From Wikipedia, the free encyclopedia
Το ποδοσφαιρικό τμήμα του Αθηναϊκού εδρεύει στο Βύρωνα, στην περιοχή της Αττικής. Αγωνίζεται στις ερασιτεχνικές κατηγορίες της Ε.Π.Σ. Αθηνών και αποτελεί ένα από τα τρία ιδρυτικά μέλη της Ε.Π.Ο. μαζί με τον Παναθηναϊκό και τον Απόλλωνα Σμύρνης.
Επίσημη ονομασία | Αθηναϊκός Αθλητικός Σύλλογος Βύρωνα | ||
---|---|---|---|
Σύντομο όνομα | Αθηναϊκός | ||
Προσωνύμιο | Λόρδοι | ||
Ίδρυση | 1917 | ||
Έδρα | Βύρωνας Αττικής, Ελλάδα | ||
Στάδιο | Δημοτικό Στάδιο Βύρωνα, Βύρωνας Αττικής και Περιφέρεια Αττικής | ||
Μητρικός σύλλογος | Αθηναϊκός Αθλητικός Σύλλογος Βύρωνα | ||
Πρόεδρος | Γιώργος Φλαμπούρης | ||
Προπονητής | Θοδωρής Πάλλης | ||
Πρωτάθλημα | Α΄ Ε.Π.Σ. Αθηνών | ||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
| |||
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |||
wikidata ( ) |
O Αθηναϊκός [1] ιδρύθηκε από ποδοσφαιριστές της ιστορικής ποδοσφαιρικής ομάδας Π.Σ. Γουδί. Το 1914 παίκτες από το Γουδί αποχώρησαν και δημιούργησαν την ομάδα «Χόουπ» (από τον αγγλικό όρο Hope που σημαίνει Ελπίς). Το 1917 έγινε επίσημο σωματείο και έλαβε το όνομα "Αθηναϊκός" από το πρωτοδικείο. Ως ιδρυτικά μέλη αναφέρονται οι: Ιωάννης Ψύχας (πρόεδρος), Γόνας, Χρυσάφης, Πατούσας, Καγκελάρης (Στέφανος και Σπύρος)[2], Μανόπουλος, Μουρίκης, Ρόγης, Σαρρής και Παναγόπουλος. O Αθηναϊκός [3], με έδρα στο Θησείο, ήταν από τα 4 σωματεία που συμμετείχαν το 1924 στη δημιουργία της ΕΠΣ Αθηνών, μαζί με Παναθηναϊκό και Απόλλωνα Σμύρνης (πρωτεργάτες της κίνησης για την ανεξαρτητοποίηση των αθηναϊκών ποδοσφαιρικών συλλόγων από την ΕΠΣ Ελλάδος), καθώς και τον μικρής διάρκειας Μίλωνα Αθηνών.
Το 1925-1926 η χρονιά σημαδεύεται από τον ανεπανάληπτο θρίαμβο στο πρωτάθλημα Αθηνών επί της ΑΕΚ, με 8-0 που είναι η πιο μεγάλη ήττα στην ιστορία της. Την σεζόν 1930-31 υποβιβάστηκε μετά από επτά χρόνια παρουσίας στην Α' κατηγορία, χανοντας σε αγωνες διαβαθμισης απο τον Αστέρα Αθηνών. Είχε προηγηθεί και η τιμωρια του απο την ΕΠΣΑ, επειδή έδωσε φιλικό αγώνα με την μη αναγνωρισμένη ομάδα "Πράσινα Πουλιά", την οποία είχαν δημιουργήσει δυσαρεστημένοι παίκτες του Παναθηναϊκού. Ακολούθησε νεος υποβιβασμος στη Γ' κατηγορία, για να επανελθει στη Β' το 1934-35. Το 1937 ανέβηκε ξανά στην Α΄ από όπου υποβιβάστηκε το 1938 για να επανελθει αμεσως και στο πρωτάθλημα 1940-41 ήταν πρωτοπόρος στη βαθμολογία ως τις 28 Οκτωβρίου 1940 που ξέσπασε ο πόλεμος και διακόπηκε το πρωτάθλημα. Επικεφαλής τερμάτισε και στο ανεπίσημο πρωτάθλημα Αθηνών-Περιαιώς που διεξήχθη στα χρόνια της κατοχής, τη σεζόν 1943-44.[4] Δεν συμμετείχε στο πρωταθλημα 1944-45.
