Βιμινάκιο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Βιμινάκιο ή Βιμινάκιουμ (λατινικά: Viminacium) ήταν σημαντική πόλη της Ρωμαϊκής επαρχίας Μοισίας (σημερινή Σερβία) και πρωτεύουσα της Άνω Μοισίας. Το Βιμινάκιο ήταν η βάση της 7ης Λεγεώνας (Legio VII Claudia), ενώ φιλοξένησε για ένα διάστημα και την 4η Λεγεώνα (Legio IV Flavia Felix). Καταστράφηκε το 440 από τους Ούνους του Αττίλα, όμως ανοικοδομήθηκε από τον Ιουστινιανό Α΄. Κατά τις εκστρατείες του αυτοκράτορα Μαυρικίου στα Βαλκάνια το Βιμινάκιο καταστράφηκε από τους Αβάρους το 584, ενώ στο σημείο αυτό, στη βόρεια όχθη του Δούναβη, ηττήθηκαν το 599 οι Αβαρικές δυνάμεις, αποδεικνύοντας πως δεν είναι ανίκητοι.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Βιμινάκιο | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | αρχαιολογική θέση και Ισοπολίτιδα πόλη |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | |
| Διοικητική υπαγωγή | Σερβία |
| Χώρα | Σερβία |
| Προστασία | Archaeological Site of Exceptional Importance |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η περιοχή βρίσκεται 12 χλμ. από τη σύγχρονη πόλη Kόστολατς στην ανατολική Σερβία. Η πόλη χρονολογείται από τον 1ο αιώνα μ.Χ. και στην ακμή της πιστεύεται ότι είχε 40.000 κατοίκους, καθιστώντας την μία από τις μεγαλύτερες πόλεις εκείνης της εποχής. Βρίσκεται στο Ρωμαϊκό δρόμο Via Militaris. Σήμερα ο αρχαιολογικός χώρος καταλαμβάνει συνολικά 4.500 στρέμματα και περιέχει υπολείμματα ναών, δρόμων, πλατειών, αμφιθεάτρων, παλατιών, ιπποδρόμων και ρωμαϊκών λουτρών.
Τα ερείπια του Βιμινάκιοy, πρωτεύουσας της Rωμαϊκής επαρχίας thw Ανω Μοισίας, βρίσκονται στην περιοχή των χωριών Στάρι Κόστολατς και Ντρμνο, περίπου 12 χλμ. από την πόλη Κόστολατς και περίπου 159 χλμ. νοτιοανατολικά του Βελιγραδίου. Το Βιμινάκιο ήταν μία από τις σημαντικότερες Ρωμαϊκές πόλεις και στρατιωτικές βάσεις κατά την περίοδο από τον 1ο ως τον 4ο αιώνα. Η εξαιρετική στρατηγική του σημασία είχε να κάνει τόσο με την υπεράσπιση των βόρειων συνόρων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας όσο και των επικοινωνιών και των εμπορικών συναλλαγών. Εξίσου ελκυστική για τους Ρωμαίους ήταν η ενδοχώρα της κοιλάδας του ποταμού Μλάβα, πλούσια σε μεταλλεύματα και σιτηρά. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους η βόρεια πλευρά της πόλης βασιζόταν άμεσα στον κλάδο του Δούναβη, ενώ η δυτική πλευρά οριζόταν από τον ποταμό Μλάβα. Μόνο μεταγενέστερα το Βιμινάκιο εξαπλώθηκε στην αριστερή όχθη του Μλάβα. Χάρη στη θέση του, την ενδοχώρα και τις πλωτές οδούς το Βιμινάκιο αντιπροσώπευε μία από εκείνες τις περιοχές όπου η συνάντηση των πολιτισμών Ανατολής και Δύσης ήταν αναπόφευκτη. Αν και αυτοί οι δρόμοι είχαν πρωταρχικά στρατιωτική και στρατηγική λειτουργία απέκτησαν κατά την αρχαιότητα πολύ ζωηρή κυκλοφορία και σίγουρα συνέβαλαν το ίδιο το Βιμινάκιο να ευμερεί και να γίνει σημαντικός εμπορικός και επιχειρηματικός κόμβος. Εκεί τοποθετήθηκε η 7η Κλαυδιανή Ρωμαϊκή λεγεώνα και από τη στρατιωτική βάση προέκυψε ένας γειτονικός αστικός οικισμός. Το 117 επί της βασιλείας του Αδριανού απέκτησε το καθεστώς πόλης. Στο στρατόπεδο εγκαταστάθηκαν 6.000 στρατιώτες και 30-40.000 κατοικούσαν στον οικισμό. Στο πρώτο μισό του 3ου αιώνα η πόλη ήταν σε πλήρη ανάπτυξη, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι εκείνη την εποχή απέκτησε το καθεστώς Ρωμαϊκής αποικίας και το δικαίωμα να κόβει το δικό της νόμισμα. Εδώ το 196 ο Σεπτίμιος Σεβήρος ανακήρυξε το γιο του Καρακάλλα διάδοχο με τον τίτλο του "Καίσαρα". Στο μαυσωλείο ετάφη ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Οστιλιανός, που πέθανε το 251.
