (στα Αγγλικά). HarperCollins. σελ.231. ISBN978-0-06-192575-7.
Smith, Bonnie G. (2004). Women's History in Global Perspective. University of Illinois Press. σελ.66. ISBN978-0-252-02931-8. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2015. The pre-Christian observance obviously influenced the Christian celebration of All Hallows' Eve, just as the Taoist festival affected the newer Buddhist Ullambana festival. Although the Christian version of All Saints' and All Souls' Days came to emphasize prayers for the dead, visits to graves, and the role of the living assuring the safe passage to heaven of their departed loved ones, older notions never disappeared.
Nicholas Rogers (2002). Halloween: From Pagan Ritual to Party Night. Oxford University Press. ISBN978-0-19-516896-9. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2011. Halloween and the Day of the Dead share a common origin in the Christian commemoration of the dead on All Saints' and All Souls' Day. But both are thought to embody strong pre-Christian beliefs. In the case of Halloween, the Celtic celebration of Samhain is critical to its pagan legacy, a claim that has been foregrounded in recent years by both new-age enthusiasts and the evangelical Right.
Austrian information. 1965. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2011. The feasts of Hallowe'en, or All Hallows Eve and the devotions to the dead on All Saints' and All Souls' Day are both mixtures of old Celtic, Druid and other pagan customs intertwined with Christian practice.
Merriam-Webster's Encyclopædia of World Religions. Merriam-Webster. 1999. σελ.408. ISBN978-0-87779-044-0. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2011. Halloween, also called All Hallows' Eve, holy or hallowed evening observed on October 31, the eve of All Saints' Day. The Irish pre-Christian observances influenced the Christian festival of All Hallows' Eve, celebrated on the same date.
Roberts, Brian K. (1987). The Making of the English Village: A Study in Historical Geography. Longman Scientific & Technical. ISBN978-0-582-30143-6. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2015. Time out of time', when the barriers between this world and the next were down, the dead returned from the grave, and gods and strangers from the underworld walked abroad was a twice- yearly reality, on dates Christianised as All Hallows' Eve and All Hallows' Day.
O’Donnell, Hugh· Foley, Malcolm (18 Δεκεμβρίου 2008). Treat or Trick? Halloween in a Globalising World (στα Αγγλικά). Cambridge Scholars Publishing. σελίδες91–92. ISBN978-1-4438-0265-9. Hutton (1996, 363) identifies Rhys as a key figure who, along with another Oxbridge academic, James Frazer, romanticised the notion of Samhain and exaggerated its influence on Halloween. Hutton argues that Rhys had no substantiated documentary evidence for claiming that Halloween was the Celtic new year, but inferred it from contemporary folklore in Wales and Ireland. Moreover, he argues that Rhys: "thought that [he] was vindicated when he paid a subsequent visit to the Isle of Man and found its people sometimes called 31 October New Year's Night (Hog-unnaa) and practised customs which were usually associated with 31 December. In fact the flimsy nature of all this evidence ought to have been apparent from the start. The divinatory and purificatory rituals on 31 October could be explained by a connection to the most eerie of Christian feasts (All Saints) or by the fact that they ushered in the most dreaded of seasons. The many "Hog-unnaa" customs were also widely practised on the conventional New Year's Eve, and Rhys was uncomfortably aware that they might simply have been transferred, in recent years, from then Hallowe'en, to increase merriment and fundraising on the latter. He got round this problem by asserting that in his opinion (based upon no evidence at all) the transfer had been the other way round." ... Hutton points out that Rhy's unsubstantiated notions were further popularised by Frazer who used them to support an idea of his own, that Samhain, as well as being the origin of Halloween, had also been a pagan Celtic feast of the dead—a notion used to account for the element of ghosts, witches and other unworldly spirits commonly featured within Halloween. ... Halloween's preoccupation with the netherworld and with the supernatural owes more to the Christian festival of All Saints or All Souls, rather than vice versa.
Barr,Beth Allison(28 October 2016).«Guess what? Halloween is more Christian than Pagan»(στα αγγλικά).The Washington Post.https://www.washingtonpost.com/news/acts-of-faith/wp/2016/10/28/guess-what-halloween-is-more-christian-than-pagan/.Ανακτήθηκε στις 15 October 2020.«It is the medieval Christian festivals of All Saints’ and All Souls’ that provide our firmest foundation for Halloween. From emphasizing dead souls (both good and evil), to decorating skeletons, lighting candles for processions, building bonfires to ward off evil spirits, organizing community feasts, and even encouraging carnival practices like costumes, the medieval and early modern traditions of “Hallowtide” fit well with our modern holiday. So what does this all mean? It means that when we celebrate Halloween, we are definitely participating in a tradition with deep historical roots. But, while those roots are firmly situated in the medieval Christian past, their historical connection to “paganism” is rather more tenuous.»