Ως το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο ήταν από τα πλουσιότερα σωματεία. Εκτός από ποδόσφαιρο, διατηρούσε τμήματα στίβου, κολύμβησης και σκοποβολής. Είχε πολυτελή γραφεία στη γωνία των οδών Χαλκοκονδύλη & Πατησίων, στα οποία στεγάζονταν και άλλα σωματεία καθώς και η ΕΠΣΑ. Τα γραφεία αυτά πυρπολήθηκαν στα γεγονότα του Δεκεμβρίου 1944 (Δεκεμβριανά), με αποτέλεσμα να καταστραφούν τα αρχεία και τα τρόπαια του συλλόγου και να μείνει άστεγος.
O Αθηναϊκός μεταπολεμικά βρέθηκε στην Α΄ κατηγορία και από το 1950 στην Α2 κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αθηνών. Τον Ιούλιο του 1952 συγχωνεύτηκε με την Α.Ε. Νέας Ελβετίας, προέκυψε η νέα ονομασία Αθηναϊκός Νέας Ελβετίας Αθλητικός Σύλλογος και μετέφερε την έδρα του στην περιοχη. Συνήθως τον αποκαλούσαν Αθηναϊκό ή Aθηναϊκό Νέας Ελβετίας.
Η «Α.Ε. Νέας Ελβετίας» ειχε ιδρυθεί το 1936 από τους: Χαϊκάλη, Νικολάου, Πέτρου, Κορολή, Τόλη, Τζωρτζάκη, Ραΐση, Μπουφίδη, Μαργιόλη, Φραγκόπουλο κ.ά. Μεταπολεμικά έγινε επίσημο σωματείο και ανέβηκε σύντομα τις τοπικές κατηγορίες: το 1948-49 από τη Γ΄ στη Β΄ και το 1949-50 από τη Β΄ στην Α2. Το 1952 τερμάτισε τελευταία και ηττήθηκε στον αγώνα διαβάθμισης από τον Εθνικό Αστέρα, οπότε υποβιβάστηκε. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους συγχωνεύτηκε με τον Αθηναϊκό που μετεφερε την έδρα του από το Θησείο και δημιούργησαν τον «Αθηναϊκό Νέας Ελβετίας».[5] Απο τοτε ξεκιναει και η μεγαλη κοντρα με τη Δόξα Βύρωνος (η οποία είχε ιδρυθεί από το 1945), την παραδοσιακή ομαδα της ιστορικής και προσφυγικής περιοχής του Βύρωνα.[6]
Στις 31/1/1957 o Αθηναϊκός έδωσε φιλικό στο γήπεδο της Λεωφόρου με την Εθνική Ελλάδας. Στις 31/1/1957 o Αθηναϊκός έδωσε φιλικό στο γήπεδο της Λεωφόρου με την Εθνική Ελλάδας από την οποία ηττήθηκε με 3-0 (Νεστορίδης, Πανάκης και Χρονόπουλος). Οι συνθέσεις των δύο ομάδων ηταν:
Εθνική Ελλάδας (Πολ Μπαρόν): Μιχ.Βουτσαράς, Νανάκος K.Λινοξυλάκης, I.Νεμπίδης, H.Κεμαλίδης, X.Κοτρίδης, A.Σταματιάδης, K.Νεστορίδης, Eυ.Πανάκης, Χρονόπουλος, Τσίλης.
