![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/NAMA_Epinetron_Bell%25C3%25A9rophon.jpg/640px-NAMA_Epinetron_Bell%25C3%25A9rophon.jpg&w=640&q=50)
Βελλεροφόντης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Βελλεροφόντης ήταν μεγάλος ήρωας, "ο μέγιστος ήρωας και δολοφόνος τεράτων όπως ο Κάδμος και ο Περσέας πριν από την εποχή του Ηρακλή".[5] Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του ήταν η θανάτωση της Χίμαιρας η οποία όπως περιγράφει ο Όμηρος είχε κεφάλι λιονταριού, σώμα κατσίκας και ουρά φιδιού "η αναπνοή της έβγαζε τρομερές οσμές καιόμενης φλόγας".[6] Κατόρθωσε επίσης να δαμάσει τον Πήγασο με τη βοήθεια της Αθηνάς αλλά προκάλεσε την οργή των θεών όταν προσπάθησε να ανέβει με τον Πήγασο στον Όλυμπο για να γίνει και ο ίδιος θεός.[7] Το όνομα του προέρχεται από τη "βελόνα" ή "βέλος" και το "φονεύω". Ο Τζόφφρυ Κερκ ωστόσο ερμηνεύει το όνομα του ως "φονεύς του Βέλλερου", ένας τοπικός δαίμονας στην Λυκία ή Κορίνθιος ευγενής.[8] Ο πατέρας του ήταν ο βασιλιάς της Αρχαίας Κορίνθου Γλαύκος του Σισύφου ή ο θεός Ποσειδώνας, η μητέρα του ήταν η Ευρυνόμη των Μεγάρων, αδελφός του ήταν ο Αλκιμένης. Τα παιδιά που απέκτησε με τη Φιλονόη κόρη του βασιλιά της Λυκίας Ιοβάτη ήταν ο Ίσανδρος, ο Ιππολόχος της Λυκίας και η Λαοδάμεια.[9] Η Φιλονόη ήταν γνωστή και με άλλα ονόματα όπως Αλκιμέδουσα, Αντίκλεια ή Κασσάνδρα.[10][11][12]
Βελλεροφόντης | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βελλεροφῶν (Αρχαία Ελληνικά) |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Φιλονόη |
Τέκνα | Ὑδισσός Ίσανδρος Λαοδάμεια[1][2][3] Ιππόλοχος Δηιδάμεια Γλαύκος ο Λύκιος |
Γονείς | Γλαύκος του Σισύφου[3][4] και Ποσειδώνας[3] και Ευρυνόμη[4] |
Αδέλφια | Αλκιμένης |
![]() | |
δεδομένα |
Στην Ιλιάδα Κεφ.ΣΤ΄, στ.155-203 τον μύθο αφηγείται ο εγγονός του Βελλεροφόντη Γλαύκος του Ιππολόχου που πήρε το όνομα του παππού του, ο πατέρας του ήταν ο Γλαύκος του Σισύφου βασιλιάς της Κορίνθου και γιος του μυθικού Σισύφου.[13] Οι εγγονοί του Βελλεροφόντη Σαρπηδόνας και ο νεότερος Γλαύκος πολέμησαν στον Τρωικό Πόλεμο. Ο Στέφανος ο Βυζάντιος στο έργο του "Εθνικά" παρουσιάζει τον Χρυσάωρ (από το "χρυσό ξίφος") πιθανότατα σαν δίδυμο αδελφό του Βελλεροφόντη, γιο του Γλαύκου και εγγονό του Σισύφου. Ο Χρυσάωρ ξεπήδησε από το κομμένο κεφάλι της Μέδουσας μαζί με τον Πήγασο την εποχή που ήταν έγκυος με τον Ποσειδώνα. Από τότε δεν υπάρχει καμιά πληροφορία για τον Χρυσάωρ επειδή επισκιάστηκε από τον διάσημο αδελφό του είτε επειδή ο Βελλεροφόντης συνδέθηκε με τον Πήγασο μέχρι το τέλος της ζωής του.[14]