Ρασομόν (ταινία)
ταινία του Ακίρα Κουροσάβα / From Wikipedia, the free encyclopedia
To Ρασομόν (πρωτότυπος τίτλος: 羅生門, Χέπμπορν: Rashōmon) είναι Ιαπωνική Jidaigeki ταινία του 1950, σε σκηνοθεσία Ακίρα Κουροσάβα. Το σενάριο γράφτηκε από τον ίδιο τον σκηνοθέτη, σε συνεργασία με τον Σινόμπου Χασιμότο. Αν και η ταινία πήρε τον τίτλο της από το διήγημα Ρασομόν, του Ρυουνοσούκε Ακουταγκάβα, το σενάριο βασίστηκε σε ένα άλλο διήγημα του Ακουταγκάβα, το Yabu no Naka. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Τοσίρο Μιφούνε, Τακάσι Σιμούρα, Ματσίκο Κίο και Μασαγιούκι Μόρι.[8]
Ρασομόν (ταινία) 羅生門 | |
---|---|
![]() Αυθεντική Ιαπωνική κινηματογραφική αφίσα, από επανακυκλοφορία του έργου, το 1962. | |
Σκηνοθεσία | Ακίρα Κουροσάβα[1][2][3] |
Παραγωγή | Μινόρου Τζίνγκο |
Σενάριο | Σινόμπου Χασιμότο, Ακίρα Κουροσάβα και Ρυουνοσούκε Ακουταγκάβα |
Βασισμένο σε | In a Grove και Ρασομόν |
Πρωταγωνιστές | Τοσίρο Μιφούνε, Ματσίκο Κίο, Μασαγιούκι Μόρι[1][2][4], Τακάσι Σιμούρα[2][4][5] και Μινόρου Χιάκι[2][4] |
Μουσική | Φουμίο Χαγιασάκα |
Φωτογραφία | Καζούο Μιγιαγκάβα |
Μοντάζ | Ακίρα Κουροσάβα |
Εταιρεία παραγωγής | Kadokawa Pictures και Daiei Film |
Διανομή | Daiei Film, Netflix και RKO Pictures |
Πρώτη προβολή | 25 Αυγούστου 1950 (Ιαπωνία)[6], 4 Αυγούστου 1952 (Γερμανία)[7], 23 Αυγούστου 1951 (Ιταλία), 26 Δεκεμβρίου 1951 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής), 18 Απριλίου 1952 (Γαλλία) και 1950 |
Διάρκεια | 88 λεπτά |
Προέλευση | Ιαπωνία |
Γλώσσα | Ιαπωνικά |
Προϋπολογισμός | $250,000 |
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η πλοκή της ταινίας τοποθετείται στο 15ο αιώνα, στην Ιαπωνία, όπου ένας ληστής, ακινητοποιεί έναν σαμουράι, για χάρη της όμορφης γυναίκας του, την οποία θέλει να κάνει δική του. Ο σύζυγος τελικά βρίσκεται νεκρός, κι από εκεί κι έπειτα η ταινία αφηγείται τέσσερις διαφορετικές και αντικρουόμενες ιστορίες, για το πώς εξελίχθηκε και κατέληξε το όλο συμβάν. Η ταινία πρωτοκυκλοφόρησε στους κινηματογράφους, στις 25 Αυγούστου του 1950, με τους Ιάπωνες κριτικούς να την περιφρονούν.
Ωστόσο, η ταινία κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα, το 1951, κι συνέβαλε στην παγκόσμια αναγνωρισιμότητα του Κουροσάβα, και μαζί με αυτόν, έφερε και στο προσκήνιο όλον τον ιαπωνικό κινηματογράφο.[9][10] Πέρα από τον Χρυσό Λέοντα, το 1952, πήρε και Τιμητικό Όσκαρ, από την Αμερικανική Ακαδημία, μεταξύ άλλων διακρίσεων. Σήμερα η ταινία θεωρείται, όχι μόνο μία από τις καλύτερες ταινίες του Ιάπωνα σκηνοθέτη, αλλά και μία από τις σπουδαιότερες ταινίες όλων των εποχών.