Спіс фіналаў чэмпіянатаў свету па футболе

Чэмпіянат свету — міжнароднае спаборніцтва па футболе, заснаванае ў 1930 годзе. У ім удзельнічаюць мужчынскія футбольныя зборныя краін-членаў Міжнароднай футбольнай федэрацыі (ФІФА), галоўнага футбольнага органа кіравання. Турнір праходзіць кожныя чатыры гады за выключэннем 1942 і 1946 гадоў, калі ён быў адменены ў сувязі з Другой сусветнай вайной. Апошні чэмпіянат свету, які праходзіў у 2022 годзе, выйграла зборная Аргенціна, якая ў фінале па пенальці перайграла Францыю (3:3 пасля дадатковага часу, 4:2 па пенальці).

Футбол Чэмпіянат свету па футболе FIFA World Cup
Сучасны трафей чэмпіянату свету «Кубак свету ФІФА», які выкарыстоўваецца з 1974 года.
Арганізацыя:	ФІФА
Заснаваны:	1930
Рэгіён:	міжнародны
Кол-ць каманд:	204 (кваліфікацыя) 32 (асноўная стадыя)
Дзеючы чэмпіён:	Аргенціна (3-і тытул)
Найбольш тытулаваная:	Бразілія (5 тытулаў)
Бягучы турнір
2022

Фінал чэмпіянату свету з’яўляецца апошнім матчам спаборніцтва і вызначае, каманда якой краіны стане сусветным чэмпіёнам. Калі пасля 90 хвілін асноўнага часу матча лік застаецца роўным, назначаецца дадатковы 30-хвілінны перыяд гульні, які называюць дадатковым часам. Калі нічыя паміж камандамі застаецца і пасля дадатковага часу, пераможца фінальнага матча вырашаецца ў серыі пенальці. Зборная, якая перамагае ў серыі пенальці, абвяшчаецца чэмпіёнам свету^[1]. Пераможца турніру вырашаўся ў выніку адзіночнага паядынку заўсёды акрамя 1950 года, калі чэмпіён свету вырашаўся ў выніку фінальнага групавога раўнда, у якім удзельнічалі чатыры зборныя (Уругвай, Бразілія, Швецыя і Іспанія). Матч паміж Уругваем і Бразіліяй быў адным з двух апошніх матчаў чэмпіянату і вырашальным, бо абедзве каманды ішлі наперадзе паводле ачкоў і каманда, якая перамагала ў гэтым паядынку, гарантавала сабе чэмпіёнства. Такім чынам, ФІФА лічыць гэты матч дэ-факта фіналам чэмпіянату свету 1950 года^[2].

У 22 чэмпіянатах свету прымалі ўдзел 80 розных зборных, з якіх 13 даходзілі да фінальных матчаў і 8 станавіліся чэмпіёнамі^{[заўв 1]}. З пяццю тытуламі Бразілія з'ўляецца самай паспяховай камандай чэмпіянатаў свету, а таксама адзінай краінай, якая прымала ўдзел ва ўсіх розыгрышах спаборніцтва^[4]. Італія і Германія па чатыры разы выйгравалі чэмпіянат свету, Уругвай, Аргенціна і Францыя — па два, а Англія і Іспанія — па адным разе. Каманда, якая перамагае ў фінальным матчы, атрымлівае традыцыйны трафей, а яе імя гравіруецца на ніжняй частцы гэтага трафея^[5].

У 22 папярэдніх чэмпіянатах свету толькі краіны з Еўропы і Паўднёвай Амерыцы даходзілі да фіналу галоўнага футбольнага першынства. Дзевяць разоў (1934, 1938, 1954, 1966, 1974, 1982, 2006, 2010 і 2018) у фінальным паядынку гулялі дзве еўрапейскія зборныя і толькі два разы (1930 і 1950) — дзве зборныя краін Паўднёвай Амерыкі. Рэкорд па колькасці выхадаў у фінал належыць зборнай Германіі, якая 8 разоў гуляла ў вырашальных паядынках чэмпіянату. Зборныя Італіі (1934—1938) і Бразіліі (1958—1962) з’яўляюцца адзінымі, якія выйгравалі чэмпіёнскія тытулы два разы запар, а зборныя ФРГ (1982—1990) і Бразіліі (1994—2002) адзінымі, якія тройчы запар даходзілі да фіналаў. Фіналы 1970 і 1994 гадоў паміж зборнымі Бразіліі і Італіі, а таксама фіналы 1986, 1990 і 2014 гадоў паміж зборнымі Германіі і Аргенціны з’яўляюцца адзінымі вырашальнымі паядынкамі паміж аднымі камандамі. Фінал 1934 года паміж зборнымі Італіі і Чэхаславакіі застаецца апошнім фіналам чэмпіянату свету, калі абедзве зборныя ўпершыню дайшлі да фіналу спаборніцтва^{[заўв 2]}. Пяць разоў (1934, 1966, 1978, 2010 і 2014) вынік фіналу вызначаўся ў дадатковы час і яшчэ тры разы (1994, 2006 і 2022) чэмпіёны свету вызначаліся ў серыі пенальці. Фіналы 1930 і 1966 гадоў з’яўляюцца адзінымі, якія праходзілі не ў нядзелю: першы адбыўся ў сераду, а другі — у суботу.

