Барыс Андрэевіч Вількіцкі
рускі гідрограф, геадэзіст, даследчык Арктыкі. / From Wikipedia, the free encyclopedia
Барыс Андрэевіч Вількіцкі (3 красавіка 1885, Пулкава — 6 сакавіка 1961) — рускі марскі афіцэр, гідрограф, геадэзіст, даследчык Арктыкі.
Барыс Андрэевіч Вількіцкі | |
---|---|
Род дзейнасці | падарожнік-даследчык, картограф, ваенны |
Дата нараджэння | 22 сакавіка (3 красавіка) 1885[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 6 сакавіка 1961(1961-03-06)[3][1] (75 гадоў) |
Месца смерці |
|
Месца пахавання | |
Грамадзянства | Расійская імперыя |
Бацька | Андрэй Іпалітавіч Вількіцкі |
Альма-матар | |
Прыналежнасць | Расійская імперыя |
Бітвы/войны | |
Узнагароды і прэміі | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Нарадзіўся ў сям’і беларускага шляхціча з Барысаўшчыны генерал-лейтэнанта Андрэя Іпалітавіча Вількіцкага. Закончыў Марскую акадэмію (1908). У 1913—1915 гг. начальнік гідраграфічнай экспедыцыі на караблях «Таймыр» і «Вайгач», што адкрыла Паўночную Зямлю, а затым наладзіла першае плаванне па Паўночным марскім шляху з Уладзівастока да Архангельска (1914—1915) і сабрала значныя картаграфічныя, акіяналагічныя і метэаралагічныя матэрыялы. З 1920 г. у эміграцыі ў Бельгіі.
Імёнамі Вількіцкіх (бацькі Андрэя і сына Барыса) названыя праліў паміж Паўночнай Зямлёй і паўвостравам Таймыр і астравы ва Усходне-Сібірскім моры.