Αμερικανίδα ζωγράφος και χαράκτρια From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μαίρυ Στίβενσον Κάσσατ (/kəˈsæt/; 22 Μαΐου, 1844 - 14 Ιουνίου, 1926) ήταν Αμερικανίδα ζωγράφος και χαράκτης. Γεννήθηκε στην Πενσυλβάνια μα έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής της στη Γαλλία, όπου πρώτα έγινε φίλη με τον Εντγκάρ Ντεγκά και έπειτα έκανε εκθέσεις μαζί με τους Ιμπρεσιονιστές. Η Κάσσατ συχνά δημιουργούσε εικόνες από την δημόσια και ιδιωτική ζωή των γυναικών, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον στενό δεσμό ανάμεσα στις μητέρες με τα παιδιά.
Μαίρυ Κάσσατ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Mary Cassatt (Αγγλικά) |
Γέννηση | 22 Μαΐου 1844[1][2][3] Αλεγκέινι[4][5] |
Θάνατος | 14 Ιουνίου 1926[1][2][3] Le Mesnil-Théribus[6][5] |
Τόπος ταφής | Le Mesnil-Théribus[7] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[8][9] |
Σπουδές | Ακαδημία των Καλών Τεχνών της Πενσυλβάνια |
Ιδιότητα | ζωγράφος[10][11][6], χαράκτης[12][13][14], φωτογράφος[15] και οξυγράφος[16] |
Γονείς | Ρόμπερτ Σ. Κάσατ και Katherine Kelso Cassatt |
Αδέλφια | Alexander Cassatt Lydia Cassatt |
Κίνημα | Ιμπρεσιονισμός[17][18] |
Είδος τέχνης | πορτραίτο, ρωπογραφία[17][18], τοπιογραφία[18] και φιγούρα[18] |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | Ιμπρεσιονισμός[17][18] |
Σημαντικά έργα | Portrait of an Elderly Lady in a Bonnet: Red Background |
Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1910) και National Women's Hall of Fame (1973)[19] |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Περιγράφεται το 1894 από τον Γκυστάβ Ζοφρουά, ως μία από τις «Les Trois grandes dames» (Τρεις μεγάλες κυρίες) του Ιμπρεσιονισμού, μαζί με την Μαρί Μπρακεμόν και Μπερτ Μοριζό.[20]
Η Κάσσατ γεννήθηκε στο Άλλεγκενυ Σίτυ της Πενσυλβάνια, που πια ανήκει στο Πίτσμπουργκ.[21] Γεννήθηκε σε οικογένεια της ανώτερης μεσαίας τάξης:[22] Ο πατέρας της, Ρόμπερτ Σίμπσον Κάσσατ, ήταν επιτυχημένος χρηματιστής και κερδοσκόπος γης. Καταγόταν από τον Γάλλο Ουγενότο Ζακ Κοσσάρ, ο οποίος ήρθε στο Νέο Άμστερνταμ το 1662.[23] Η μητέρα της, Κάθριν Κέλσο Τζόνστον, προερχόταν από οικογένεια τραπεζιτών. Η Κάθριν Κάσσατ που ήταν μορφωμένη και πολύ καλά διαβασμένη, είχε μια βαθιά επίδραση στην κόρη της.[24] Εξαιτίας αυτού η δια βίου φίλη της Κάσσατ, Λουιζίν Χέιβμαϊερ έγραψε στα απομνημονεύματά της: «Όποιος είχε το προνόμιο να γνωρίσει τη μητέρα της Μαίρυ Κάσσατ, θα καταλάβαινε αμέσως ότι από αυτήν και μόνο η (Μαίρυ) κληρονόμησε την ικανότητά της».[25] Το πατρογονικό επώνυμο ήταν Cossart.[26] Η Κάσσατ ήταν μακρινή ξαδέλφη του καλλιτέχνη Ρόμπερτ Χένρυ.[27] Η Κάσσατ ήταν ένα από τα επτά παιδιά της οικογένειας, εκ των οποίων τα δύο πέθαναν σε νηπιακή ηλικία. Ο ένας αδελφός της, Αλεξάντερ Τζόνστον Κάσσατ, αργότερα έγινε πρόεδρος της Εταιρείας Σιδηροδρόμων της Πενσυλβάνια. Η οικογένειά της μετακόμισε ανατολικά, πρώτα στο Λάνκαστερ της Πενσυλβάνια και έπειτα στην περιοχή της Φιλαδέλφειας, όπου πήγε σχολείο σε ηλικία έξι ετών.
Η Κάσσατ μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που πίστευε πως τα ταξίδια ήταν αναπόσπαστο μέρος της εκπαίδευσης. Πέρασε πέντε χρόνια στην Ευρώπη και επισκέφθηκε πολλές από τις πρωτεύουσες, συμπεριλαμβανομένου του Λονδίνου, του Παρισιού και του Βερολίνου. Ενώ ήταν στο εξωτερικό, έμαθε γερμανικά και γαλλικά και έκανε τα πρώτα της μαθήματα στη ζωγραφική και τη μουσική.[28] Είναι πιθανό ότι η πρώτη επαφή της με τους Γάλλους καλλιτέχνες Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ, Ευγένιος Ντελακρουά, Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό, Γκυστάβ Κουρμπέ ήταν στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1855. Επίσης στην έκθεση ήταν ο Ντεγκά και ο Πισαρό, που αργότερα και οι δύο υπήρξαν συνάδελφοι και μέντορές της.[29]
Η Μαίρυ Κάσσατ απεικονίζει τη Νέα Γυναίκα του 19ου αιώνα, από την πλευρά της γυναίκας. Ως μια επιτυχημένη, άρτια εκπαιδευμένη καλλιτέχνης που ποτέ δεν παντρεύτηκε, η Κάσσατ -όπως και η Έλλεν Ντέυ Χέιλ, η Ελίζαμπεθ Κόφφιν, η Ελίζαμπεθ Νωρς και η Σεσίλια Μπώ— προσωποποιείται στη Νέα Γυναίκα.[30] Αυτή «ξεκίνησε τις αρχικές βάσεις ανάπλασης της εικόνας της Νέας Γυναίκας, που προερχόταν από την επίδραση της έξυπνης και δραστήριας μητέρας της, Κάθριν Κάσσατ που πίστευε στην μόρφωση των γυναικών ώστε να είναι καταρτισμένες και κοινωνικά ενεργές. Αυτή απεικονίζεται στο έργο "Διαβάζοντας τη “Le Figaro”» (1878).[31]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.