Месцы правядзення

11 разоў фіналы чэмпіянатаў свету праходзілі на тэрыторыі Еўропы, 5 разоў — на тэрыторыі Паўднёвай Амерыкі, 3 разы — у Паўночнай Амерыцы, 2 разы — у Азіі і 1 раз — у Афрыцы. Па два разы фіналы чэмпіянатаў свету праходзілі ў Рыме (1934 і 1990), у Парыжы (1938 і 1998 у Сен-Дэні), у Рыа-дэ-Жанэйра (1950 і 2014) і ў Мехіка (1970 і 1986). У Германіі фіналы праходзілі таксама два разы, але ў розных гарадах — у Мюнхене ў 1974 годзе і ў Берліне ў 2006 годзе.

1930

1978

1950, 2014

1962

1966

1938, 1998 

2006

1934, 1990

2002

1970, 1986

2010

1982

1958

1954     

1994

1974

2018

2022

Месцы правядзення фінальных матчаў чэмпіянатаў свету.

Спіс фіналаў

Каманда перамагла ў дадатковы час.

Каманда перамагла ў серыі пенальці.

Слупок «Год» азначае год, у які праходзілі матчы асноўнай стадыі чэмпіянату, а спасылкі вядуць да артыкулаў пра адпаведныя чэмпіянаты. Спасылкі да артыкулаў пра фіналы чэмпіянатаў знаходзяцца ў слупку «Лік». Спасылкі ў слупках «Пераможцы» і «Фіналісты» вядуць да артыкулаў пра нацыянальныя зборныя, а не пра краіны.

