![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Goldenes-Zeitalter-1530-2.jpg/640px-Goldenes-Zeitalter-1530-2.jpg&w=640&q=50)
Залаты век
From Wikipedia, the free encyclopedia
Залаты век — уяўленне, якое прысутнічае ў міфалогіі практычна ўсіх народаў, блажэнны стан першабытнага чалавецтва, што жыло ў гармоніі з прыродай.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Goldenes-Zeitalter-1530-2.jpg/640px-Goldenes-Zeitalter-1530-2.jpg)
Як усталяваў Мірча Эліядэ, які падрабязна даследаваў гэту тэму, міфалагема залатога веку ўзыходзіць да часоў неалітычнай рэвалюцыі і з’яўляецца рэакцыяй на ўвядзенне земляробства. Залатому веку нязменна спадарожнічаюць міфалагемы «страчанага рая» і «шляхетнага дзікуна». Гэта архетыпічны вобраз, які ляжыць у аснове любой утопіі.
Тэрмін «залаты век» узводзяць звычайна да «Прац і дзён» Гесіёда, аднак у Гесіёда ў арыгінале фігуруе «залаты род» (стар.-грэч.: χρύσεον γένος)[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/Virgil_Solis_-_Golden_Age.jpg/320px-Virgil_Solis_-_Golden_Age.jpg)
Само паняцце «залаты век» (aurea saecula) упершыню ў антычнай літаратуры фіксуецца толькі ў I ст. да н. э.: у «Метамарфозах» Авідзія[2], «Энеідзе» Вергілія[3]. Да гэтага ў антычнай традыцыі была распаўсюджана не «храналагічная», а «генеалагічная» інтэрпрэтацыя міфа пра жыццё пры Кронасе (Сатурне) і наступнай гісторыі: гэта гісторыя ўяўлялася не як змена эпох, але як змена зусім розных, ніяк паміж сабой не звязаных родаў, генасаў людзей (у Гесіёда — залатога, сярэбранага, меднага, гераічнага і жалезнага), кожны з якіх па чарзе ствараўся багамі і затым знікаў з твару зямлі. Пераход ад «залатога роду» да «залатога веку», які адзначаецца ў Вергілія і амаль усіх яго паслядоўнікаў, стаў найважнейшым якасным зрухам у інтэрпрэтацыі міфа, што дазволіла актуалізаваць утапічны змест старажытных паданняў.
Паводле легенд, у часы залатога веку людзі і багі жылі разам.