![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9b/ITMO_%25E2%2580%2594_Institute_of_heat_and_mass_transfer_of_the_National_Academy_of_Sciences_of_Belarus.jpg/640px-ITMO_%25E2%2580%2594_Institute_of_heat_and_mass_transfer_of_the_National_Academy_of_Sciences_of_Belarus.jpg&w=640&q=50)
Інстытут цепла- і масаабмену імя А. В. Лыкава НАН Беларусі
навуковы інстытут / From Wikipedia, the free encyclopedia
Інстытут цепла- і масаабмену імя Аляксея Лыкава (руск.: Институт тепло- и массообмена имени А.В. Лыкова НАН Беларуси) — даследчая ўстанова Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, заснаваная ў верасні 1952 года пад назвай Інстытут энергетыкі.
Інстытут цепла- і масаабмену імя А. В. Лыкава НАН Беларусі | |
---|---|
руск.: Институт тепло- и массообмена имени А.В. Лыкова НАН Беларуси | |
![]() | |
Абрэвіятура | ІЦМА |
Краіна | |
Адрас | Мінск, Першамайскі раён, вул. П.Броўкі, д. 15 |
Юрыдычны статус | дзяржаўная ўстанова |
Мэта | стварэнне энергаашчаднага абсталявання |
Тып арганізацыі | навуковая |
Кіраўнікі | |
Кіраўнік | Алег Глебавіч Пенязькоў |
Намеснік па інавацыйнай дзейнасці | Валянцін Асташынскі |
Намеснік па навуковай працы | Ігар Ігнаценка |
Навуковая сакратарка | Святлана Данілава-Трацяк |
Заснаванне | |
Дата заснавання | 5 верасня 1952 |
Колішняя назва | Інстытут энергетыкі (да 1963 года) |
Колькасць супрацоўнікаў | 600 (2010 г.) |
Асноўныя асобы | Сяргей Антонавіч Чыжык, Валянцін Аляксеевіч Барадуля, Павел Сямёнавіч Грынчук і Мікалай Уладзіміравіч Паўлюкевіч[2] |
Матчыная арганізацыя | Нацыянальная акадэмія навук Беларусі |
Даччыныя арганізацыі | Навукова-даследчы цэнтр праблем рэсурсазберажэння (Гродна) |
Папярэднік | энергетычны сектар Інстытута торфу |
Узнагароды | |
itmo.by |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4e/%21%D0%86%D0%BD%D1%81%D1%82%D1%8B%D1%82%D1%83%D1%82_%D1%86%D0%B5%D0%BF%D0%BB%D0%B0-_%D1%96_%D0%BC%D0%B0%D1%81%D0%B0%D0%B0%D0%B1%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%83_%28%D0%9C%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%2C_2019_%D0%B3.%29.jpg/640px-%21%D0%86%D0%BD%D1%81%D1%82%D1%8B%D1%82%D1%83%D1%82_%D1%86%D0%B5%D0%BF%D0%BB%D0%B0-_%D1%96_%D0%BC%D0%B0%D1%81%D0%B0%D0%B0%D0%B1%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%83_%28%D0%9C%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%2C_2019_%D0%B3.%29.jpg)
На 2018 год ІЦМА ажыццяўляў набор у аспірантуру па 4 спецыяльнасцях: 1) механіка газу, вадкасці і плазмы; 2) цеплафізіка і тэарэтычная цеплатэхніка; 3) хімічная фізіка, гарэнне і выбух, фізіка крайніх станаў рэчыва; 4) прамысловая цеплаэнергетыка. У дактарантуру набіралі па 2 спецыяльнасцях: 1) цеплафізіка і тэарэтычная цеплатэхніка; 2) прамысловая цеплаэнергетыка. Інстытут ажыццяўляў: 1) распрацоўку энергаашчадных прылад цеплаабмену; 2) распрацоўку абсталявання на плазменных тэхналогіях; 3) выраб доследнага абсталявання ў галіне фізікі гарэння; 4) распрацоўку абсталявання для перапрацоўкі адкідаў; 5) распрацоўку абсталявання для атрымання нанаматэрыялаў; 6) выраб топак і кацельняў, цеплаабменнікаў на цеплавых трубах, цеплавых помпаў і халадзільнікаў[3]. З 1958 года Інстытут выдаваў па-руску «Інжынерна-фізічны часопіс» (ISSN 0021-0285), які ў Нідэрландах выходзіў у англамоўнай рэдакцыі.