Год	Пераможцы	Лік[2]		Фіналісты	Суддзя	Месца правядзення	Стадыён	Наведвальнасць
1930	Уругвай	4:2[6][7]		Аргенціна	Жан Лангенус	Мантэвідэа, Уругвай	Эстадыа Сентэнарыа	80 000
	Дарада (12), Сеа (57), Ірыяртэ (68), Кастра (90)		Пеўселье (20), Стабіле (37)
1934	Італія	2:1[заўв 3][8][9]		Чэхаславакія	Іван Эклінд	Рым, Італія	Нацыянале ПНФ	50 000
	Орсі (81), Ск'явіа (95)		Пуч (76)
1938	Італія	4:2[10][11]		Венгрыя	Жорж Капдэвіль	Парыж, Францыя	Іў дзю Мануар	45 000
	Калаусі (6), Піёла (16), Калаусі (35), Піёла (82)		Ціткаш (8), Шарошы (70)
1950	Уругвай	2:1[заўв 4][12][13]		Бразілія	Джордж Рыдэр	Рыа-дэ-Жанэйра, Бразілія	Маракана	174 000
	Ск’яфіна (66), Гіджа (79)		Фрыясу (47)
1954	ФРГ	3:2[14][15]		Венгрыя	Уільям Лінг	Берн, Швейцарыя	Ванкдорф	60 000
	Морлак (10), Ран (18), Ран (84)		Пушкаш (6), Цібар (8)
1958	Бразілія	5:2[16][17]		Швецыя	Марыс Гіг	Сольна, Швецыя	Росунда	51 800
	Вава (9), Вава (32), Пеле (55), Загалу (80), Пеле (90)		Лідхальм (4), Сімансан (80)
1962	Бразілія	3:1[18][19]		Чэхаславакія	Мікалай Латышаў	Сант’яга, Чылі	Нацыянальны стадыён	69 000
	Амарылду (17), Зіту (69), Вава (78)		Масапуст (15)
1966	Англія	4:2[заўв 5][20][21]		ФРГ	Готфрыд Дайнст	Лондан, Англія	Уэмблі	93 000
	Херст (18), Пітэрс (78), Херст (101), Херст (120)		Галер (12), Вебер (90)
1970	Бразілія	4:1[22][23]		Італія	Рудольф Глокнер	Мехіка, Мексіка	Ацтэка	107 412
	Пеле (18), Жэрсан (66), Жайрзінью (71), Карлус Алберту (86)		Банінсенья (37)
1974	ФРГ	2:1[24][25]		Нідэрланды	Джон Тэйлар	Мюнхен, ФРГ	Алімпійскі стадыён	75 200
	Брайтнер (26 пен.), Мюлер (44)		Нескенс (2 пен.)
1978	Аргенціна	3:1[заўв 6][26][27]		Нідэрланды	Серджыа Ганела	Буэнас-Айрэс, Аргенціна	Манументаль Рывер Плэйт	71 483
	Кемпес (38), Кемпес (105), Бертоні (115)		Нанінга (82)
1982	Італія	3:1[28][29]		ФРГ	Арналду Каэлью	Мадрыд, Іспанія	Сант’яга Бернабеу	90 000
	Росі (56), Тардэлі (69), Альтабелі (80)		Брайтнер (83)
1986	Аргенціна	3:2[30][31]		ФРГ	Рамуальда Арпі Філью	Мехіка, Мексіка	Ацтэка	114 600
	Браўн (23), Вальдана (56), Буручага (84)		Руменігэ (74), Фёлер (81)
1990	ФРГ	1:0[32][33]		Аргенціна	Эдгарда Кадэзаль Мендэз	Рым, Італія	Стадыа Алімпіка	73 603
	Брэмэ (85 пен.)
1994	Бразілія	0:0 (3:2 пен.)[34][35]		Італія	Сандар Пуль	Пасадэна, Каліфорнія, ЗША	Роўз-Боўл	94 194
1998	Францыя	3:0[36][37]		Бразілія	Саід Белкуола	Сен-Дэні, Францыя	Стад дэ Франс	80 000
	Зідан (27), Зідан (45), Пеці (90)
2002	Бразілія	2:0[38][39]		Германія	П’ерлуіджы Каліна	Якагама, Японія	Міжнародны стадыён Якагамы	69 029
	Раналду (67), Раналду (79)
2006	Італія	1:1 (5:3 пен.)[заўв 7][40][41]		Францыя	Гарацыа Элізонда	Берлін, Германія	Алімпійскі стадыён	69 000
	Матэрацы (19)		Зідан (7 пен.)
2010	Іспанія	1:0[заўв 8][42][43]		Нідэрланды	Говард Уэб	Яганэсбург, ПАР	Сокер Сіці	84 490
	Іньеста (116)
2014	Германія	1:0[заўв 9][44][45]		Аргенціна	Нікола Рыцолі	Рыа-дэ-Жанэйра, Бразілія	Маракана	74 738
	Гёцэ (113)
2018	Францыя	4:2[46][47]		Харватыя	Нестар Пітана	Масква, Расія	Лужнікі	78 011
	Манджукіч (18 АГ), Грызман (38 пен.), Пагба (59), Мбапэ (65)		Перышыч (28), Манджукіч (69)
2022	Аргенціна	3:3 (4:2 пен.)[заўв 10]		Францыя	Шыман Марціняк	Лусаіл, Катар	Нацыянальны стадыён Лусаіл	88 966
	Месі (23 пен.), Дзі Марыя (36), Месі (108)		Мбапэ (80 пен.), Мбапэ (81), Мбапэ (118 пен.)

Статыстыка паводле краін

Каралева Вялікабрытаніі Лізавета II узнагароджвае капітана зборнай Англіі Бобі Мура чэмпіёнскім кубкам, 1966 год.

Немцы Вольфганг Оверат і аўтар пераможнага голу Герд Мюлер святкуюць перамогу на чэмпіянаце, 1974 год.

Прэзідэнт Італіі Сандра Перціні, капітан зборнай Дзіна Дзоф, Франка Каўзіа і трэнер Вінчэнца Беарзот на шляху з Мадрыда ў Рым. На стале кубак чэмпіёнаў свету. 1982 год.

Капітан зборнай Аргенціны і найлепшы футбаліст чэмпіянату свету Дыега Марадона, 1986 год.

Міністр моладзі і спорту Італіі Джавана Меландры, прэзідэнт краіны Джорджа Напалітана, капітан зборнай Фабіа Канавара і трэнер Марчэла Ліпі пасля перамогі зборнай на чэмпіянаце, 2006 год.

