From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Άλαν Γκαρσία Πέρες (Alan Gabriel Ludwig García Pérez, 23 Μαΐου 1949- 17 Απριλίου 2019) ήταν Περουβιανός νομικός, κοινωνιολόγος και πολιτικός, ο οποίος ήταν Πρόεδρος του Περού από το 1985 έως το 1990 και ξανά από το 2006 έως το 2011. Ήταν ο ηγέτης του περουβιανού κόμματος ΑΠΡΑ (APRA, Alianza Popular Revolucionaria Americana) και το μοναδικό μέλος του συγκεκριμένου κόμματος που έχει υπηρετήσει ως Πρόεδρος του Περού.
Η πρώτη του προεδρική θητεία σημαδεύτηκε από εκτενή οικονομική κρίση, κοινωνική αναταραχή και βία. Ήταν υποψήφιος και στις προεδρικές εκλογές του 2001, τις οποίες έχασε στον β' γύρο από τον Αλεχάντρο Τολέδο (Alejandro Toledo). [21] Το 2006 εκλέχθηκε στην προεδρία για δεύτερη θητεία. Κατά την δεύτερη θητεία του Γκαρσία, λόγω της παγκόσμιας αύξησης της τιμής των μετάλλων, το Περού είχε σταθερή οικονομία, ωστόσο, κατά τη θητεία του υπήρξαν αυξημένες κοινωνικές διαμάχες σχετικά με τα δικαιώματα των ιθαγενών και τη διαφθορά.[22]
Στις 17 Απριλίου 2019 ο Γκαρσία αυτοπυροβολήθηκε καθώς αστυνομικοί ήταν έτοιμοι να τον συλλάβουν σχετικά με το σκάνδαλο Odebrecht, και πέθανε λίγες ώρες μετά.[23]
Γεννήθηκε στη Λίμα στις 23 Μαΐου του 1949. Είναι γόνος μιας οικογένειας της μεσαίας τάξης η οποία είχε στενές σχέσεις με το APRA. Ο πατέρας του, ο Κάρλος Γκαρσία Ρονσέρος (Carlos García Ronceros) ήταν ο γραμματέας του APRA κατά τη κυβέρνηση του Μανουέλ Οδρία (Manuel A. Odría) ο οποίος είχε κηρύξει το κόμμα παράνομα. Λόγω της έντονης πολιτικής δραστηριότητάς του, ο πατέρας του συνελήφθη και φυλακίστηκε, απομακρύνοντάς τον από την οικογένειά του. Μητέρα του ήταν η Νίθα Πέρες Ρόχας.
Ο Γκαρσία σπούδασε στο κολέγιο του Μπαρράνκο (Colegio Nacional José María Eguren) και έκανε πανεπιστημιακές σπουδές στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Περού (Pontificia Universidad Católica). Απέκτησε πτυχίο Νομικής από το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Σαν Μάρκος το 1971. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη για σπουδές, αρχικά στο πανεπιστήμιο Universidad Complutense της Μαδρίτης (συνταγματικό δίκαιο και ντοκτορά στις πολιτικές επιστήμες) και το 1873 στο πανεπιστήμιο του Παρισιού , από όπου απέκτησε πτυχίο στην κοινωνιολογία. Έζησε στο Παρίσι ως το 1978, οπότε επέστρεψε στη χώρα του όταν πια είχε επιτραπεί η ίδρυση πολιτικών κομμάτων.
Ήταν παντρεμένος με την Πιλάρ Νόρες (Pilar Nores), από την Αργεντινή. Είχε 6 παιδιά: ένα κορίτσι από τον πρώτο του γάμο, 3 κορίτσια και 1 αγόρι από το γάμο του με την Πιλάρ και ένα ακόμα αγόρι από τη σχέση του με την Ελίζαμπεθ Τσίσμαν.
Στις 14 Απριλίου του 1985 αναδείχθηκε νικητής του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών με 45% των ψήφων. Καθώς ήταν κάτω από το απαιτούμενο ποσοστό του 50%, θα αναμετρούνταν στο δεύτερο γύρο με τον Αλφόνσο Μπαρράντες της Ενωμένης Αριστεράς. Ωστόσο ο τελευταίος αποσύρθηκε από το δεύτερο γύρο και νικητής των εκλογών ανακηρύχθηκε την 1η Ιουνίου ο Γκαρσία. Ορκίστηκε και ανέλαβε επίσημα καθήκοντα στις 28 Ιουλίου του 1985.
