Nadbubrežna žlijezda

Nadbubrežna žlijezda je organ kod sisara, uključujući i čovjeka. To je mala parna trouglasta endokrina žlijezda koja se nalazi na vrhu svakog bubrega; Njena glavna odgovornost je regulacija stresnog odgovora putem sinteze kortikosterida i kateholamina, uključujući kortizol i adrenalin.^[1][2]

Nadbubrežna žlijezda
Nadbubrežna žlijezda, iznad bubrega
Endokrini sistem
Detalji
Prekursor	Mezoderm i nervni greben
Sistem	Endokrini
Arterija	Gornja, srednja i donja arterija nadbubrežne žlijezde
Vena	Vene nadbubrežne žlijezde
Živac	Celijakni bubrežni pleksus
Limfa	Slabinski limfni čvorovi
Identifikatori
Latinski	'Glandula suprarenalis'
MeSH	D000311
TA98	A11.5.00.001
TA2	3874
FMA	9604
Anatomska terminologija [uredi na Wikidata]

Sastoje se iz dva dijela: kore i srži, koji se međusobno razlikuju i po porijeklu i po funkciji.

Kora luči sljedeće grupe hormona:

• mineralokortikoide: aldosteron, kortikosteron, koji regulišu promet minerala (posebno natrijuma i kalijuma) i vode, čime održavaju homeostazu; nazivaju se hormoni koji čuvaju život;
• glikokortikoide: među njima je najaktivniji kortizol; regulišu promet ugljenih hidrata, proteina i lipida;
• androgene i estrogene hormone koji utiču na razvoj polnih organa u dječijem uzrastu.

Srž nadbubrežne žlijezde luči adrenalin i noradrenalin. Njihovo dejstvo je slično dejstvu simpatičkog nervnog sistema – ubrzavaju rad srca, povećavaju krvni pritisak itd.

Jedan broj endokrinih bolesti uključuje disfunkcije nadbubrežne žlijezde. Prekomjerna proizvodnja kortizola izaziva Cushingovog sindroma, dok je nedovoljna proizvodnja povezana s ]ddisonovom bolešću. Kongenitalna nadbubrežna hiperplazija je nasljedna bolest, nastala poremećajem regulacije endokrinih mehanizama kontrole. Razni tumori mogu nastati iz tkiva nadbubrežne žlijezde, a obično se nalaze u medicinskm snimku kada se traže druge bolesti

Struktura

Nadbubrežne žlijezde nalaze se s obje strane tijela u retroperitoneumu, iznad i lagano medialno do bubrega. Nadbubrežne žlijezde nalaze se s obje strane tijela u retroperitoneum, iznad i lagano medijalno do bubrega. Kod ljudi, desna nadbubrežna žlijezda piramidnog oblika, dok je lijeva polumjesečastog ili srpastog oblika i nešto veća.The adrenal glands measure appr Dimenzije nadbubrežne žjijezde su nevelike: široka je oko 3 cm, a duga oko 5,0 cm i debela oko 1,0 cm.^[3] Their combined weight in an adult human ranges from 7 to 10 grams.^[4] Ove žlijezde su žućkasta nadbubrežna tijela.^[5]

Nadbubrežne žlijezde su okružene adipoznom kapsulom masnog tkiva i leže unutar bubrežne renalne fascije, koja također okružuje bubrege. Slaba pregrada (zid) od vezivnog tkiva odvaja žlijezde od bubrega.^[6] Nadbubrežne žlijezde nalaze se neposredno ispod toraksne dijafragme, a bubrežnom fascijom su pričvršćene na kruru dijafragme

Svaka nadbubrežna žlijezda ima dva različita dijela, svaki s jedinstvenom funkcijom, vanjsku koru i unutrašnji srž ili medula, od kojih oba proizvode hormone.^[7]

Također pogledajte

• Endokrinologija
• Adisonova bolest

Reference

1. Santulli G. MD (2015). Adrenal Glands: From Pathophysiology to Clinical Evidence. Nova Science Publishers, New York, NY. ISBN 978-1-63483-570-1.
2. "Adrenal gland". Medline Plus/Merriam-Webster Dictionary. Pristupljeno 11. 2. 2015.
3. Antonio Carlos A. Westphalen and Bonnie N. Joe (2006). "CT and MRI of Adrenal Masses". Appl Radiol. 35 (8): 10–26.
4. O'Hare, A. Munro Neville, Michael J. (1982). The Human Adrenal Cortex Pathology and Biology – An Integrated Approach. Springer London. str. Chapter 4: Structure of the adult cortex. ISBN 9781447113171.
5. Thomas, edited by Paul; Molecular, School of; Australia, Biomedical Science, University of Adelaide, Adelaide, South Australia (2013). Endocrine Gland Development and Disease. Burlington: Elsevier Science. str. 241. ISBN 9780123914545.CS1 održavanje: dodatni tekst: authors list (link)
6. Moore KL, Dalley AF, Agur AM (2013). Clinically Oriented Anatomy, 7th ed. Lippincott Williams & Wilkins. str. 294, 298. ISBN 978-1-4511-8447-1.
7. Kay, Saundra. "Adrenal Glands". Medscape. Pristupljeno 1. 8. 2015.

Vanjski linkovi