From Wikipedia, the free encyclopedia
Ві́ктар Сцяпа́навіч Чарнамы́рдзін (9 красавіка 1938, сяло Чорны Атрог, Гаўрылаўскі раён, Чкалаўская вобласць, РСФСР, СССР — 3 лістапада 2010, Масква, Расія) — савецкі і расійскі гаспадарчы і дзяржаўны дзеяч, Старшыня Савета Міністраў — Урада Расійскай Федэрацыі (1992—1993), Старшыня Урада Расійскай Федэрацыі (1993—1998), пасол Расіі на Украіне (2001—2009). З 11 чэрвеня 2009 года да канца жыцця — саветнік Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі, спецыяльны прадстаўнік Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі па пытаннях эканамічнага супрацоўніцтва з дзяржавамі — удзельнікамі СНД.
Віктар Сцяпанавіч Чарнамырдзін | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Прэзідэнт | Дзмітрый Анатольевіч Мядзведзеў | ||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Уладзімір Пуцін Дзмітрый Мядзведзеў |
||||||
Папярэднік | Іван Абаімаў | ||||||
Пераемнік | Міхаіл Зурабаў | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Барыс Ельцын | ||||||
Пераемнік | Барыс Ельцын | ||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Барыс Ельцын | ||||||
Папярэднік | Ён сам, як старшыня Савета міністраў Расійскай Федэрацыі | ||||||
Пераемнік | Сяргей Кірыенка | ||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Барыс Ельцын | ||||||
Папярэднік | Іван Сілаеў Ягор Гайдар (в. а.) |
||||||
Пераемнік | Пасада скасавана; ён сам як старшыня Урада Расійскай Федэрацыі |
||||||
|
|||||||
Папярэднік | Васіль Дзінкоў | ||||||
Пераемнік | Пасада скасавана; Леанід Іванавіч Філімонаў як Міністр нафтавай і газавай прамысловасці СССР | ||||||
Нараджэнне |
9 красавіка 1938[3][4] |
||||||
Смерць |
3 лістапада 2010[5][3][…] (72 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Бацька | Сцяпан Маркавіч Чарнамырдзін | ||||||
Маці | Марфа Пятроўна Чарнамырдзіна | ||||||
Жонка | Валянціна Чарнамырдзіна[d] | ||||||
Дзеці | Сыны Віталь і Андрэй | ||||||
Веравызнанне | РПЦ | ||||||
Партыя |
|
||||||
Член у | |||||||
Адукацыя | |||||||
Навуковая ступень | кандыдат тэхнічных навук | ||||||
Прафесія | інжынер-тэхнолаг і інжынер-эканаміст | ||||||
Аўтограф | |||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Пачынаў працу на Орскім нафтаперапрацоўчым заводзе рабочым. У 28 гадоў скончыў Куйбышаўскі індустрыяльны інстытут па спецыяльнасці «інжынер-тэхнолаг». А ўжо ў 1973 годзе стаў дырэктарам Арэнбурскага газаперапрацоўчага завода.
У 1985 годзе быў прызначаны міністрам газавай прамысловасці СССР. У 1989—1992 гадах быў старшынёй праўлення дзяржаўнага газавага канцэрна «Газпром». Ва ўмовах рынкавай эканомікі значэнне «Газпрома» рэзка ўзрасло проці савецкага часу, і гэта стала пляцоўкай для палітычнага старту Чарнамырдзіна.
Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.
Удзельнічаў у расійскай місіі 1996 года, якая падтрымала Аляксандра Лукашэнку пад час супрацьстаяння з парламентам РБ і правядзенні рэферэндума па змене Канстытуцыі РБ[8].