Μλιετ

Το Μλιετ (κροατικά: Mljet), Μελίτη^[2] κατά τους αρχαίους Έλληνες, είναι νησί της Κροατίας στην Αδριατική Θάλασσα. Έχει έκταση 98 ^[1] τ.χλμ. και 1.111 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η πόλη Μπάμπινο Πόλιε με 336 κατοίκους. Είναι το όγδοο μεγαλύτερο κροατικό νησί και ένα μεγάλο μέρος του νησιού, περίπου 54 τ.χλμ., είναι προστατευόμενο εθνικό πάρκο της Κροατίας.

Μλιετ / Μελίτη

Mljet
Η μεγάλη λίμνη του Μλιετ
Γεωγραφία
Τοποθεσία	Αδριατική Θάλασσα
Έκταση	98,015 [1] km²
Ακτογραμμή	135,185 [1] km
Υψόμετρο	514 μ
Υψηλότερη κορυφή	Βέλικι γκραντ
Χώρα
Κροατία
Πρωτεύουσα	Μπάμπινο Πόλιε (πληθ. 336)
Δημογραφικά
Πληθυσμός	1.111 (απογραφής 2001)
Πυκνότητα	11,3 /χλμ2
Σχετικά πολυμέσα

Ιστορία

Το Μλιετ (Μελίτη) αναφέρεται για πρώτη φορά από τους αρχαίους Έλληνες γεωγράφους, οι οποίοι έγραψαν τα πρώτα κείμενα και έκαναν τις πρώτες περιγραφές. Το νησί περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Σκύλακα τον Καρυανδέα τον 6ο αιώνα π.Χ., ενώ άλλοι προτιμούν το κείμενο του Περίπλου του Ψευδοσκύλακα. Και στα δύο κείμενα ονομάζεται Μελίτη και υποστηρίζεται από τον Απολλώνιο τον Ρόδιο^[3]. Ο Αγαθήμερος και ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος αποκαλούν το νησί Μελίτα^[4].

Το νησί αναφέρεται γύρω στο 950 από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ζ' Πορφυρογέννητο στο έργο του "Προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν" ως ένα από τα νησιά που κατείχαν οι οι σλάβοι Ναρεντίνοι (Παγανοί). Η Μελίτα ήταν συχνά αντικείμενο διαμάχης, για την κατοχή του, μεταξύ των Βυζαντινών και της Ζαχλουμίας. Οι Έλληνες αποκαλούσαν το νησί «Μελίτα» (από το μέλι), το οποίο με τους αιώνες εξελίχθηκε για να γίνει το σλαβικό όνομα Μλιετ (Mljet).

Το Μλιετ έχει θεωρηθεί ως η «Μελίτα» στην οποία ναυάγησε ο Απόστολος Παύλος (Πράξεις των Αποστόλων 27:39–28:11), η άποψη αυτή διατυπώθηκε για πρώτη φορά τον 10ο αιώνα, από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο. Το ναυάγιο του Αποστόλου Παύλου γενικά τοποθετείται στο Μεσογειακό νησί της Μάλτας. Το Μλιετ και η Μάλτα είχαν το ίδιο όνομα (Μελίτη) στις ελληνικές και ρωμαϊκές πηγές. Λιμάνι με το όνομα του Αποστόλου Παύλου υπάρχει και στα δύο νησιά.

Παραπομπές

1. Duplančić Leder, T.; Ujević, T.; Čala, M. (2004): COASTLINE LENGTHS AND AREAS OF ISLANDS IN THE CROATIAN PART OF THE ADRIATIC SEA DETERMINED FROM THE TOPOGRAPHIC MAPS AT THE SCALE OF 1:25.000, Geoadria, Vol. 9, No. 1, 5-32.
2. GEOGRAFI GRAECI MINORES Carolus Müllerus, Volumen secundum, Editore Ambrosio Firmin Didot, Parisiis, 1861, σελ.484, "Εἴσι δὲ καὶ ἐν τῷ Ἀδρίᾳ νῆσοι παρὰ τὴν Ἰλλυρίδα, ὧν ἐπισημέστεραι Ἴσση, καὶ ἡ Μέλαινα Κορκύρα, καὶ Φάρος καὶ Μελίτη. ὧν ἀγνοῶ τὰς περιμέτρους."
3. Sanader, Mirjana (2007). Kroatien in der Antike (στα Γερμανικά). Von Zabern. σελ. 58. ISBN 3-8053-3740-X. In der Antike hieß sie Melite (Pseudo-Skylax 23), obwohl sie bei Apollonios Rhodios (4, 5629) auch als Meleda erwähnt wird.
4. Bryant, Jacob (1715–1804) A New System, Or, An Analysis of Antient Mythology: Wherein an Attempt is Made to Divest Tradition of Fable and to Reduce the Truth to Its Original Purity, The Third Edition in Six Volumes, printed for J. Walker; W. J. and J. Richardson; by R. Faulder Press, 1807., Vol. V., σελ. 357-358. (στα Αγγλικά)