Αθηναϊκός : Σταμπέλος, Νικολαΐδης, Αναλυτής, Σισμάνης, Βακόλας, Τσερεγκώφ, Ραδίτσας, Ανταλής, Παπλωματάς, Καζάκος, Γιαννακός. Aγωνίστηκαν και οι: Σακέτας, Λαουτάρης, Ανδριόπουλος)
Μέχρι τη σεζόν 1961-62 αγωνιστηκε αδιάλειπτα στην Α' κατηγορια για να ανέβει στην Β΄ Εθνική ως πέμπτος, έναν βαθμό πάνω από τη Δάφνη Αθηνών. Τερματισε στην δέκατη θέση του Α' ομίλου και υποβιβαστηκε. Επανήλθε σε εθνική κατηγορία πολυ γρηγορα και αφου αναδείχθηκε δευτεραθλητης Αθηνών τη σεζόν 1965-66 πισω απο τον
Αττικό. Στο τέλος του πρωταθλήματος ο Αθηναϊκός αγωνιστηκε σε μπαράζ με ομάδες της Πελοποννήσου για την ανώτερη κατηγορία. Αν και αποτυχαίνει στα μπαράζ, αφού μηδενίζεται σε έναν αγώνα στην Τρίπολη λόγω επεισοδίων, τελικά ανεβαίνει στην Γ΄Εθνική, μιά κατηγορία που δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1965.
Aπο το 1967 μεχρι και το 1975 αγωνίστηκε στην Α' Κατηγορία ΕΠΣΑ, στην οποία επεστρεψε το 1977. Η ομάδα του Αθηναϊκού κατέκτησε αήττητη το πρωτάθλημα ΕΠΣΑ (Α΄ όμιλος) το 1978-79, έχασε ομως τον τιτλο του υπερπρωταθλητη απο τον Διαγόρα Αιγάλεω με 9-8 στα πέναλτι. Πρωταγωνιστες εκείνης της πορείας ηταν οι: Πέτρος Καπώνης, Μανώλης Ρασιδάκης, Δημήτρης Τζήμας, Γιώργος Κωνσταντίνου (τερματοφύλακας), Μανώλης Αναστασόπουλος, Γιώργος Ζαφειρόπουλος και o Κώστας Μαυρίδης. Η χρονιά σημαδεύτηκε από την απόπειρα δωροδοκίας παραγόντων του Ρουφ στον Π. Καπώνη. Οι δράστες συνελήφθησαν και το Ρουφ υποβιβάστηκε. Το τέλος των αγώνων βρήκε τον Aθηναϊκό ισόβαθμο στην 2η θέση με τον Ολυμπιακό Λιοσίων. Στο μπαράζ που έγινε στην Ριζούπολη, ο Αθηναϊκός έχασε.
Tο 1980 το κύπελλο της ΕΠΣΑ νικώντας στον τελικό το Κορωπί με 2-0 (τα 2 γκολ σημείωσε ο Πανάκης), στο Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης στις 12 Μαρτίου 1980. Για να φτάσει στον τελικό είχε αποκλείσει κατά σειρά: το Καματέρο με 3-0 άνευ αγώνος, τον Άγιο Δημήτριο 1-0 εκτός έδρας, στη συνέχεια τον Γρανικό και τον Διαγόρα Αιγάλεω. Στα ημιτελικά τέθηκε αντιμέτωπος με την συμπολίτισσα Δόξα Βύρωνα (0-0 κανονική διάρκεια), και επικράτησε με 2-1 στην διαδικασία των πέναλτι με τις εύστοχες εκτελέσεις των Καπώνη και Κοτσιφάκου ενώ προσωρινά για την Δόξα είχε ισοφαρίσει ο Μεϊντάνης. Στη συνέχεια έφτασε μέχρι και τον τελικό Νότιας Ελλάδας στο Κύπελλο ερασιτεχνών (ημιτελικά).
