![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/Jean-Jacques_Rousseau_%2528painted_portrait%2529.jpg/640px-Jean-Jacques_Rousseau_%2528painted_portrait%2529.jpg&w=640&q=50)
Жан-Жак Русо
From Wikipedia, the free encyclopedia
Жан-Жак Русо (фр.: Jean-Jacques Rousseau; 28 чэрвеня 1712, Жэнева — 2 ліпеня 1778, Эрменанвіль) — французскі і швейцарскі філосаф, пісьменнік і кампазітар XVIII стагоддзя французскага рамантызму. Яго палітычная філасофія значна паўплывала на Вялікую французскую рэвалюцыю, а таксама агульнае развіццё сучасных палітычнай, сацыялагічнай і педагагічнай думкі. Русо распрацаваў прамую форму панавання народа дзяржавай — прамую дэмакратыю, якая выкарыстоўваецца і па гэты дзень, напрыклад у Швейцарыі.
Жан-Жак Русо | |
---|---|
фр.: Jean-Jacques Rousseau | |
![]() | |
Дата нараджэння | 28 чэрвеня 1712(1712-06-28)[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 2 ліпеня 1778(1778-07-02)[1][2][…] (66 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Isaac Rousseau[d] |
Жонка | Thérèse Levasseur[d] |
Род дзейнасці | філосаф, батанік, кампазітар, харэограф, пісьменнік, музыказнавец, літаратар, раманіст, аўтабіёграф, тэарэтык музыкі, педагог, натураліст, драматург, энцыклапедыст, аўтар перапіскі, палітолаг, эсэіст, музычны крытык |
Навуковая сфера | батаніка |
Вядомыя вучні | Cécile Stanislas Xavier de Girardin[d] |
Подпіс |
![]() |
![]() | |
![]() | |
![]() |
Сістэматык жывой прыроды | |
---|---|
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «Rousseau».
Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI |
На змену барочнаму рацыяналізму XVIII стагоддзя прыйшоў сентыменталізм, галоўнай асаблівасцю якога была новая культурная бруя, яе крыніцай было пачуццё. Яно змяніла культурнага чалавека, яго стаўленне да самога сябе, да людзей, да прыроды і да культуры. Самым арыгінальным і ўплывовым прадстаўніком і правадніком гэтага кірунку быў Жан-Жак Русо. Яго раман «Эміль, ці пра выхаванне» з’яўляецца трактатам пра адукацыю чалавека на атрыманне грамадзянскай пазіцыі. Яго сентыментальны раман «Юлія, або Новая Элаіза» меў важнае значэнне для развіцця прадрамантызму[5] і рамантызму ў мастацкай літаратуры[6].
Русо быў паспяховым музыкальным кампазітарам. Ён напісаў 7 опер, а таксама музыку ў іншых формах, і ён зрабіў унёсак у музыку як тэарэтык. У перыяд Вялікай французскай рэвалюцыі, Русо быў самым папулярным з філосафаў сярод членаў якабінскага клуба. Русо быў перапахаваны як нацыянальны герой у Пантэоне ў Парыжы, у 1794 годзе, праз 16 гадоў пасля сваёй смерці.