From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Μελάνθιον το δαμασκηνόν (Nigella damascena) ή κοινώς η αγάπη-στην-ομίχλη (love-in-a-mist),[1] ή η κουρελιασμένη κυρία (ragged lady)[2] ή ο διάβολος στον θάμνο (devil in the bush)[3]) είναι ετήσιο (annual) [Σημ. 1] ανθοφόρο φυτό κήπου, το οποίο ανήκει στην οικογένεια των Βατραχιίδων ή Ρανουγκουλίδων (Ranunculaceae), που περιλαμβάνει τις νεραγκούλες ή βατράχια. Είναι ιθαγενές στη νότια Ευρώπη (αλλά επιγενές στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες), βόρεια Αφρική και νοτιοδυτική Ασία, όπου απαντάται στις παραμελημένες, υγρές γήινες επιφάνειες.
Μελάνθιον το δαμασκηνόν (Nigella damascena) | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Χλωμό μπλε Μελάνθιον το δαμασκηνόν. | ||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||
Νιγέλα η δαμασκηνή (Nigella damascena) Κάρολος Λινναίος (L.) | ||||||||||||||
To συγκεκριμένο επίθετο «δαμασκινόν», παραπέμπει στη Δαμασκό της Συρίας.[4] Η κοινή ονομασία του φυτού προέρχεται από το λουλούδι που βρίσκεται φωλιασμένο σε ένα δαχτυλίδι από πολυσχιδή, δαντελωτά βράκτια.[Σημ. 2]
Αναπτύσσεται σε ύψος 20-50 εκατοστά, με πευκοειδή διαιρούμενα σαν το νήμα εναλλακτικά φύλλα. Τα άνθη, τα οποία ανθίζουν ενωρίς το καλοκαίρι, συνήθως είναι διαφορετικές αποχρώσεις του μπλε, αλλά μπορεί να είναι λευκά, ροζ ή απαλό μωβ, με 5 έως 25 σέπαλα.[Σημ. 3] Τα πραγματικά πέταλα[Σημ. 4] βρίσκονται στη βάση των στημόνων και είναι λεπτά και γαμψά (clawed). Τα σέπαλα είναι το μοναδικό χρωματιστό τμήμα στο περιάνθιο.[Σημ. 5] Τα τέσσερα με πέντε καρπόφυλλα[Σημ. 6] της ένωσης του ύπερου, έχουν το κάθε ένα τους από ένα όρθιο στυλ.
Ο καρπός είναι μια μεγάλη φουσκωμένη κάψουλα, η οποία αναπτύσσεται από μια ένωση των ωοθηκών, και αποτελείται από αρκετά ενωμένα ωοθυλάκια, που το καθένα περιέχει πολυάριθμους σπόρους. Αυτό αποτελεί μάλλον εξαίρεση για ένα μέλος της οικογένειας των νεραγκουλών. Το καψάκιο γίνεται καφέ στα τέλη του καλοκαιριού. Το φυτό αυτο-σποράτε, αναπτυσσόμενο στο ίδιο σημείο, χρόνο με τον χρόνο.
Το φυτό αυτό το οποίο καλλιεργείται εύκολα, υπήρξε γνώριμο θέμα στους κήπους των Αγγλικών εξοχικών σπιτιών, από την Ελισαβετιανή εποχή, θαυμαζόμενο για τα πτεροειδή του φύλλα, τα αγκαθωτά άνθη και τις κεφαλές των βολβώδων σπόρων. Τώρα πλέον, καλλιεργούνται ευρέως σε όλο τον εύκρατο κόσμο και πολλές ποικιλίες έχουν αναπτυχθεί για χρήση στον κήπο. Η πιο συνηθισμένη καλλιεργητική ποικιλία είναι η «Miss Jekyll», η οποία έχει μπλε άνθη, αλλά η πιο πρόσφατη καλλιεργητική ποικιλία «Περσικά πετράδια» («Persian Jewels»), είναι ένα μείγμα από λευκά, ροζ, λεβάντινα και μπλε άνθη. Το «Περσικό τριαντάφυλλο» («Persian Rose»), είναι απαλό ροζ. Άλλες καλλιεργητικές ποικιλίες είναι η «Albion», «Blue Midget», «Cambridge Blue», «Mulberry Rose» και «Oxford Blue». Η καλλιεργητική ποικιλία «Dwarf Moody Blue», έχει ύψος περίπου 15 εκατοστά. Η λευκό-ανθη καλλιεργητική ποικιλία «Miss Jekyll Alba», έχει κερδίσει από το Royal Horticultural Society, το Βραβείο της Αξίας του Κήπου (Award of Garden Merit).[5]
Το συγγενικό, Μελάνθιον το ήμερον (Nigella sativa) (και όχι το Μ. το δαμασκηνόν (N. damascena)) είναι η πηγή του μπαχαρικού, ποικιλοτρόπως γνωστού και ως Νιγκέλλα (Nigella), μαυροκούκι, μαυρόσπορος ή μαυροσούσαμο ή και μαύρο κύμινο.[Σημ. 7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.