From Wikipedia, the free encyclopedia
Hydnora africana — гэта каранёвы паразіт з рэдукаванымі вегетатыўнымі часткамі, які расце ў Паўднёвай Афрыцы. Расліна расце пад зямлёй, за выключэннем мясістай кветкі, якая расце над зямлёй і выпускае пах фекалій, каб прыцягнуць сваіх натуральных насякомых-апыляльнікаў, жукоў таксонаў Geotrupidae, магільшчыкі (Nicrophorus) і скураеды (Dermestidae).
Hydnora africana | |||||||||||||||||
Кветкі Hydnora africana, Намібія, 2002 | |||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
Hydnora africana Thunb., 1775 | |||||||||||||||||
|
Расліны-гаспадары[3]:
Вегетатыўныя часткі гэтай расліны па вонкавым выглядзе больш падобныя на грыб, чым на расліну[4]. Гэтыя расліны не ўтрымліваюць хларафіл і не ажыццяўляюць фотасінтэз. Яны атрымліваюць свае пажыўныя рэчывы выключна ад расліны-гаспадара. Расліна складаецца з тоўстых сакавітых каранёў без сцябла, а кветка развіваецца на паверхні каранёў расліны-гаспадара. Кветка выкарыстоўваецца як пастка, каб палегчыць апыленне[5]. У расліны ёсць фермент, які дазваляе ёй раствараць карані раслін-гаспадароў, каб прымацавацца да іх. Прадстаўнікі віду прымацоўваюцца да каранёў расліны-гаспадара і забіраюць частку пажыўных рэчываў, якія атрымліваюцца ў выніку фотасінтэзу. Кветка мае сакавітую і тоўстую тэкстуру, надземная частка мае трубчастую форму з трыма адтулінамі. Ёсць тры структуры, званыя сегментамі калякветніка, якія можна параўнаць з чашалісцікамі, што злучаюцца ў верхняй частцы кветкі[5]. У яго мясістая персікава-аранжавая кветка, якая з’яўляецца з-пад зямлі пасля моцнага дажджу[6].
Кветка знаходзіцца там, дзе сегменты калякветніка злучаюцца. Пярэдняя частка трубкі змяшчае жаўтлява-аранжавыя структуры, якія ўваходзяць у трубку, гэта групы пылавікоў. Гэтыя групы пылавікоў сабраны ў пучкі і выкарыстоўваюцца як тычынка кветкі. Групы пылавікоў размешчаны трохвугольнікам, так што паміж іх ямкамі утвораецца зазор, і жукі падаюць на рыльца песціка паразітычнай расліны. У аснове кветкі ёсць паражніна, у якой знаходзяцца белыя семязавязі, з якіх паспявае насенне. Насякомыя, якія апыляюць кветкі, закопваюцца ў чашалісцікі кветак праз вельмі трывалыя валокны, што ўтрымліваюць чашалісцікі разам. Пасля таго як насякомыя прабылі ў кветках некалькі дзён, яна раскрываецца і выпускае насякомых, якія распаўсюджваюць пылок на іншыя кветкі паблізу[7].
Плады растуць пад зямлёй, іх поўнае паспяванне займае каля двух гадоў[8]. Плод па смаку і кансістэнцыі падобны на бульбу. Кожны плод дае каля дваццаці тысяч насенін. Плады могуць дасягаць васьмі сантыметраў у дыяметры[9].
У віду вельмі рэзкі і непрыемны пах. Ён зыходзіць ад асмафораў, якія прадстаўляюць сабой белыя губчатыя вобласці на ўнутранай паверхні лісткоў калякветніка, што з часам мяняюць свой колер на шэры[10].
Многія жывёлы, напрыклад, бабуіны, шакалы і лісы харчуюцца раслінай. Таксама яе ў ежу выкарыстоўваюць і мясцовыя жыхары. Звычайна для гатавання страў бяруць мякаць кветкі і насенне. На Мадагаскары плады лічацца адным з лепшых ласункаў. Кветкі і карані выкарыстоўваюцца мясцовымі жыхарамі для лячэння хвароб сардэчна-сасудзістай сістэмы[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.