Κατέκτησε και το επόμενο κύπελλο ΕΠΣΑ το 1980-81, νικώντας στον τελικό με 2-1 τον Χολαργό στο Δημοτικό Στάδιο Περιστερίου, με τον Κώστα Μαυρίδη να πετυχαίνει το νικητηριο γκολ, ενω για τον Χολαργό είχε σκοράρει με πέναλτι ο Κοττάκης. Προηγουμένως είχε αποκλείσει τον Άγιος Θωμάς με σκορ 2-1, την Αθηναίδα με 1-0, τον ΑΠΟΨ με 1-4, εκτός έδρας την ομάδα του Αττικού με 0-1, στα προημιτελικά την Κηφισιά. Στα ημιτελικά τέθηκε αντιμέτωπος και πάλι με την Δόξα Βύρωνα (1-1) κανονική διάρκεια), και αποδείχθηκε πιο ψύχραιμο στην διαδικασία των πέναλτι και με σκορ 5-6.[7]
Tη σεζόν 1981-1982 μετέχει στην Γ΄ Εθνική και αφού πραγματοποιεί εξαιρετική πορεία, σε όμιλο 16 ομάδων, φτάνει στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Αιολικό, το οποίο παρακολουθούν περίπου 8.000 φίλαθλοι, με τον Αθηναϊκό να αδικείται (0-1), μιας και ακυρώθηκε κανονικο γκολ του Ζαφειρόπουλου στο 90'. Το φύλλο αγώνος σφραγίστηκε απο τον διαιτητή Βασίλη Νικάκη και ο Αιολικός με 51 βαθμούς κατέκτησε την πρωτιά, έναντι 49 του δεύτερου Αθηναϊκού. Ο Σπύρος Καλογιάννης, είχε εξοργιστεί από εκείνη τη διαιτητική απόφαση και ανέλαβε τον Αθηναϊκό το 1982. Την ομαδα του Αθηναϊκού τη σεζον 1981-82 αποτελούσαν οι εξης ποδοσφαιριστες: Κωνσταντίνου (τερματοφύλακας), Πιπεριάς, Αλιβιζάτος, Μπάκης, Ζαφειρόπουλος, Αρεάλης (αρχηγός), Κονταξης, Μαυρίδης, Δ.Τζήμας, Π.Καπώνης, Πανάκης, M.Ρασιδάκης, Γ.Ζαφειρόπουλος, K.Μαυρίδης, M.Αναστασόπουλος.
Mε πρόεδρο και χρηματοδότη πλέον τον Σπύρο Καλογιάννη, το 1982-83 κατακτά την τρίτη θέση, πίσω από Εδεσσαϊκό και Καλλιθέα. Την επόμενη σεζόν ομως ο συλλογος με προπονητή τον Τάκη Σπετσέρη ανήλθε στη Β΄ Εθνική, ισοβαθμος με τον Αιολικό. Στη Β΄ Εθνική παρέμεινε 6 χρόνια.
Ύστερα από έναν κακό πρώτο γύρο (18η θέση), ο Αθηναϊκός με εξαιρετικό δεύτερο μισό και με νέα προπονητή τον Πορτογάλο Γκόμεζ Ντε Φαρία παίρνει την 6η θέση, το 1984-85, αγωνιζόμενος στο γήπεδο της Νήαρ Ηστ, διότι το γήπεδο του Βύρωνα δεν ήταν κατάλληλο για παιχνίδια Β' Εθνικής. Στη δεύτερη σεζόν στη Β' Εθνική, με προπονητή τον Στάθη Χάιτα, ο Αθηναϊκός καταλαμβάνει την 5η θέση, με πρώτο σκόρερ τον Βασίλη Τζαλακώστα (15 τέρματα).[8]
Ο Αθηναϊκός ολοκλήρωσε την τρίτη του χρονιά στη Β' Εθνική (1986-87) με τρεις αλλαγές προπονητών (Μιχάλη Σμιγδαλά, Τάκη Σπετσέρη και Στάθη Χάιτα)
και ένατη θέση στην κατηγορία (14 νίκες, 10 ισοπαλίες και 14 ήττες), με πρώτο σκόρερ του τον Τάσο Χατζηαγγελή με 13 γκολ, ενώ 11 σημείωσε ο Τζαλακώστας. Τη σεζόν 1987-88 τερματίζει 7ος, την επομένη 11ος.
Tην αγωνιστική περίοδο 1989-90 έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου, όπου και αποκλείστηκε από τον ΟΦΗ (3-0, 0-5). Kατέκτησε ομως το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής (18 νίκες, 10 ισοπαλίες και 6 ήττες) και μαζί το εισιτήριο ανόδου στην Α’ Εθνική.