Зборная Іспаніі святкуе перамогу на чэмпіянаце свету, 2010 год.

Футбалісты зборнай Германіі з чэмпіёнскім кубкам, 2014 год.

Зборная Францыі з чэмпіёнскім кубкам, 2018 год.

Каманда	П	Ф	КФ	Выйграныя турніры	Фіналы
Бразілія	5	2	7	1958, 1962, 1970, 1994, 2002	1950, 1998
Германія	4	4	8	1954, 1974, 1990, 2014	1966, 1982, 1986, 2002
Італія	4	2	6	1934, 1938, 1982, 2006	1970, 1994
Аргенціна	3	3	6	1978, 1986, 2022	1930, 1990, 2014
Францыя	2	2	4	1998, 2018	2006, 2022
Уругвай	2	0	2	1930, 1950	—
Англія	1	0	1	1966	—
Іспанія	1	0	1	2010	—
Нідэрланды	0	3	3	—	1974, 1978, 2010
Чэхаславакія	0	2	2	—	1934, 1962
Венгрыя	0	2	2	—	1938, 1954
Харватыя	0	1	1	—	2018
Швецыя	0	1	1	—	1958

Статыстыка паводле канфедэрацый

Канфедэрацыя	Перамогі	Фіналы	Усяго	КП	АКФ
УЕФА	12 (1934, 1938, 1954, 1966, 1974, 1982, 1990, 1998, 2006, 2010, 2014, 2018)	17 (1934, 1938, 1954, 1958, 1962, 1966, 1970, 1974, 1978, 1982, 1986, 1994, 2002, 2006, 2010, 2018, 2022)	29	5	10
КАНМЕБОЛ	10 (1930, 1950, 1958, 1962, 1970, 1978, 1986, 1994, 2002, 2022)	5 (1930, 1950, 1990, 1998, 2014)	15	3	3

Аўтары галоў

У агульнай колькасці ў фіналах чэмпіянатаў свету былі забіты 83 галы, аўтарамі якіх сталі 64 футбалісты. Адзіным, хто забіў 4 мачы ў фіналах, з’яўляецца француз Кіліян Мбапэ (адзін гол у 2018 годзе і хет-трык у 2022 годзе). Чацвёра футбалістаў забілі па тры мячы ў вырашальных паядынках: бразільцы Вава і Пеле, англічанін Джэфры Херст і француз Зінедзін Зідан. Сярод іх Херст аформіў хет-трык у фінальным матчы, а іншыя гульцы забівалі ў двух фіналах. Сямёра футбалістаў забілі па два галы ў фіналах чэмпіянатаў свету: немцы Паўль Брайтнер і Гельмут Ран, італьянцы Джына Калаусі і Сільвіа Піёла, аргенцінцы Марыа Кемпес і Ліянель Месі і бразілец Раналду. Пры гэтым Брайтнер (разам з Мбапэ, Вавам, Пеле і Зіданам) з’яўляецца адным з пяці гульцоў, якія забівалі галы ў двух фіналах. Шасцёра астатніх бамбардзіраў (разам з Вавам, Пеле і Зіданам) уваходзяць у дзявятку аўтараў дубляў у фінальных матчах і (разам з Мбапэ і Херстам) у 11 футбалістаў, якія забівалі больш за адзін гол у фінальным паядынку. Сярод бамбардзіраў фінальных матчаў 10 немцаў, 10 бразільцаў, 9 італьянцаў, 9 аргенцінцаў, 6 уругвайцаў, 5 французаў, 4 венгры, 2 англічаніны, 2 харваты, 2 чэхаславакі, 2 нідэрландцы, 2 шведы і 1 іспанец. Найбольшая колькасць галоў была забіта бразільцамі (15), немцамі (12), італьянцамі і аргенцінцамі (па 11), французамі (10^{[заўв 11]}). Харват Марыа Манджукіч у 2018 годзе стаў адзіным аўтарам аўтагола ў фіналах чэмпіянатаў свету.

