Цела скураедаў авальнай формы, пакрыта валасінкамі або лускавінкамі. Даўжыня 1,3—12[3] мм. Афарбоўка цёмна-карычневая або чорная са стракатым малюнкам. Галава невялікая. Вусікі кароткія, булавападобныя. Цела лічынак авальнае, верацёнападобнае або паўцыліндрычнае.
Скураед музейны(Anthrenus museorum)
Скураеды пашыраны ўсюды, акрамя Антарктыды[3]. Найбольшай колькасці і відавой разнастайнасці дасягаюць у раёнах з сухім і гарачым кліматам. Кормяцца жукі сухімі рэчывамі расліннага і жывёльнага паходжання, некаторыя — пылком кветак. Селяцца на трупах жывёл, гнёздах птушак, насякомых, норах грызуноў, пад карой дрэў, на сыравіне жывёльнага паходжання (скура, поўсць, футра і вырабы з іх, вяленая рыба і мяса) і інш. Многія віды з’яўляюцца небяспечнымі шкоднікамі.
Сямейства налічвае каля 900[3] (каля 1200[4]) відаў. На тэрыторыі Беларусі налічваецца 20—30[3] відаў. Сярод іх скураед вяндлінны(Dermestes lardarius), скураед дывановы(Attagenus pissus), скураед залознікавы(Anthrenus scrophulariae), скураед музейны(Anthrenus museorum)[3].
