Μεσαιωνικό χειρόγραφο στην Ουαλική γλώσσα From Wikipedia, the free encyclopedia
To Κόκκινο Βιβλίο του Χέργκεστ (Ουαλικά: Llyfr Coch Hergest, κωδικός χειρογράφου βιβλιοθήκης Μπόντλιαν: Jesus College MS 111) είναι ένα μεγάλο χειρόγραφο σε περγαμηνή, γραμμένο μεταξύ το 1382 και του 1410, το οποίο κατατάσσεται ως ένα από τα σημαντικότερα μεσαιωνικά χειρόγραφα γραμμένα στην ουαλική γλώσσα. Περιλαμβάνει μια συλλογή πεζογραφίας και ποίησης της Ουαλίας (της περιόδου των λεγόμενων «Ποιημάτων των Πριγκίπων» ή «Y Gogynfeirdd»). Αποτελεί μια από τις δύο κύριες πηγές του έργου της Ουαλικής μυθολογίας, Μαμπινόγκιον.
Το χειρόγραφο φέρει το όνομά «Κόκκινο Βιβλίο» εξαιτίας του χρώματος της δερμάτινης επένδυσής του και τον γεωγραφικό χαρακτηρισμό «Χέργκεστ» λόγω του Χέργκεστ Κορτ, όπου το χειρόγραφο φυλαγόταν όταν βρισκόταν υπό την κατοχή της οικογένειας Βων (Vaughan), κάπου ανάμεσα στα τέλη του 15ου και τις αρχές του 17ου αιώνα.
Σήμερα φυλάσσεται στην Βιβλιοθήκη Μπόντλιαν, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Το χειρόγραφο πιθανότατα να συντάχθηκε για λογαριασμό του Hopcyn ap Tomas ab Einion, ενός προστάτη των γραμμάτων ο οποίος κατοικούσε στην περιοχή της κοιλάδας του Σουόνσι, καθώς ένας από τους γραφείς του χειρογράφου του οποίου το όνομα έχει προσδιοριστεί ακριβώς είναι ο Hywel Fychan fab Hywel Goch, ο οποίος ήταν προστατευόμενος του Hopcyn.[1]
Το χειρόγραφο διατηρήθηκε από την οικογένεια Hopcyn μέχρι τον 15ο αιώνα. Το 1465, κατά πάσα πιθανότητα, πέρασε στα χέρια της οικογένειας Vaughan του Tretower (Tretwr)[2][3], μετά από την κατάληψη της περιουσίας των Hopcyn όταν αυτοί εναντιώθηκαν στον βασιλιά Εδουάρδο τον Τέταρτο. Από εκεί πέρασε σύντομα στην ιδιοκτησία των Vaughans του Χέργκεστ Κορτ, κοντά στο Κίνγκτον του Χίρτφορντσάιρ. Ο Ουαλός λόγιος σερ John Prise αναφέρει πως είδε το χειρόγραφο το 1550 στο Χέργκεστ.[3]
Στα τέλη της δεκαετίας του 1560, ο Ουαλός λόγιος William Salesbury ανακάλυψε το βιβλίο στην κατοχή του Ουαλού πολιτικού σερ Henry Sidney, στο Λούντλοου. Μέχρι τις αρχές του 17ου αιώνα, το βιβλίο είχε περάσει στην κατοχή των Μάνσελ (Mansels) του Μάργκαμ, ίσως ως προίκα έπειτα από τον γάμο της εγγονής του Σίντνεϊ με ένα μέλος της οικογένειας Μάνσελ, το οποίο αναφέρεται πως κατείχε το χειρόγραφο το 1634.[2]
Προς τα τέλη του 17ου αιώνα το χειρόγραφο βρισκόταν στην κατοχή του Ουαλού κληρικού και αρχαιολόγου Τόμας Γουίλκινς. Το 1701, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του τελευταίου, ο γιος του, Τόμας Γουίλκινς ο νεότερος, χάρισε το χειρόγραφο στο κολέγιο Jesus College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.[2] Το χειρόγραφο φυλάσσεται σήμερα στη Βιβλιοθήκη Μπόντλιαν, για λογαριασμό του κολεγίου, και φέρει τον κωδικό MS 111.
Το πρώτο μέρος του βιβλίου περιέχει το Μαμπινόγκιον και αποτελεί την μια από τις δύο κύριες ιστορικές πηγές του έργου (η άλλη πηγή είναι το παλαιότερο Λευκό Βιβλίο του Ρίντερχ). Περιέχει ακόμα διάφορους άλλους μύθους, ιστορικά κείμενα μεταξύ των οποίων και μια μετάφραση στα Ουαλικά του ψευδοϊστορικού Historia Regum Britanniae του Τζέφρεϊ του Μονμάουθ και μια σειρά Ουαλικών τριάδων (είδος ρητορικής γραφής, όπου στο δεύτερο μέρος ενός στίχου ομαδοποιούνται τρία αντικείμενα, με βάση μια ιδιότητα που περιγράφεται στο πρώτο μέρος.)
Το δεύτερο μέρος περιέχει ποιήματα, της περιόδου της Ποιημάτων των Πριγκίπων (1100 - 1300).
Περιέχει επίσης μια συλλογή με γιατροσόφια και περιγραφές βοτάνων του Rhiwallon Feddyg.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