Футбаліст	КГ	Чэмпіянаты
Кіліян Мбапэ	4	2018 (1), 2022 (3)
Вава	3	1958 (2), 1962 (1)
Пеле	3	1958 (2), 1970 (1)
Джэфры Херст	3	1966 (3)
Зінедзін Зідан	3	1998 (2), 2006 (1)
Паўль Брайтнер	2	1974 (1), 1982 (1)
Джына Калаусі	2	1938 (2)
Сільвіа Піёла	2	1938 (2)
Гельмут Ран	2	1954 (2)
Марыа Кемпес	2	1978 (2)
Раналду	2	2002 (2)
Ліянель Месі	2	2022 (2)
Пабла Дарада	1	1930
Хасэ Педра Сеа	1	1930
Сантас Ірыяртэ	1	1930
Эктар Кастра	1	1930
Карлас Пеўселье	1	1930
Гільерма Стабіле	1	1930
Раймунда Орсі	1	1934
Анджэла Ск’явіа	1	1934
Антанін Пуч	1	1934
Пал Ціткаш	1	1938
Дзьёрдзь Шарошы	1	1938
Хуан Альберта Ск’яфіна	1	1950
Альсідэс Гіджа	1	1950
Фрыясу	1	1950
Макс Морлак	1	1954
Ферэнц Пушкаш	1	1954
Золтан Цібар	1	1954
Марыу Загалу	1	1958
Нільс Лідхальм	1	1958
Агнэ Сімансан	1	1958
Амарылду	1	1962
Зіту	1	1962
Ёзэф Масапуст	1	1962
Марцін Пітэрс	1	1966
Гельмут Галер	1	1966
Вольфганг Вебер	1	1966
Жэрсан	1	1970
Жайрзінью	1	1970
Карлус Алберту	1	1970
Раберта Банінсенья	1	1970
Герд Мюлер	1	1974
Ёган Нескенс	1	1974
Даніэль Бертоні	1	1978
Дзік Нанінга	1	1978
Паала Росі	1	1982
Марка Тардэлі	1	1982
Алесандра Альтабелі	1	1982
Хасэ Луіс Браўн	1	1986
Хорхэ Вальдана	1	1986
Хорхэ Буручага	1	1986
Карл-Хайнц Руменігэ	1	1986
Рудзі Фёлер	1	1986
Андрэас Брэмэ	1	1990
Эмануэль Пеці	1	1998
Марка Матэрацы	1	2006
Андрэс Іньеста	1	2010
Марыа Гёцэ	1	2014
Антуан Грызман	1	2018
Поль Пагба	1	2018
Марыа Манджукіч	1	2018
Іван Перышыч	1	2018
Анхель Дзі Марыя	1	2022

Заўвагі

1. У адпаведнасці з афіцыйнай пазіцыяй ФІФА вынікі зборных ФРГ і Германіі аб’ядноўваюцца і лічацца разам.^[3]
2. Тэхнічна зборныя Бразіліі і Швецыі гулялі ў сваім першым фінале ў 1958 годзе, але вырашальны матч чэмпіянату свету 1950 года паміж Бразіліяй і Уругваем лічыцца за першы фінал зборнай Бразіліі.
3. Пасля двух таймаў лік быў 1:1.
4. На чэмпіянаце свету 1950 года адсутнічаў фінал, замест якога быў вырашальны групавы раўнд з чатырма камандамі (Уругваем, Бразіліяй, Швецыяй і Іспаніяй). Тым не менш, ФІФА лічыць матч паміж Бразіліяй і Уругваем вырашальным паядынкам чэмпіянату.
5. Пасля двух таймаў лік быў 2:2.
6. Пасля двух таймаў лік быў 1:1.
7. Пасля двух таймаў лік быў 1:1, у дадатковы час галоў забіта не было.
8. Пасля двух таймаў лік быў 0:0.
9. Пасля двух таймаў лік быў 0:0.
10. Пасля двух таймаў лік быў 2:2, у дадатковы час каманды забілі яшчэ па адным мячы.
11. З улікам аўтагола, забітым Марыа Манджукічам у браму Харватыі, будзе 11