Μία λεγεώνα πιθανόν να είχε τοποθετηθεί εδώ από τον Αύγουστο (27 π.Χ.-14 μ.Χ.). Το 33/34 μ.Χ. κατασκευάστηκε ένας δρόμος που συνέδεε το Βιμινάκιο με τη Ραζαρία. Ο Κλαύδιος (41-54) επάνδρωσε το Βιμινάκιο, την Οίσκο και τη Νόβαι ως βάσεις για τις λεγεώνες της Μοισίας.
Η πρώτη λεγεώνα που εμφανίζεται στο Βιμινάκιο ήταν η 7η Κλαυδιανή που προήλθε από τη Δαλματία το 52 μ.Χ.
Ο Αυτοκράτορας Τραϊανός (98-117) είχε το αρχηγείο του εδώ κατά τους Δακικούς Πολέμους. Το 239 μ.Χ. επί της βασιλείας του Γορδιανού (238-244) έγινε αποικία (colonia) με προνόμιο κοπής νομίσματος και στέγασε τν 7η και την 4ηη Λεγεώνα.
Ο Αυτοκράτορας Οστιλιανός ήταν γιος του Αυτοκράτορα Δέκιου, που σκοτώθηκε σε ενέδρα κοντά στην αρχαία πόλη Αμπρουτους που βρίσκεται στη σημερινή Βουλγαρία. Σύμφωνα με παλιό χειρόγραφο ο αυτοκράτορας Οστιλιανός και η μητέρα του ήλθαν στο Βιμινάκιο για να επιβλέψουν την οργάνωση της άμυνας των βόρειων συνόρων, αλλά και οι δύο πέθαναν από την πανώλη. Λόγω της απόστασης και του φόβου εξάπλωσης της πανώλης, θάφτηκε με όλες τις τιμές στο Βιμινάκιο.
Το Βιμινάκιο ήταν πρωτεύουσα της επαρχίας της Ανω Μοισίας. Στα τέλη της άνοιξης του 294 ο Διοκλητιανός ταξίδεψε ανά την επικράτειά του και αναδιοργάνωσε το Βιμινάκιο ως πρωτεύουσα της νέας επαρχίας Moesia Superior Margensis. Παρήγγειλε οι άνθρωποι να γράφουν στα Λατινικά, σε αντίθεση με τα Ελληνικά στις νότιες επαρχίες. Το Viminacium ήταν το στρατόπεδο βάσης της 7ης Κλαύδιας Λεγεώνας και φιλοξένησε για κάποιο διάστημα την 4η Φλάβια Ευτυχή Λεγεώνα. Είχε ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο με χώρητικότητα 12.000.
Το 382 η πόλη ήταν ο τόπος συνάντησης του Θεοδόσιου και του Γρατιανού κατά τους Γοτθικούς Πολέμους.
Το Βιμινάκιο καταστράφηκε το 441 από τον Αττίλα αλλά ανοικοδομήθηκε από τον Ιουστινιανό Α΄. Κατά τις Εκστρατείες του Μαυρικίου στα Βαλκάνια το Βιμινάκιο γνώρισε νέα καταστροφή από τους Αβάρους το 582 αλλά και μια συντριπτική ήττα των δυνάμεών τους στη βόρεια όχθη του Δούναβη το 599, που διέλυσε τη φήμη για την αήττητο των Αβάρων.
