Βήτα

Το βήτα (παλαιά γραφή: βῆτα· κεφαλαίο Β, πεζό β και ϐ) είναι το δεύτερο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.. Στη νέα ελληνική αναπαριστά το ηχηρό τριβόμενο διχειλικό σύμφωνο /v/ και το αντίστοιχο αλλόφωνο ενώ στην αρχαία ελληνική αναπαριστούσε το κλειστό /b/.^[1] Η σημερινή προφορά του ανάγεται στα ελληνιστικά χρόνια.^[2]

Το Β αντιστοιχεί στο γράμμα B, b του λατινικού αλφαβήτου και στα В, в και Б, б του κυριλλικού, τα οποία προήλθαν από το ελληνικό βήτα το οποίο με τη σειρά του ανάγεται στο φοινικικό γράμμα μπεθ, που στα φοινικικά σήμαινε σπίτι. Το όνομα του γράμματος είναι η ελληνική απόδοση της φοινικικής λέξης.^[2] Στο Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο συμβολίζει το ηχηρό διχειλικό τριβόμενο σύμφωνο /β/ και σε ορισμένες γλώσσες όπως τα ισπανικά το διχειλικό προσεγγιστικό [β̞].^[3]

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία β´=2 και ˏβ =2.000

Ως σύμβολο

Το γράμμα β ως σύμβολο το συναντούμε σε διάφορες περιπτώσεις:

• Σωμάτιο βήτα
• Ακτινοβολία βήτα
• Βήτα διάσπαση στη φυσική
• Βορράς
• Βόριο
• Η ταχύτητα ενός αντικειμένου σε σχέση με την ταχύτητα του φωτός (β = v/c) στην ειδική θεωρία της σχετικότητας

Δείτε επίσης

• Βητακισμός
• Βήτα έκδοση (beta release) για λογισμικό, δοκιμαστικό στάδιο στην ανάπτυξη λογισμικού.

Παραπομπές

1. Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL. σελ. 89.
2. Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. s.v. «Β».
3. Hualde, J. I. (2014): Los sonidos del español. Cambridge University Press.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Λεξιλογικός ορισμός του βήτα στο Βικιλεξικό
• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Beta (letter) στο Wikimedia Commons