![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5b/Codeine-from-xtal-Mercury-3D-bs.png/640px-Codeine-from-xtal-Mercury-3D-bs.png&w=640&q=50)
Кадэін
From Wikipedia, the free encyclopedia
Кадэін - гэта апіоід і вытворнае марфіну. У асноўным выкарыстоўваецца для абязбольвання, лячэння кашлю і дыярэі. Таксама шырока распаўсюджаны ў якасці рэкрэацыйнага наркотыку. У прыродзе ён змяшчаецца ў соку опіумнага маку Papaver somniferum.[1] Як правіла, выкарыстоўваецца для зняцця болю лёгкай і ўмеранай ступені.[1] Найбольш эфектыўны пры спалучэнні з парацэтамолам або несцероіднымі супрацьзапаленчымі сродкамі (НСЗС), такімі як аспірын або ібупрафен.[1] Даныя аб яго выкарыстанні для лячэння кашлю неадназначныя. У Еўропе не рэкамендуецца прызначаць яго ад кашлю пацыентам ва ўзросце да 12 гадоў.[1] Як правіла, прымаецца унутр.[1] Звычайна эфект пачынаецца праз паўгадзіны, дасягае максімуму праз дзве гадзіны.[1] Усяго эфект доўжыцца каля чатырох-шасці гадзін. Кадэін мае патэнцыял злоўжывання, падобны да іншых апіоідных прэпаратаў, уключаючы рызыку прывыкання і перадазіроўкі.[1]
Файл:Codeine - Codeine.svg | ||
![]() | ||
Кадэін | ||
Хімічнае злучэнне | ||
ІЮПАК | (5α,6α)-7,8-дыдэгідра-4,5-эпаксі-3-метаксі-17-метылмарфінан-6-ол | |
Брута- формула | C18H21NO3 | |
CAS | 76-57-3 | |
PubChem | 5284371 | |
DrugBank | DB00318 | |
Класіфікацыя | ||
АТХ | R05DA04 Камбінацыі: N02AA59, N02AA79, N02AJ08, N02AJ06, N02AJ07 | |
Фармакакінетыка | ||
Біядаступнасць | Аральная: ~90% | |
Метабалізм | Печань: CYP2D6 (у марфін), CYP3A4 (у норкадэін), UGT2B7 (у 3- і 6-глюкураніды кадэіну, норкадэіну, і марфіну)[1] | |
Перыяд паўвывядзення | 2.5–3 гадзіны | |
Лекавыя формы | ||
? | ||
Спосаб увядзення | ||
аральна, рэктальна, падскурная ін'екцыя, нутрацягліцавая ін'екцыя | ||
- Shen H, He MM, Liu H, Wrighton SA, Wang L, Guo B, Li C (August 2007). "Comparative metabolic capabilities and inhibitory profiles of CYP2D6.1, CYP2D6.10, and CYP2D6.17". Drug Metabolism and Disposition. 35 (8): 1292–1300. doi:10.1124/dmd.107.015354. PMID 17470523. S2CID 2322678.
Агульныя пабочныя эфекты ўключаюць ваніты, завалы, сверб, галавакружэнне і дрымотнасць.[1] Сур'ёзныя пабочныя эфекты могуць ўключаць цяжкасці з дыханнем і залежнасць.[1] Незразумела, наколькі бяспечна яго выкарыстанне падчас цяжарнасці.[1] Варта ўжываць з асцярогай падчас кармлення грудзьмі, бо кадэін можа прывесці да апіятнай таксічнасці ў дзіцяці.[1] З 2016 года не рэкамендуецца для дзяцей. Кадэін дзейнічае праз расшчапленне ў печані да марфіну; наколькі хутка гэта адбываецца, залежыць ад генетыкі чалавека.[1]
Кадэін быў адкрыты ў 1832 годзе П'ерам Жанам Рабіке.[2] У 2013 годзе было выраблена каля 361 000 кг і спажыта каля 249 000 кг кадэіну, што зрабіла яго найбольш часта прымаемым апіятам.[3] Ён уваходзіць у Спіс Асноўных Лекаў Сусветнай Арганізацыі Аховы Здароўя. Кадэін сустракаецца ў прыродзе і складае каля 2% опіуму.[2]