Κάτω Βρετανία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κάτω (Πεδινή) Βρετανία, λατιν.: Britannia Inferior, ήταν μία νέα επαρχία, που σχηματίστηκε από τη Ρωμαϊκή Βρετανία πιθανώς γύρω στο 197 μ.Χ., κατά τη διάρκεια των μεταρρυθμίσεων του Σεπτίμιου Σεβήρου, αν και η διαίρεση μπορεί να συνέβη αργότερα, μεταξύ 211 και 220, υπό τον Καρακάλλα.[1] Η απομάκρυνση των κυβερνητών στο Λονδίνιον από τον έλεγχο των λεγεώνων που φρουρούσαν το Τείχος του Αδριανού, είχε στόχο να μειώσει τη δύναμή τους, δεδομένης της πρόσφατης προσπάθειας τού Κλόδιου Αλβίνου να γίνει αυτοκράτορας. Η επαρχία πιθανότατα επισημοποιήθηκε γύρω στο 214 από τον γιο του Σεβήρου, τον Καρακάλλα.
Συμπεριλαμβανομένου τού μεγαλύτερου μέρους της σύγχρονης βόρειας Αγγλίας και των Μίντλαντς, η περιοχή διοικούνταν από την πόλη Εβόρακον (Eboracum, σύγχρονη Υόρκη) από έναν πραιτοριανό λεγάτο, που διοικούσε μία ενιαία λεγεώνα, η οποίαυ στάθμευε στην πόλη. [2] Αυτή η υποδιαίρεση της Βρετανίας διήρκεσε σε όλη τη δυναστεία των Σεβήρων, μέχρι την αναδιοργάνωση της Αυτοκρατορίας υπό τον Διοκλητιανό το 296.