Κόμης του Λουξεμβούργου From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ερρίκος Ε΄, ο Ξανθός ή ο Μέγας (1216 - 24 Δεκεμβρίου 1281) από τον Οίκο του Λίμπουργκ ήταν ιδρυτής του Οίκου του Λουξεμβούργου. Έγινε κόμης του Αρλόν (1226 - 1281), κύριος του Λινύ (1240 - 1281), κόμης του Λουξεμβούργου και του Λαρός (1247 - 1281) και Μαργράβος του Ναμύρ (1256 - 1264) ήταν τρίτος γιος και διάδοχος του Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουργκ και της Ερμεσίνδης, κόρης και κληρονόμου του Ερρίκου Δ΄ δούκα του Λουξεμβούργου.[9] Με τον θάνατο του πατέρα του (1226) κληρονόμησε την κομητεία του Αρλόν. Ο Ερρίκος Ε΄ νυμφεύτηκε την Μαργαρίτα του Μπαρ (1240) κόρη του Ερρίκου Β' του Μπαρ και της Φιλίππης του Ντρε δισεγγονής του Λουδοβίκου του Παχύ. Σαν προίκα έλαβε την περιοχή του Λινί-αν-Μπαρ, αλλά υπό τον όρο να είναι υποτελής του κόμη του Μπαρ.[9]
Ερρίκος Ε΄ του Λουξεμβούργου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1217[1] ή 1216 |
Θάνατος | 24 Δεκεμβρίου 1281[2] Μάιντς |
Τόπος ταφής | Αββαείο της Κλαιρφονταίν |
Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία[3] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαργαρίτα του Μπαρ (από 1240)[4][5] |
Τέκνα | Ερρίκος ΣΤ΄ του Λουξεμβούργου Βάλεραν Α΄ του Λινύ Ισαβέλλα του Λουξεμβούργου Φιλίππη του Λουξεμβούργου Baudouin de Luxembourg[6] Henri bâtard de Luxembourg[7] |
Γονείς | Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουργκ και Ερμεσίνδη, κόμισσα του Λουξεμβούργου |
Αδέλφια | Αικατερίνη του Λίμπουργκ Βάλεραν του Μόνσαου Ερρίκος Δ΄ του Λίμπουργκ Γεράρδος Α΄ του Ντυρμπουί Μαργαρίτα του Μπαρ[8] |
Οικογένεια | Οίκος του Λίμπουργκ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | κόμης του Λουξεμβούργου (1247–1281) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερρίκος έδωσε όρκο υποτέλειας στον Θεοβάλδο Β΄ της Ναβάρρας σαν κόμης της Καμπανίας. Ο κουνιάδος του Ερρίκου Θεοβάλδος Β' του Μπαρ εκμεταλλεύτηκε την σύγκρουση ανάμεσα στον Φρειδερίκο Γ' της Λωρραίνης και τους επισκόπους του Μετς, ο Ερρίκος έγινε οπαδός του δούκα και ο Θεοβάλδος του επισκόπου. Στην μάχη του Πρενί (14 Σεπτεμβρίου 1266) ο Ερρίκος Ε' συνελήφθη αιχμάλωτος.[10]. Την διαφορά έλυσε ως διαιτητής ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας της Γαλλίας (8 Σεπτεμβρίου 1268) : ο Ερρίκος Ε΄ ελευθερώθηκε και πήρε ξανά στην κατοχή του το Λινύ υπό τον όρο να είναι ξανά υποτελής του κόμη του Μπαρ.[11]
Η μητέρα του ήταν κόρη και κληρονόμος του Ερρίκου Δ΄ που είχε κυβερνήσει το Ναμύρ ως Ερρίκος Α΄. [12].