Παρά την αρχική του δημοφιλία, η πρώτη θητεία στην προεδρία του Γκαρσία χαρακτηρίστηκε από τον υπερπληθωρισμό, ο οποίος έφτασε το 7.649% το 1990 και είχε αποτέλεσμα την αντικατάσταση του νομίσματος σολ από το Ίντι στα μέσα του 1985 και μετά την αντικατάσταση του ίντι από το Νέο Σολ τον Ιούλιο του 1991. Επιπλέον, στη διάρκεια της προεδρίας του, το κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα των Περουβιανών μειώθηκε στα 720 δολάρια και το ΑΕΠ παρουσίασε πτώση κατά 20%. Σύμφωνα με έρευνες του ΟΗΕ και άλλων οργανισμών[24] το 41,6% των Περουβιανών ζούσε στη φτώχεια κατά την έναρξη της προεδρίας του Γκαρσία. Στη διάρκεια της προεδρίας του το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά 13% (στο 55%) το 1991.
Η οικονομική κρίση επιδείνωσε τις κοινωνικές εντάσεις και προκάλεσε την αύξηση της βίας με πρωταγωνιστή το αντάρτικο κίνημα Φωτεινό Μονοπάτι. Η κυβέρνηση Γκαρσία επεδίωξε στρατιωτική λύση στο θέμα της τρομοκρατίας χωρίς όμως αποτέλεσμα. Την περίοδο εκείνη έλαβαν χώρα εκτελέσεις από το στρατό, όπως των 47 καμπεσίνος το 1985 και 30 ατόμων το 1988, αλλά και οι συνοπτικές εκτελέσεις 200 και πλέον κρατουμένων στη διάρκεια εξέγερσης σε φυλακές της χώρας το 1986. Σύμφωνα με επίσημη έρευνα, υπολογίζεται ότι στη διάρκεια της προεδρίας του Γκαρσία γύρω στα 1.600 άτομα εξαφανίστηκαν με βίαιο τρόπο. Ο ρόλος του Γκαρσία δεν έχει εξακριβωθεί. Σύμφωνα με αμερικανική έκθεση του 1987, το κόμμα του Γκαρσία APRA στρατολογούσαν μια παραστρατιωτική οργάνωση, που συνδέεται με εκτελέσεις.[25] Η έκθεση αποσαφήνισε σύμφωνα με κάποιους ότι ο Γκαρσία έδινε τις διαταγές για τις εκτελέσεις.[25] Η πρώτη θητεία του έληξε στις 28 Ιουλίου του 1990.
Το 1992 ο Γκαρσία εξορίστηκε στην Κολομβία και έπειτα στη Γαλλία μετά το αυτο-πραξικόπημα του Αλμπέρτο Φουχιμόρι. Ο πρώην πρόεδρος κατηγορήθηκε για διαφθορά, κατηγορία που κατέρρευσε με απόφαση δικαστηρίου.[26] Επέστρεψε στο Περού το 2001 μετά την παραίτηση του Φουχιμόρι. Διεκδίκησε ξανά το προεδρικό αξίωμα και στον πρώτο γύρο ήταν 2ος πίσω από τον Αλεχάντρο Τολέδο. Ο τελευταίος κέρδισε το δεύτερο και τελικό γύρο με τον Γκαρσία να τον πλησιάζει με το οριακό 48%. Στη συνέχεια έγινε αρχηγός της Αντιπολίτευσης.
Το 2006 διεκδίκησε ξανά το αξίωμα του προέδρου και στον πρώτο γύρο ήρθε 2ος με 24,32% πίσω από τον Ογιάντα Ουμάλα που πήρε 30,62% των ψήφων. Λίγο πριν διεξαχθεί ο δεύτερος γύρος, ο Γκαρσία ενεπλάκη σε διαμάχη με τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Ούγο Τσάβες.[27]
Στις 31 Μαΐου του 2006, μερικές ημέρες πριν τη διεξαγωγή του δευτέρου γύρου των εκλογών, π οικονομικός σύμβουλος του Γκαρσία δήλωσε στα ΜΜΕ ότι αν ο Γκαρσία κέρδιζε το δεύτερ γύρο, η κυβέρνησή του θα ανανέωνε το πακέτο οικονομικής βοήθειας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ύψους 422 εκατομμυρίων δολαρίων.[28] Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απάντησε θετικά.[29]
Ο Γκαρσία κέρδισε το δεύτερο γύρο των εκλογών σχεδόν με 53% στις 4 Ιουνίου και ορκίστηκε πρόεδρος στις 28 Ιουλίου του 2006.[30] Ταυτόχρονα, το κόμμα APRA με 36 έδρες κατέστη ο δεύτερος μεγαλύτερος συνασπισμός στο 120μελές Κογκρέσο. Το κόμμα Ένωση για το Περού του Ουμάλα κατέλαβε 45 έδρες και την πρωτιά.[31]
