Πεζογέφυρα Σολφερίνο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σολφερίνο (γαλλ. προφ. Σολφερινό) είναι πεζογέφυρα στον ποταμό Σηκουάνα στο 7ο διαμέρισμα του Παρισιού και συνδέει το μουσείο Ορσέ με τους κήπους του παλατιού του Κεραμικού. Από τον Οκτώβριο του 2006 η πεζογέφυρα μετονομάστηκε σε πεζογέφυρα "Λεοπόλντ Σεντάρ Σανγκόρ"[1].
| Πεζογέφυρα Σολφερίνο | |
|---|---|
 Πεζογέφυρα Σολφερίνο | |
| Διασχίζει | Σηκουάνα |
| Χαρακτηριστικά | |
| Συνολικό μήκος | 106 μέτρα |
| Πλάτος | 15 μέτρα |
| Αρχιτέκτονας | Marc Mimram |
| Σχεδιαστής | Μαρκ Μίμραμ |
| Αρχή κατασκευής | 1997 |
| Τέλος κατασκευής | 1999 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η πρώτη γέφυρα στο ίδιο σημείο του ποταμού εγκαινιάζεται το 1861 από τον Ναπολέοντα Γ΄. Επρόκειτο για μια γέφυρα με τρία ανοίγματα από χυτοσίδηρο η οποία διευκόλυνε την κίνηση των οχημάτων της εποχής. Ονομάστηκε Σολφερίνο προς τιμή της νίκης των στρατευμάτων το 1859 στην ομώνυμη μάχη. Εξαιτίας της φθοράς του χρόνου και των συχνών συγκρούσεων των φορτηγίδων κατεδαφίζεται το 1961 και αντικαθίσταται με μια απλή προσωρινή πεζογέφυρα. Αυτή με την σειρά της κατεδαφίζεται το 1992.
Η νέα γέφυρα άρχισε να χτίζεται το 1997 από τον αρχιτέκτονα Μαρκ Μίμραμ και τελείωσε το 1999. Πρόκειται για απλή τοξωτή ατσάλινη πεζογέφυρα με άνοιγμα 106 μέτρα και πλάτος 15 μέτρα. Η κάλυψη του μεταλλικού σκελετού του διαδρόμου από τροπικό ξύλο από δένδρο της Βραζιλίας, η διακόσμηση, η θέα του ποταμού και τα παγκάκια κάνουν την γέφυρα φιλική στους περιπατητές[2]. Δεν είναι τυχαίο ότι θεωρείται στο Παρίσι "η γέφυρα της αγάπης", εξαιτίας του εθίμου των κλειστών λουκέτων που αφήνουν οι περιπατητές κλειδωμένα στα πλαϊνά κάγκελα της γέφυρας.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