Οι παίκτες της ανόδου: Γ.Αγγελόπουλος, M.Αλβέρτης, Γ.Αναστασίου, Aπ.Βρύνιος, Γκαβασιάδης, Δρόσος, Γ.Ζώταλης, T.Θανόπουλος, K.Θεοδωράκος, Θ.Κάντας, N.Κεφαλάς (τερματοφύλακας), K.Κωττάκης, Γ.Μπασαγιάννης, Θ.Μπούτζουκας, B.Σπηλιώτης, I.Τάπρατζης, B.Τζαλακώστας, K.Τσαβαλιάς, T.Χατζηαγγελής, I.Χατζηράπτης, Παντελίδης. Πρόεδρος της ομάδας ήταν ο Σπύρος Καλογιάννης, και προπονητης o Γιώργος Στολίγκας.
Στην μεγαλύτερη διάρκεια του πρωταθλήματος 1990-91 στην Α΄Εθνική, με προπονητη τον Γερμανό Γκερντ Πρόκοπ ηταν στις πρώτες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα διεκδικώντας έξοδο για την Ευρώπη [9], τερματίζοντας ομως στο τελος στην 6η θέση,[10] παρ ότι βρισκόταν τριτος μεχρι και την 28η αγωνιστική. Aγωνίστηκε στο διπλό τελικό του κυπέλλου Ελλάδας εναντίον του Παναθηναϊκού χάνοντας με 3-0 και 2-1.[11]
To 1991-92 αγωνιστηκε στο Κύπελλο Κυπελλούχων με αντίπαλο την κυπελλούχο Ευρωπης Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι αγώνες ολοκληρωθήκαν 0-0 εντός και εκτός και ο Αθηναϊκός έχασε στην παράταση 2-0 στο 109′ και 112′. Οι συνθέσεις των 2 ομάδων ηταν:
Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας, 18 Σεπτεμβρίου του 1991 [12] :
Αθηναϊκός (Γκερντ Πρόκοπ): Σαργκάνης (αρχηγός), Χατζηαγγελής, Σπηλιώτης, Καπουράνης, Θεοδωράκος, B.Τζαλακώστας, Χατζηράπτης, Κόλεφ, Σπίτσα, Μπονγκ, Μπούτζουκας.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Άλεξ Φέργκιουσον): Σμάιχελ, Μπρους, Πάλιστερ, Έργουιν, Φίλαν, Ινς, Μπίρντσμορ (75΄Γουάλας), Γουέμπ, Μακλέρ, Χιουζ (αρχηγός), Ρόμπινς.
Γήπεδο Όλντ Τράφορντ, 2 Οκτωβρίου 1991 [13]:
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Άλεξ Φέργκιουσον): Σμάιχελ, Φίλαν, Μάρτιν (86′ Μπέρντσμορ), Μπρους, Καντσέλσκις, Πάλιστερ, Ρόμπσον, Ινς, Μακ Κλερ, Χιουζ (αρχηγός), Γουόλας (64′ Ρόμπινς).
Αθηναϊκός (Γκερντ Πρόκοπ): Σαργκάνης (αρχηγός), Μπούτζουκας, Καπουράνης, Χατζηαγγελής, Σπηλιώτης (46′ λ.τρ. Θεοδωράκος, 72′ λ.τρ. Ζώταλης), Αναστασίου, Χατζηράπτης, Σπίτσα, Μπογκ, Τζαλακώστας, Τάπρατζης.
Τη σεζόν 1992-93 τερματισε στην 10η θεση με ποδοσφαιριστες οπως οι Χρήστος Δημόπουλος, Γιώργος Καπουράνης, Τζίμης Πατίκας.[14] Την επόμενη σεζόν 1993-94 η ομάδα του Βύρωνα πάλι γηπεδικό πρόβλημα και τα παιχνίδια δόθηκαν σε Λεωφόρο και Νήαρ Ηστ. Η ολοκλήρωση του πρωταθλήματος θα βρει τους λόρδους στην 12η θέση με 40 βαθμούς. Την επόμενη σεζόν 1993-94 η ομάδα του Βύρωνα πάλι γηπεδικό πρόβλημα και τα παιχνίδια δόθηκαν σε Λεωφόρο και Νήαρ Ηστ. Η ολοκλήρωση του πρωταθλήματος θα βρει τους λόρδους στην 12η θέση με 40 βαθμούς.
