Іміграцыя

	Канстытуцыйна-прававы статус; фізічных асоб
	Асноўныя статусы
	Грамадзянства; Падданства; Множнае грамадзянства; Замежнае грамадзянства; Асоба без грамадзянства; Сталае пражыванне; Часовае пражыванне; Часовае знаходжанне
	Дадатковыя статусы
	Бежанец; Асоба, якая шукае сховішчы; Нелегальны мігрант ; Працаўнік-мігрант;
	Спадарожныя паняцці
	Натуралізацыя; Дэпартацыя; Іміграцыя; Гастарбайтар; Дазвол на працу; Міграцыйнае права; Нелегальная міграцыя; Візавы рэжым;
	Г; Р; П;

Іміграцыя (ад лац.: immigrare — усяляцца) — уезд іншаземцаў у якую-небудзь краіну на пастаяннае або працяглае жыхарства. У залежнасці ад прычын іміграцыю падзяляюць на палітычную і эканамічную або працоўную. Іміграцыя характэрна для многіх гістарычных эпох, адыгрывала важную ролю ў фармаванні насельніцтва некаторых краін і нават засяленні асобных частак свету. На фармаванне насельніцтва Еўразіі паўплывалі міграцыі апошніх двух тысячагоддзяў, такія, як Вялікае перасяленне народаў у Еўропе (IV—VII стст.), міграцыі, звязаныя з арабскімі заваяваннямі (VII—VIII стст.), з экспансіяй цюрка-манголаў (XI—XVII стст.). Эпоха Вялікіх геаграфічных адкрыццяў (XV—XVII стст.) паклала пачатак шырокаму развіццю міжкантынентальных міграцый, галоўным чынам з Еўропы ў Амерыку, Аўстралію і інш. Не аслаблі тэмпы іміграцыі, выкліканыя перамяшчэннямі насельніцтва ў сувязі з дзвюма сусветнымі войнамі, перасяленнем яўрэяў у Ізраіль. Працягваецца іміграцыя рабочай сілы з Беларусі ў развітыя краіны Заходняй Еўропы і Расію.

Хуткія факты

Закрыць

Гл. таксама

Эміграцыя
Міграцыя насельніцтва
Рэпатрыяцыя
Каэфіцыент іміграцыі

Літаратура

Чалавек і грамадства: Энцыклапедычны даведнік. Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 1998. ISBN 985-11-0108-7

Спасылкі

Immigration and Labor: The Economic Aspects of European Immigration to the United States, (англ.) (Нью-Ёрк, 1912)