Moser, Stefan (29 Οκτωβρίου 2010). «Kein 'Trick or Treat' bei Salzburgs Kelten» (στα Γερμανικά). Salzburger Nachrichten. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2017. Die Kelten haben gar nichts mit Halloween zu tun", entkräftet Stefan Moser, Direktor des Keltenmuseums Hallein, einen weit verbreiteten Mythos. Moser sieht die Ursprünge von Halloween insgesamt in einem christlichen Brauch, nicht in einem keltischen.
Döring,Alois;Bolinius,Erich(31 October 2006),Samhain – Halloween – Allerheiligen,FDP Emden
Hörandner, Editha (2005). Halloween in der Steiermark und anderswo (στα Γερμανικά). LIT Verlag Münster. σελίδες8, 12, 30. ISBN978-3-8258-8889-3. Der Wunsch nach einer Tradition, deren Anfänge sich in grauer Vorzeit verlieren, ist bei Dachleuten wie laien gleichmäßig verbreitet. ... Abgesehen von Irrtümern wie die Herleitung des Fests in ungebrochener Tradition ("seit 2000 Jahren") ist eine mangelnde vertrautheit mit der heimischen Folklore festzustellen. Allerheiligen war lange vor der Halloween invasion ein wichtiger Brauchtermin und ist das ncoh heute. ... So wie viele heimische Bräuche generell als fruchtbarkeitsbringend und dämonenaustreibend interpretiert werden, was trottz aller Aufklärungsarbeit nicht auszurotten ist, begegnet uns Halloween als ...heidnisches Fest. Aber es wird nicht als solches inszeniert.
Döring, Dr. Volkskundler Alois (2011). «Süßes, Saures – olle Kamellen? Ist Halloween schon wieder out?» (στα Γερμανικά). Westdeutscher Rundfunk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2015. Dr. Alois Döring ist wissenschaftlicher Referent für Volkskunde beim LVR-Institut für Landeskunde und Regionalgeschichte Bonn. Er schrieb zahlreiche Bücher über Bräuche im Rheinland, darunter das Nachschlagewerk "Rheinische Bräuche durch das Jahr". Darin widerspricht Döring der These, Halloween sei ursprünglich ein keltisch-heidnisches Totenfest. Vielmehr stamme Halloween von den britischen Inseln, der Begriff leite sich ab von "All Hallows eve", Abend vor Allerheiligen. Irische Einwanderer hätten das Fest nach Amerika gebracht, so Döring, von wo aus es als "amerikanischer" Brauch nach Europa zurückkehrte.
«All Hallows' Eve» (στα Αγγλικά). British Broadcasting Corporation. 20 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2020. However, there are supporters of the view that Hallowe'en, as the eve of All Saints' Day, originated entirely independently of Samhain and some question the existence of a specific pan-Celtic religious festival which took place on 31st October/1st November.
Skog, Jason (2008). Teens in Finland. Capstone. σελ.31. ISBN978-0-7565-3405-9. Most funerals are Lutheran, and nearly 98 percent of all funerals take place in a church. It is customary to take pictures of funerals or even videotape them. To Finns, death is a part of the cycle of life, and a funeral is another special occasion worth remembering. In fact, during All Hallow's Eve and Christmas Eve, cemeteries are known as valomeri, or seas of light. Finns visit cemeteries and light candles in remembrance of the deceased.
«All Hallows Eve Service»(PDF). Duke University. 31 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 5 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2014. About All Hallows Eve: Tonight is the eve of All Saints Day, the festival in the Church that recalls the faith and witness of the men and women who have come before us. The service celebrates our continuing communion with them, and memorializes the recently deceased. The early church followed the Jewish custom that a new day began at sundown; thus, feasts and festivals in the church were observed beginning the night before.
«The Christian Observances of Halloween».National Republic15: 33.5 May 2009.«Among the European nations the beautiful custom of lighting candles for the dead was always a part of the "All Hallow's Eve" festival.».
Hynes, Mary Ellen (1993). Companion to the Calendar. Liturgy Training Publications. σελ.160. ISBN978-1-56854-011-5. In most of Europe, Halloween is strictly a religious event. Sometimes in North America the church's traditions are lost or confused.
Kernan, Joe (30 Οκτωβρίου 2013). «Not so spooky after all: The roots of Halloween are tamer than you think». Cranston Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2015. By the early 20th century, Halloween, like Christmas, was commercialized. Pre-made costumes, decorations and special candy all became available. The Christian origins of the holiday were downplayed.
Braden, Donna R.· Village, Henry Ford Museum and Greenfield (1988). Leisure and entertainment in America. Henry Ford Museum & Greenfield Village. ISBN978-0-933728-32-5. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2014. Halloween, a holiday with religious origins but increasingly secularized as celebrated in America, came to assume major proportions as a children's festivity.
Mahon, Bríd (1991). Land of Milk and Honey: The Story of Traditional Irish Food & Drink (στα Αγγλικά). Poolbeg Press. σελ.138. ISBN978-1-85371-142-8. The vigil of the feast is Halloween, the night when charms and incantations were powerful, when people looked into the future, and when feasting and merriment were ordained. Up to recent time this was a day of abstinence, when according to church ruling no flesh meat was allowed. Colcannon, apple cake and barm brack, as well as apples and nuts were part of the festive fare.