Την αγωνιστική περίοδο 1994-1995 προπονητής ανέλαβε ο Πολωνός Γιάτσεκ Γκμοχ ο Αθηναϊκός έκοψε το νήμα 12ος. Παρελθόν αποτέλεσε τον Δεκέμβριο ο σπουδαίος επιθετικός Μίροσλαβ Μπονγκ (29 γκολ στην Α' Εθνική). Το 1995-96 τον πάγκο της αθηναϊκής ομάδας ανέλαβε ο Μπάμπης Τεννές. Mε ποδοσφαιριστες οπως οι Γιουγκοσλαβοι Νταμίρ Σπίτσα, Μίλαν Τεπιτς, Μίλος Νταμπιτς και οι μεταγραφές του Δεκεμβριου Παύλος Δερμιτζάκης, Αλέξανδρος Κακλαμάνος η ομάδα έμεινε αήττητη 12 σερί αγωνιστικές , πλασαρίστηκε πρόσκαιρα στις θέσεις που οδηγούσαν στην έξοδο για τα ευρωπαϊκά κύπελλα, αλλά τελικά η υπέρβαση δεν έγινε και εντέλει τερμάτισε στη 10η θέση.[15] Τη σεζόν 1996-97 ο Αθηναϊκός στην έβδομη σεζόν στην πρώτη κατηγορία, με αρκετούς νέους παίκτες (Τριανταφυλλίδης, Γκίνο, Καρύδης, Πουλόπουλος, Ρουτζιέρης, Θεοδωρόπουλος, Βελετάκος, Μαυρομάτης, Αρμύλαγος, Τσάνας κ.α.) τερματίζει στη 12η θέση της βαθμολογίας με 40 βαθμούς. Πρώτος σκόρερ ο Χρήστος Βελλής με 12 γκολ.
Tη σεζόν 1997-98 o Αθηναϊκός υποβιβάστηκε μετά από 8 χρόνια. Παρα τις ποιοτικές μεταγραφές [16] το καλοκαιρι του 1997 (Μάριος Αγαθοκλέους, Αλέξανδρος Κακλαμάνος, Κώστας Τσάνας, Σωτήρης Μαυρομάτης, αλλά και τον Δεκέμβριο (Δημήτρης Μούτας), η πορεια της ομαδας δεν ήταν ικανοποιητική. Ο ερχομός του Στάθη Σταθόπουλου αντι του Πρόκοπ δεν άλλαξε την κατάσταση. Λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος ο Νίκος Παντέλης έφερε άλλο κλίμα στην ομάδα και σε συνδυασμό με το φαινομενικά εύκολο πρόγραμμα ήρθαν και ελπίδες παραμονής. Τα ανεπιτυχή όμως αποτελέσματα εντός έδρας με Εθνικό, Καλαμάτα και κυρίως με τον αδιάφορο ΟΦΗ έφεραν τον οριστικό υποβιβασμό από την Α’ Εθνική.[17]
Tη σεζόν 1998-99 ο Αθηναϊκός του Νίκου Καρούλια αγωνιστηκε στη Β' Εθνική με νέα πρόσωπα: Πολυχρόνης Βεζυρίδης, Τουρέ Μπασαλά, Αντεμάρ Ροντρίγκεζ και Ηλίας Κάμπας. Tο Γενάρη του 1999 o Αγαθοκλέους για το ποσό ρεκόρ των 295 εκατομμυριων δραχμων [18] μεταγραφηκε στον Άρη που με τη σειρά του δάνεισε για έξι μήνες τους Γιώργο Θεοδωρίδη και Άγγελο Χαριστέα, διεθνείς με την Ελπίδων. Η πορεία του Αθηναϊκού στο πρωτάθλημα ήταν απογοητευτική, αλλά στο κύπελλο εντελώς διαφορετική. Έφτασε στα ημιτελικά, όπου και αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό (ήττα 6-1 στο ΟΑΚΑ, 2-2 στον Βύρωνα με δύο γκολ του Χαριστέα).
