![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0e/Vuk_Brankovi%25C4%2587.jpg/640px-Vuk_Brankovi%25C4%2587.jpg&w=640&q=50)
Вук Бранкавіч
From Wikipedia, the free encyclopedia
Вук Бра́нкавіч (сербск.: Вук Бранковић; каля 1345 — 6 лістапада 1397) — родапачынальнік сербскай дынастыі Бранкавічаў.
Вук Бранкавіч | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
Нараджэнне |
1345[1] |
Смерць |
14 лістапада 1397 |
Месца пахавання | |
Род | Бранкавічы |
Бацька | Бранка Младанавіч |
Жонка | Мара Лазаравіч Бранкавіч[d][2] |
Дзеці | Grgur Vuković Branković[d], Джурадж Бранкавіч[d][3] і Lazar Vuković[d] |
Веравызнанне | Сербская праваслаўная царква |
![]() |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c3/Realm_of_Brankovic_Vuk_XIV_c.png/320px-Realm_of_Brankovic_Vuk_XIV_c.png)
Сын севастакратара Бранка Младэнавіча, які валодаў Охрыдам і быў набліжаным цара Ураша V.
Вук Бранкавіч каля 1370 года стаў валадаром вобласці Косава з гарадамі Прышціна, Вучытрн і Звечан. У 1377 годзе пад яго ўладу патрапіла Скоп’е, а ў 1378 — Прызрэн
Вук быў зяцем князя Лазара і ўдзельнічаў у бітве на Косавым полі 1389.
Пасля паражэння быў вымушаны перадаць асманам Скоп'е ў 1392 годзе і выплачваць даніну. Каля 1396 года султан Баязід I выгнаў Вука з яго ўладанняў, і ён памёр у выгнанні 6 кастрычніка 1397 года.
Каля 1371 года Вук ажаніўся з Марэ (†1426), старэйшай дачкой князя Лазара і княгіні Міліцы. У іх было тры сыны: Грыгур, Георгій (дэспат, 1427—1456) і Лазар.