Τον Ιούλιο του 2006 διόρισε υπουργό Οικονομικών το Λουίς Καρράνσα[32] Πρωθυπουργός διορίστηκε ο Χόρχε ντελ Καστίγιο.[33]
Τον Οκτώβριο του 2006 ο Γκαρσία παραδέχθηκε δημοσίως ότι έχει ένα εξώγαμο τέκνο από μία σχέση που είχε όταν ήταν διαζευγμένος από την πρώτη του γυναίκα, το 2004-2005.[34]
Στις 11 Ιανουαρίου του 2007 απορρίφθηκε από το Κογκρέσο η πρότασή του να επιβληθεί η θανατική ποινή στους αιχμαλώτους αντάρτες της οργάνωσης Φωτεινό Μονοπάτι, με ψήφους 49 έναντι 26. Υποστηρικτές της πρότασης έκαναν πορεία στη Λίμα, κρατώντας φωτογραφίες με τα θύματα των επιθέσεων που διέπραξαν οι αντάρτες.[35]
Στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων, ο νέος πρόεδρος κινήθηκε προς την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Βενεζουέλα. Ο ηγέτης της τελευταίας, Τσάβες, απαίτησε τη συγνώμη του Γκαρσία[36]. Ο Γκαρσία αρνήθηκε να ζητήσει συγνώμη[37] και τελικά η διαμάχη τους τερματίστηκε σε σύνοδο κορυφής της Νοτιαμερικανικής Κοινότητας.[38][39][40]
Παράλληλα εξομάλυνε τις σχέσεις με τη Χιλή και υπέγραψε εμπορικές συμφωνίες με τη χώρα.[41]
Στις 9 Νοεμβρίου του 2006 η κυβέρνηση του Περού υπέγραψε 12 εμπορικές συμφωνίες με τη Βραζιλία.[42][43]
Το 2009 η κυβέρνησή του αντιμετώπισε την χειρότερη κρίση από τότε που ο Γκαρσία έγινε πρόεδρος, σχετικά με την εκμετάλλευση πετρελαίου στην περουβιανή ζούγκλα.
Μετά την λήξη της θητείας του, η δημοτικότητά του ποτέ δεν ανακάμψε, με τους κριτικούς να περιγράφουν συχνά τις πράξεις του Προέδρου ως παρορμητικές.[44]
Ο Γκαρσία έτρεξε για τρίτη θητεία ως πρόεδρος στις γενικές εκλογές στο Περού το 2016 στο πλαίσιο του Συνασπισμού της Λαϊκής Συμμαχίας. Οι δημοσκοπήσεις του πρώτου γύρου των εκλογών έδωσαν στον Γκαρσία 5,83% της λαϊκής ψήφου, εμποδίζοντας τον να συμμετάσχει στις εκλογές.[45] Τελικά στην Προεδρία εξελέγη ο Πέδρο Πάμπλο Κουτσίνσκι.[46]
Το όνομά του ενεπλάκη σε διεθνές σκάνδαλο δωροδοκίας από την κατασκευαστική εταιρεία Odebrecht.[47] Τον Νοέμβριο του 2018 απαγορεύτηκε από το δικαστήριο στον Γκαρσία να εγκαταλείψει το Περού ως αποτέλεσμα της έρευνας σκανδάλου του Odebrecht. Ο Γκαρσία κατέφυγε στην κατοικία του πρεσβευτή της Ουρουγουάης στις 17 Νοεμβρίου, ζητώντας άσυλο. Ωστόσο, στις 3 Δεκεμβρίου το αίτημά του απορρίφθηκε και στη συνέχεια έφυγε από την κατοικία του πρεσβευτή.[48] Το σκάνδαλο οδήγησε επίσης σε συλλήψεις όπου ήταν δυνατό και άλλων πρώην Πρόεδρων του Περού που έχουν υπηρετήσει από το 2000: Πέδρο Πάμπλο Κουτσίνσκι, Ογιάντα Ουμάλα και Αλεχάνδρο Τολέδο.[49]
Το πρωί της 17ης Απριλίου 2019 ο Γκαρσία αυτοπυροβολήθηκε κρυμμένος στην κρεβατοκάμαρά του μετά από ένταλμα σύλληψης για την υπόθεση διαφθοράς και δωροδοκίας από την εταιρία Odebrecht,[50] και πέθανε στο νοσοκομείο.[51][52][53][54][55]
Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωσή του θανάτου του, μεταφέρθηκε σε ξύλινο φέρετρο στην έδρα του κόμματός του στη Λίμα όπου έγινε η κηδεία του την ίδια ημέρα..[56] ο Πρόεδρος Μαρτίν Βισκάρα ανακοίνωσε τριήμερο εθνικό πένθος.[56]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.