Tη σεζόν 1999-00 τερματισε στην πρώτη θέση και επέστρεψε την Α' Εθνικη, με παίκτες όπως οι Ντανιέλ Εντουσέι, Οστρόφσκι, Κοζανίδης, Βαντελανόιντ, Μπούις και Μίσελιτς. Τη σεζόν 2000-01 η ομάδα του Βύρωνα τερμάτισε στην τελευταία θέση της Α' Εθνικής και υποβιβάστηκε ξανά. Στον πάγκο ξεκίνησε ο Νίκος Κόβης και τον διαδέχτηκε ο Αναστάσιος Χατζηαγγελής. Ο Σπύρος Καλογιάννης αποχωρησε απο στο Αθηναϊκό στo τελος της σεζόν και αγόρασε την Κέρκυρα παιρνοντας μαζι του 10 παίκτες του Αθηναϊκού.
Mε νέο πρόεδρο τον Χάρη Ποιμενίδη και προπονητή τον Νίκο Παντέλη ο Αθηναϊκός κατέλαβε την 5η θέση την σεζόν 2001-2002, ενώ η προβληματική κατάσταση στο οικονομικό σκέλος, οδήγησε στην χρεωκοπία και στη διάλυση της ΠΑΕ τον Ιούλιο του 2003. Εκείνη τη σεζόν προπονητής ο Βασίλης Τζαλακώστας, ως υπηρεσιακός ο Φώτης Θανέλλας και ακολούθησαν οι Βαγγέλης Μάλλιος και Νίκος Παντέλης που πέτυχε την παραμονή.
Η ποδοσφαιρική ομάδα του Αθηναϊκού αγωνίστηκε από την περίοδο 2003-04 ως το 2010-11 στο περιφερειακό πρωτάθλημα. Τον Ιανουάριο του 2009 ανακοινώθηκε στη θέση του τεχνικού διευθυντή του συλλόγου ο Αργεντινός πρώην ποδοσφαιριστής Χουάν Ραμόν Ρότσα.[19] Ο Αθηναϊκός αγωνίζεται στο Δημοτικό Στάδιο του Βύρωνα, 4.340 θεατών, στο Δήμο Βύρωνα, γι' αυτό οι αθλητές του αποκαλούνται και λόρδοι του Βύρωνα, επειδή η περιοχή έχει ονομαστεί έτσι προς τιμήν του Λόρδου Βύρωνα. Τη σεζόν 2010-11 ο Αθηναϊκός υποβιβάστηκε στα τοπικά πρωταθλήματα.Η επιστρόφη του Αθηναίκου στα τοπικά πρωταθλήματα συνδιάστηκε με την συμμετοχή στο τελικό του κυπέλου της Ε.Π.Σ.ΑΘΗΝΩΝ για τη σεζον 2011-12 οπου η ομαδα γνώρισε την ήττα από την αντίστοιχη του Α.Π.Ο. Φωστήρας Ταύρου με 3-1.Η περίοδο 2012-13 βρίσκει την ομάδα να συμμετέχει για δεύτερη σερί σεζόν στη Α'Έ.Π.Σ.Α. στόν 2ο όμιλο.
Ο σύλλογος από το 1990 αγωνίζεται στο Δημοτικό Στάδιο Βύρωνα χωρητικότητας 3.700 θεατών (πριν την τοποθέτηση καθισμάτων χωρούσε 6.500 θεατές). Από τη δεκαετία του 1950 και τη μεταφορά της έδρας του από το γήπεδο του Θησείου χρησιμοποιούσε ως έδρα το γηπεδο του Σκοπευτηρίου και αργότερα το παλιό γηπεδο του Βύρωνα. Από το 1984 έως το 1990 αγωνιζόταν στο Γήπεδο Νήαρ Ηστ, στην Καισαριανή,[20] μαζί με άλλες ομάδες όπως ο Εθνικός Αστέρας.
Το πρώτο νυχτερινό παιχνίδι στην ιστορία του δημοτικού σταδίου Βύρωνα έγινε στις 15 Οκτωβρίου 2000 με αντίπαλο την Καλαμάτα, την οποία ο Αθηναϊκός νίκησε με 3-2.
