Шведская народная партыя Фінляндыі

Шведская народная партыя Фінляндыі (шведск.: Svenska folkpartiet i Finland (SFP), фінск.: Suomen ruotsalainen kansanpuolue (RKP)) — палітычная партыя ў Фінляндыі, заснаваная ў 1906 годзе. Яе асноўная мэта — прадстаўляць інтарэсы шведскамоўнай меншасці Фінляндыі^{[en][2][3][4]}. На сённяшні дзень партыя мае прадстаўнікоў ва ўрадзе Петэры Орпа^[en]: міністра адукацыі^[en], міністра па еўрапейскіх справах^[en] і міністра моладзі, спорту і фізічнай актыўнасці.

Шведская народная партыя Фінляндыі
шведск.: Svenska Folkpartiet
Лідар	Anders Adlercreutz[d][1]
Дата заснавання	1906
Штаб-кватэра	Хельсінкі
Краіна	Фінляндыя
Ідэалогія	правы меншасцей[d], лібералізм і праеўрапеізм[d]
Інтэрнацыянал	Альянс лібералаў і дэмакратаў за Еўропу[d]
Колькасць членаў	30 000
Сайт	sfp.fi (шведск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Этнічная ўніверсальная партыя^[5], якая з моманту заснавання сканцэнтраваная на такіх пытаннях, як права шведскамоўных фінаў на ўласную мову і захаванне пазіцыі шведскай мовы ў Фінляндыі^[6]. Ідэалагічна ліберальная^[7][8][9], сацыял-ліберальная^[10], цэнтрысцкая^[11][12] і праеўрапейская^[en][13]. Партыя мела ўрадавыя пасады з 1979 па 2015 год і зноў з 2019 года, маючы адно ці два месцы ва ўрадзе, і супрацоўнічала як з правацэнтрысцкімі^[en], так і з левацэнтрысцкімі партыямі ў парламенце.

Той факт, што фінскія права- і левацэнтрысты мелі патрэбу ў падтрымцы з боку партыі, сведчыць пра тое, што яна ўплывае на палітыку Фінляндыі ў большым маштабе, чым можна меркаваць з рэальнага памеру партыі. Становішча шведскай мовы як адной з дзвюх афіцыйных моў у Фінляндыі і права шведскамоўнай меншасці на шведскую культуру ёсць двума вынікамі ўплыву партыі ў фінскай палітыцы. Партыя ўваходзіць у Ліберальны інтэрнацыянал^[en], Альянс лібералаў і дэмакратаў за Еўропу^[en] і Renew Europe^[en]. Моладзевая арганізацыя партыі называецца «Шведская моладзь^[en]» (шведск.: Svensk Ungdom).

Крыніцы

1. Heiskanen P. RKP:n johtoon nousee ministerien tulokärjessä ollut Anders Adlercreutz – tällainen hän on // Yle Uutiset — Yleisradio, 2024. Праверана 17 ліпеня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q8053995'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54718'></a>
2. Arter, David (1999). Scandinavian Politics Today. Manchester University Press. p. 62. ISBN 978-0-7190-5133-3.
3. Bondeson, Ulla (2003). Nordic Moral Climates: Value Continuities and Discontinuities in Denmark, Finland, Norway, and Sweden. Transaction Publishers. p. 20. ISBN 978-0-7658-0203-3.
4. Hans van den Brandhof (2004). Lucas Prakke; Constantijn Kortmann (рэд-ры). The Republic of Finland. Kluwer. p. 183. ISBN 978-90-13-01255-2. {{cite book}}: |work= ігнараваны (даведка)
5. K. Beyme (1996). Transition to Democracy in Eastern Europe. Springer. p. 59. ISBN 978-0-230-37433-1.
6. Nordsieck, Wolfram. Finland (нявызн.). Parties and Elections in Europe (2019). Праверана 15 April 2019.
7. Bergqvist, Christina (1999). Equal Democracies?: Gender and Politics in the Nordic Countries. Nordic Council of Ministers. p. 319. ISBN 978-82-00-12799-4.
8. Juvonen, Tuula (2016-05-01). "Out and Elected: Political Careers of Openly Gay and Lesbian Politicians in Germany and Finland". Redescriptions: Political Thought, Conceptual History and Feminist Theory. 19 (1): 49. doi:10.7227/R.19.1.4. ISSN 2308-0914.
9. Bale, Tim (2021). Riding the populist wave: Europe's mainstream right in crisis. Cristóbal Rovira Kaltwasser. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. p. 34. ISBN 978-1-009-00686-6. OCLC 1256593260.
10. Vít Hloušek; Lubomír Kopeček (2010). Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared. Ashgate Publishing, Ltd. p. 204. ISBN 978-0-7546-7840-3.
11. Lane, Jan-Erik; Ersson, Svante (2008). Josep M. Colomer (рэд.). The Nordic Countries: Compromise and Corporatism in the Welfare State. Routledge. p. 260. ISBN 978-1-134-07354-2. {{cite book}}: |work= ігнараваны (даведка)
12. Finland MPs vote to keep Swedish in schools (англ.)  (нявызн.) ?. The Local Sweden (6 сакавіка 2015). Праверана 21 снежня 2021.
13. RKP, SFP. SFP:s Riksdag ValsProgram 2019 (нявызн.). SFP (2019). Праверана 18 April 2019.