Зноскі

1. Laws of the Game (нявызн.) (PDF)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2015. Праверана 9 February 2009.
2. FIFA World Cup Finals since 1930 (нявызн.) (PDF)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2019. Праверана 3 February 2009.
3. All-time FIFA World Cup Ranking 1930-2010 (нявызн.) (PDF)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 8 ліпеня 2014. Праверана 30 January 2013.
4. World Cup Spotlight on Brazil (нявызн.)(недаступная спасылка). CNN. Архівавана з першакрыніцы 1 красавіка 2013. Праверана 29 January 2007.
5. "Taça da Copa do Mundo chega ao Brasil (World Cup trophy arrives in Brazil)". Globo TV. 21 April 2014. Праверана 22 April 2014. Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 6 чэрвеня 2014. Праверана 30 лістапада 2016.Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 6 чэрвеня 2014. Праверана 30 лістапада 2016.
6. 1930 FIFA World Cup Uruguay (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 14 лістапада 2016. Праверана 26 January 2009.
7. "World Cup history – Uruguay 1930". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 30 чэрвеня 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
8. 1934 FIFA World Cup Italy (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 11 снежня 2018. Праверана 26 January 2009.
9. "World Cup history – Italy 1934". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 14 студзеня 2013. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2013. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2013. Праверана 28 ліпеня 2022.
10. 1938 FIFA World Cup France (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2018. Праверана 26 January 2009.
11. "World Cup history – France 1938". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Праверана 26 January 2009.
12. 1950 FIFA World Cup Brazil (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 9 кастрычніка 2017. Праверана 26 January 2009.
13. "World Cup history – Brazil 1950". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 26 мая 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
14. 1954 FIFA World Cup Switzerland (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 25 сакавіка 2017. Праверана 26 January 2009.
15. "World Cup history – Switzerland 1954". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Праверана 26 January 2009.
16. 1958 FIFA World Cup Sweden (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 26 кастрычніка 2015. Праверана 26 January 2009.
17. "World Cup history – Sweden 1958". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 30 чэрвеня 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
18. 1962 FIFA World Cup Chile (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 24 верасня 2015. Праверана 26 January 2009.
19. "World Cup history – Chile 1962". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 30 чэрвеня 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
20. 1966 FIFA World Cup England (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2017. Праверана 26 January 2009.
21. "World Cup history – England 1966". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 14 студзеня 2013. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2013. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2013. Праверана 28 ліпеня 2022.
22. 1970 FIFA World Cup Mexico (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2015. Праверана 26 January 2009.
23. "World Cup history – Mexico 1970". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 30 чэрвеня 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
24. 1974 FIFA World Cup Germany (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2015. Праверана 26 January 2009.
25. "World Cup history – West Germany 1974". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 30 чэрвеня 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
26. 1978 FIFA World Cup Argentina (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2018. Праверана 26 January 2009.
27. "World Cup history – Argentina 1978". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 13 студзеня 2013. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 13 студзеня 2013. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 13 студзеня 2013. Праверана 28 ліпеня 2022.
28. 1982 FIFA World Cup Spain (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 16 красавіка 2016. Праверана 26 January 2009.
29. "World Cup history – Spain 1982". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 30 чэрвеня 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
30. 1986 FIFA World Cup Mexico (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 27 мая 2015. Праверана 26 January 2009.
31. "World Cup history – Mexico 1986". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 4 жніўня 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 4 жніўня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 4 жніўня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
32. 1990 FIFA World Cup Italy (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 15 November 2013. Праверана 26 January 2009.
33. "World Cup history – Italy 1990". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 30 чэрвеня 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
34. 1994 FIFA World Cup USA (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 12 сакавіка 2017. Праверана 26 January 2009.
35. "World Cup history – USA 1994". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 14 студзеня 2013. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2013. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2013. Праверана 28 ліпеня 2022.
36. 1998 FIFA World Cup France (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2015. Праверана 26 January 2009.
37. "World Cup history – France 1998". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 30 чэрвеня 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
38. 2002 FIFA World Cup Korea/Japan (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 15 ліпеня 2018. Праверана 26 January 2009.
39. "World Cup history – Japan & South Korea 2002". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Архівавана з арыгінала 30 чэрвеня 2012. Праверана 26 January 2009. Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2012. Праверана 28 ліпеня 2022.
40. 2006 FIFA World Cup Germany (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 28 красавіка 2015. Праверана 26 January 2009.
41. "Zidane off as Italy win World Cup". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 4 May 2006. Праверана 26 January 2009.
42. 2010 FIFA World Cup South Africa (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2015. Праверана 12 May 2012.
43. "Netherlands 0–1 Spain (aet)". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). Праверана 12 May 2012.
44. Estadio Do Maracana, Rio de Janeiro (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association) (18 студзеня 2012). Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2018. Праверана 4 June 2014.
45. McNulty, Phil (13 July 2014). "England 1–0 Argentina". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. Праверана 19 July 2014.
46. France beat Croatia in thrilling six-goal World Cup final (нявызн.). BBC Sport (15 ліпеня 2018). Праверана 15 July 2018.
47. 2018 Fifa World Cup Russia (нявызн.)(недаступная спасылка). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association) (15 ліпеня 2018). Архівавана з першакрыніцы 18 ліпеня 2018. Праверана 16 ліпеня 2018.

Спасылкі

• Афіцыйны сайт Архівавана 20 лістапада 2013.