Σεζόν | Κατηγορία |
---|---|
1923-24 | ΕΠΣΑ |
1924-25 | ΕΠΣΑ |
1925-26 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1926-27 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1927-28 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1928-29 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1929-30 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1930-31 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1931-32 | Β΄ ΕΠΣΑ |
1932-33 | Γ΄ ΕΠΣΑ |
1933-34 | Γ΄ ΕΠΣΑ |
1934-35 | Β΄ ΕΠΣΑ |
1935-36 | Β΄ ΕΠΣΑ |
1936-37 | Β΄ ΕΠΣΑ |
1937-38 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1938-39 | Β΄ ΕΠΣΑ |
1939-40 | Α΄ ΕΠΣΑ και Πανελλήνιο |
1944-45 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1945-46 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1946-47 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1947-48 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1948-49 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1949-50 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1950-51 | Α2 ΕΠΣΑ |
1951-52 | Α2 ΕΠΣΑ |
1952-53 | Α2 ΕΠΣΑ |
1953-54 | Α2 ΕΠΣΑ |
1954-55 | Α2 ΕΠΣΑ |
1955-56 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1956-57 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1957-58 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1958-59 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1959-60 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1960-61 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1961-62 | Α΄ ΕΠΣΑ και Β΄ Εθνική |
1962-63 | Β΄ Εθνική |
1963-64 | Α2 ΕΠΣΑ |
1964-65 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1965-66 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1966-67 | Γ΄ Εθνική |
1967-68 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1968-69 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1969-70 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1970-71 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1971-72 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1972-73 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1973-74 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1974-75 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1975-76 | Β΄ ΕΠΣΑ |
1976-77 | Β΄ ΕΠΣΑ |
1977-78 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1978-79 | Α΄ ΕΠΣΑ |
1979-80 | Γ΄ Εθνική |
1980-81 | Γ΄ Εθνική |
1981-82 | Γ΄ Εθνική |
1982-83 | Γ΄ Εθνική |
1983-84 | Γ΄ Εθνική |
1984-85 | Β΄ Εθνική |
1985-86 | Β΄ Εθνική |
1986-87 | Β΄ Εθνική |
1987-88 | Β΄ Εθνική |
1988-89 | Β΄ Εθνική |
1989-90 | Β΄ Εθνική |
1990-91 | Α΄ Εθνική |
1991-92 | Α΄ Εθνική |
1992-93 | Α΄ Εθνική |
1993-94 | Α΄ Εθνική |
1994-95 | Α΄ Εθνική |
1995-96 | Α΄ Εθνική |
1996-97 | Α΄ Εθνική |
1997-98 | Α΄ Εθνική |
1998-99 | Β΄ Εθνική |
1999-00 | Β΄ Εθνική |
2000-01 | Α΄ Εθνική |
2001-02 | Β΄ Εθνική |
2002-03 | Β΄ Εθνική |
2003-04 | Δ΄ Εθνική |
2004-05 | Δ΄ Εθνική |
2005-06 | Δ΄ Εθνική |
2006-07 | Δ΄ Εθνική |
2007-08 | Δ΄ Εθνική |
2008-09 | Δ΄ Εθνική |
2009-10 | Δ΄ Εθνική |
2010-11 | Δ΄ Εθνική |
2011-12 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2012-13 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2013-14 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2014-15 | Β΄ ΕΠΣΑ |
2015-16 | Β΄ ΕΠΣΑ |
2016-17 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2017-18 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2018-19 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2019-20 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2020-21 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2021-22 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2022-23 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2023-24 | Α΄ ΕΠΣΑ |
2024-25 | Α΄ ΕΠΣΑ |
Κατηγορία | Συμμετοχές |
---|---|
Πανελλήνιο Πρωτάθλημα / Α΄ Εθνική | 10 (1 / 9) |
Β΄ Εθνική | 12 |
Εθνική Ερασιτεχνική Κατηγορία / Γ΄ Εθνική | 6 (3 / 3) |
Δ΄ Εθνική | 8 |
| ||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.