Το Βιμινάκιο βρίσκεται στο Στάρι Κόστολατς (Παλαιό Κόστολατς), Σερβικό χωριό στον ποταμό Δούναβη, ανατολικά του Βελιγραδίου. Είναι η τοποθεσία της πρώτης αρχαιολογικής ανασκαφής στη Σερβία, που ξεκίνησε το 1882 από το Μιχαίλο Βάλτροβιτς, αρχιτέκτονα και τον πρώτο καθηγητή αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου. Η μόνη βοήθεια που έλαβε ήταν από δώδεκα κρατουμένους, επειδή το κράτος δεν διέθετε επαρκείς πόρους για να του παρέχει καλύτερο εργατικό δυναμικό. Η έρευνά του συνεχίστηκε από το Μίλογε Βάσιτς στα μέσα της δεκαετίας του 1890. Πο ανασκαφές έχουν ενταθεί τα τελευταία δέκα χρόνια στην περιοχή της Ρωμαϊκής πόλης, των Ρωμαϊκών στρατιωτικών καταυλισμών και των νεκροταφείων. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Βιμινάκιου είχαν ορθογώνιο σχέδιο, που έφθανε τα 442 x 385 μέτρα και δεν απείχαν πολύ από το δυτικό τείχος του αστικού οικισμού σε μια έκταση περίπου 290 στρεμμάτων. Βρίσκονται σε πεδινή περιοχή, έτσι ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμες για τους αρχαιολόγους, αλλά δυστυχώς και σε αρχαιοκάπηλους. Τα Εθνικά Μουσεία στο Βελιγράδι και στο Ποζάρεβατς έχουν 40.000 αντικείμενα που βρέθηκαν στο Βιμινάκιο, εκ των οποίων πάνω από 700 είναι κατασκευασμένα από χρυσό και ασήμι. Μεταξύ αυτών είναι πολλά αντικείμενα που είναι σπάνια και ανεκτίμητα.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν περισσότερους από 13.500 τάφους. Οι επιτύμβιες πλάκες και οι σαρκοφάγοι είναι συχνά διακοσμημένες με ανάγλυφες αναπαραστάσεις σκηνών από τη μυθολογία ή την καθημερινή ζωή. Εχουν βρεθεί πολυάριθμες ταφικές κατασκευές. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες είναι οι τοιχογραφίες των τάφων του 4ου αιώνα. Οι τοιχογραφίες νέων γυναικών έχουν υψηλή καλλιτεχνική αξία ως παραδείγματα της Ρωμαϊκής τέχνης. Κατά τη διάρκεια της ανασκαφής ανακαλύφθηκε ένα αμφιθέατρο, που με τις 12.000 θέσεις του ήταν ένα από τα μεγαλύτερα στα Βαλκάνια.
Αρχαιολογικός χώρος
- Τον Ιούνιο του 2009 ανακαλύφθηκε στον αρχαιολογικό χώρο του Βιμινάκιου ένας σκελετός από μαμούθ, ηλικίας 1,5 εκατομμυρίων ετών[1].
- Ένα αξιοθαύμαστο εύρημα ενός γλυπτού 35 εκατοστών από νεφρίτη, που φανερώνει τις δυνατότητες εργαστηρίου της Ρωμαϊκής εποχής.
Η πόλη του Βιμινάκιου τον 4ο αιώνα
Νόμισμα (Antoninianus) κατασκευασμένο στο Βιμινάκιο για τον εορτασμό των 1001 γενεθλίων της Ρώμης.
Οι Ρωμαϊκές επαρχίες στον κάτω Δούναβη και οι κύριοι δρόμοι
.svg)
- Τον Ιούνιο του 2012 η ανασκαφή αποκάλυψε μια αρένα μονομάχων με πολλά υπολείμματα άγριων ζώων - μιας αρκούδας και μιας καμήλας. Ο σκελετός της αρκούδας χρονολογείται από το 2ο αιώνα μ.Χ., όταν διεξάγοντο πολλοί αγώνες στο αμφιθέατρο. Η αρκούδα θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι πέθανε κατά τη διάρκεια ενός θεάματος, είτε παλεύοντας με ένα άλλο ζώο είτε με έναν άνδρα. Η καμήλα πέθανε εκεί περίπου έναν αιώνα μετά.
- Στις 21 Ιουνίου 2012 οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν Ρωμαϊκό νεκροταφείο του 2ου και 3ου αιώνα μ.Χ. με εξαιρετικά πολύτιμα κοσμήματα καθώς και λύχνους ελαίου, που χρησίμευαν για να φωτίζουν το δρόμο προς τον άλλο κόσμο για τους νεκρούς. Σε μικρή απόσταση από αυτή τη νεκρόπολη ανακαλύφθηκε ένα "βιομηχανικό συγκρότημα" με υπολείμματα τεράστιων κλιβάνων, των οποίων ο σκοπός δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί.
Domus scientiarum Viminacium
Το Domus scientiarum Viminacium είναι ένα νέο επιστημονικό, ερευνητικό και τουριστικό κέντρο που κατασκευάστηκε στην άκρη του Αρχαιολογικού Πάρκου. Το Domus κατασκευάστηκε με τη μορφή μιας Ρωμαϊκής έπαυλης, με δωμάτια και εργαστήρια ομαδοποιημένα γύρω από αρκετά αίθρια. Το Domus φιλοξενεί ένα αρχαιολογικό μουσείο, μια επιστημονική βιβλιοθήκη, εργαστήρια επεξεργασίας αρχαιολογικών ευρημάτων, ένα κέντρο πληροφόρησης, αίθουσες συνεδρίων, ένα εστιατόριο με τραπεζαρία και ένα κέντρο σπα με τη μορφή ρωμαϊκού λουτρού. Υπάρχουν επίσης υπνοδωμάτια για ερευνητές, φοιτητές και επισκέπτες. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά είναι μια μεγάλη αίθουσα συνεδριάσεων διακοσμημένη από ένα Σέρβο καλλιτέχνη με ψηφιδωτά με βάση το ύφος της Ύστερης Αρχαιότητας.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