Ο πατέρας του απεβίωσε (1226) και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος αδελφός του Ερρίκος Δ΄ του Λίμπουργκ στο Λίμπουργκ και ο Ερρίκος Ε΄ στο Αρλόν. Το 1240 νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα των Μονμπελιάρ κυρία του Λινύ-αν-Μπαρρουά[12]. To Λινύ δόθηκε προίκα στη Μαργαρίτα με τον όρο να είναι φεουδαλικά υποτελές στον πατέρα της κόμη του Μπαρ.[12]. Ο Ερρίκος Ε΄ περιφρόνησε τον όρο και έγινε υποτελής του Θεοβάλδου Β΄ Μπλουά.
Στη διαμάχη του Φρειδερίκου Γ΄ της Λωρραίνης με τον επίσκοπο του Μετς ο Ερρίκος Ε΄ πήρε το μέρος του πρώτου ενώ ο αδελφός της Μαργαρίτας Θεοβάλδος Β΄ του Μπαρ του δεύτερου. Στην μάχη του Πρενύ (1266) ο Ερρίκος Ε΄ αιχμαλωτίστηκε[13], αλλά ελευθερώθηκε σε δύο χρόνια με τη μεσολάβηση του Λουδοβίκου του Αγιου με τον όρο να είναι υποτελής στους κόμητες του Μπαρ[14].
Το 1242 πέθανε ο δευτερότοκος αδελφός του Βάλεραν και στην συνέχεια η μητέρα του (1247) και την διαδέχθηκε στο Λουξεμβούργο. Η μητέρα του διεκδικούσε την Κομητεία του Ναμύρ που μετά τον θάνατο του πατέρα της περιήλθε στον Οίκο της Φλάνδρας. Το 1256 μαργράβος του Ναμύρ ήταν ο γιος της Γιολάντας της Φλάνδρας Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης, ο Ερρίκος Ε΄ κατέλαβε το Ναμύρ και έγινε μαρκήσιος (1256 - 1264). Ο Γκυ, κόμης της Φλάνδρας γιος της Μαργαρίτας της Φλάνδρας της εξαδέλφης του Βαλδουίνου Β΄ κατέλαβε το Ναμύρ. Τα δύο μέρη έκαναν ειρήνη και ο Γκυ νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα, κόρη του Ερρίκου Ε΄ και έγινε μαρκήσιος του Ναμύρ.
Ο Ερρίκος Ε΄ ακολούθησε τον Εδουάρδο Πλανταγενέτη στην Θ΄ Σταυροφορία [15], αφού έλαβε από τον πάπα 15.000 τορνέζια. Όταν οι Σταυροφόροι έκλεισαν ειρήνη με τον Μαμελούκο σουλτάνο επέστρεψε με τον εναπομείναντα στρατό[15].
Με τον θάνατο της μητέρας του Ερμεζίνδης του Λουξεμβούργου, ο Ερρίκος Ε΄ κληρονόμησε τις περιοχές του Λουξεμβούργου και του Λαρός (1247). Το 1256 ο Ερρίκος κυρίευσε το Ναμύρ από τον τελευταίο Λατίνο Αυτοκράτορα Βαλδουίνο Β΄ και έγινε μάργραβος του Ναμύρ (1256 - 1264). Ο Βαλδουίνος Β΄ πώλησε τα δικαιώματά του στο Ναμύρ στον εξάδελφό του Γκυ, κόμη της Φλάνδρας, που ανακατέλαβε το Ναμύρ από τον Ερρίκο Ε΄ (1264). Οι δυο πλευρές αργότερα συμφιλιώθηκαν και ο Γκυ νυμφεύτηκε την κόρη τού Ερρίκου Ε΄, την Ισαβέλλα. Ο Ερρίκος Ε΄ συμμετείχε στην Η΄ Σταυροφορία με τον Εδουάρδο Α΄ της Αγγλίας· επέστρεψε με τον στρατό του, αφού έκλεισαν ειρήνη με τον Μαμελούκο σουλτάνο.[16]
Με τη σύζυγό του Μαργαρίτα των Μονμπελιάρ, κόρη του Ερρίκου Β΄ κόμη του Μπαρ, απέκτησε:
Από μη νόμιμη σχέση του είχε φυσικά τέκνα[17]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.