Γενί Καλέ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Γενί Καλέ (ουκρανικά: Єні-Кале, ρωσικά: Еникале, τουρκικά: Yenikale, κριμαϊκά ταταρικά: Yeñi Qale, αγγλικά: Yeni Kale, επίσης γράφεται και ως Yenikale, Eni-Kale, Yeni-Kaleh ή Yéni-Kaleb) είναι ένα φρούριο στην ακτή του Πορθμού Κερτς στην πόλη Κερτς της Κριμαίας.
| Γενί Καλέ | |
|---|---|
| Yeñi Qale | |
 | |
 | |
| Είδος | ερείπια κάστρου και cultural heritage site in Ukraine |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | |
| Διοικητική υπαγωγή | Κερτς |
| Χώρα | Ουκρανία και Ρωσία |
| Έναρξη κατασκευής | 1699 |
| Προστασία | μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς Εθνικής Σημασίας της Ουκρανίας και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία[1][2] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Γενί Καλέ χτίστηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους την περίοδο 1699-1706 στη Χερσόνησο Κερτς, η οποία ανήκε στο Χανάτο της Κριμαίας. Το όνομα Yenikale σημαίνει Νέο Φρούριο στα τουρκικά (yeni «νέο» και kale «φρούριο»). Το φρούριο χτίστηκε υπό τις οδηγίες του Γκολόπο, ο οποίος ήταν ένας Ιταλός που είχε προσηλυτιστεί στο Ισλάμ. Αρκετοί Γάλλοι μηχανικοί συμμετείχαν επίσης στην κατασκευή.[3]
Ο Γενί Καλέ ήταν οπλισμένο με ισχυρά κανόνια και ήταν σε μία σημαντική στρατηγική θέση στην ακτή του Πορθμού Κερτς. Το φρούριο καταλάμβανε έκταση 25.000 τετραγωνικών μέτρων και είχε δύο αποθήκες μαύρης πυρίτιδας, ένα οπλοστάσιο, μια δεξαμενή νερού, σπίτια, ένα δημόσιο λουτρό και ένα τζαμί. Περίπου 800 Τούρκοι και 300 Τάταροι της Κριμαίας φυλακίστηκαν στο Γενί Καλέ. Το αδύναμο σημείο του φρουρίου ήταν η έλλειψη πόσιμου νερού στην περιοχή, οπότε κατασκευάστηκε ένας υπόγειος σωλήνας ύδρευσης για να φέρει νερό από μια πηγή που βρίσκεται αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το φρούριο. Το Γενί Καλέ χρησίμευσε επίσης ως κατοικία του πασά.
Κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Πολέμου της περιόδου 1768-1774, ο ρωσικός στρατός εισέβαλε στην Κριμαία το καλοκαίρι του 1771. Αν και νωρίτερα είχαν φτάσει ενισχύσεις από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι Τούρκοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το Γενί Καλέ. Ρωσικές μονάδες υπό τη διοίκηση του στρατηγού Νικολάι Βλαντίμιροβιτς Μπορζόφ εισήλθαν στο φρούριο στις 21 Ιουνίου 1771.[4] Ο Αμπαζά Μοχάμεντ Πασάς, ο οποίος ήταν διοικητής του Γενί Καλέ, τράπηκε σε φυγή στη Σινώπη και ο σουλτάνος καταδίκασε σε θάνατο για τον συνολικό αριθμό των στρατιωτικών αποτυχιών.
Μετά τη Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή το 1774, το Κερτς και το φρούριο του Γενί Καλέ παραχωρήθηκαν στη Ρωσία. Το φρούριο έγινε μέρος του δήμου Κερτς-Γενίκαλε του Κυβερνείου της Ταυρικής.
Τον 19ο αιώνα, το φρούριο χρησιμοποιήθηκε από τους Ρώσους ως στρατιωτικό νοσοκομείο. Από το 1880 το Γενί Καλέ ερημώθηκε εντελώς.
Σήμερα τα ερείπια του Γενί Καλέ είναι επισκέψιμα για τους τουρίστες. Η γειτονική συνοικία του Κερτς ονομάζεται επίσης Γενί Καλέ.
Νότια πύλη του Γενί Καλέ.
Το βόρειο τείχος του Γενί Καλέ.
Γενί Καλέ, παράκτια πλευρά.
Τουρκικό φρούριο.
Ανατολική πύλη.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
