Эдвард Станіслававіч Ваньковіч

Эдвард Станіслававіч Ваньковіч, Эдвард-Уладзіслаў-Антоні-Лукаш Ваньковіч (польск.: Edward Władysław Antoni Wańkowicz; ? — 1872) — дзяржаўны дзеяч Беларусі і Расійскай Імперыі, маянтковец.

Эдвард Станіслававіч Ваньковіч
Ліс
харунжы Мінскага павета[d]
Нараджэнне	не пазней за 20 кастрычніка 1793 ці 1793
Смерць	1872
Род	Ваньковічы
Бацька	Станіслаў Аляксандравіч Ваньковіч
Маці	Юдыта са Свентаржэцкіх[d]
Жонка	Міхаліна з Манюшкаў[d]
Дзеці	Ганна з Ваньковічаў[d] і Аляксандр Ваньковіч[d]
Член у	Паўночная паходня Ніжэйшы капітул «Святыні Спакою»

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ваньковіч.

Біяграфія

Належаў да сярэднезаможнага каталіцкага шляхецкага роду Ваньковічаў герба «Ліс». Сын Станіслава Ваньковіча, мінскага губернскага маршалка, і Юдыты з каталіцкага шляхецкага роду Свентаржэцкіх. Ахрышчаны 20 кастрычніка 1793 года ў Заслаўскім касцёле^[1]. У гонар Эдварда Станіслававіча Ваньковіча атрымаў сваё імя Эдвард Адамавіч Вайніловіч (1847—1928), унук першага.

У 1814 г. — падсудак Мінскага павятовага суда. У 1820 г. — харунжы Мінскага павета. У 1821 г. — старшыня Мінскага губернскага апеляцыйнага межавага суда. Вядомы і добры гаспадар, перш усяго Сляпянкі Вялікай, дзе вёў узорную гаспадарку, а таксама Камароўкі і Зазерж над Свіслаччу.

Масон. Член масонскай ложы «Паўночная паходня» ў Мінску, ніжэйшага капітула «Святыні Спакою» ў Нясвіжы.

Сям’я

Жонка Міхаліна з Манюшкаў

Жонка Міхаліна з Манюшкаў, дачка Чэслава, сястра музыканта Станіслава Манюшкі. Дзеці:

• Станіслаў (1819 — да 1882), хрышчаны 2 верасня 1819 года ў Мінскім кафедральным касцёле. Жонка швейцарская падданая Марыя-Сафія Лесер (нар. 1828), шлюб 3 ліпеня 1862 у капліцы в. Сляпянка Мінскага павета, прыпісанай да Мінскага Траецкага касцёла^[1].
• Зыгмунт, хрышчаны 26 снежня 1820 у Мінскім кафедральным касцёле. Валодаў маёнткам Гарадзішча Ігуменскага павета (1878). Жонка Соф’я Мераеўская^[1].
• Габрыэла Эдвардаўна Ваньковіч (1822—1887). Муж: Станіслаў Ігнатавіч Горват (1804—1884)
• Аляксандр (нар. 1823), хрышчаны 19 снежня 1823, жыў на вул. Валошскай горада Мінска (1853). Жонка Алена Венцлавовіч^[1].
• Адам (нар. 1828), хрышчаны 5 мая 1828^[1], які меў маёнтак Князеўка ў Ігуменскім павеце^[2].
• Казімір (нар. 1831), хрышчаны 26 снежня 1831 у Мінскім кафедральным касцёле^[1].
• Уладзіслаў-Антоні-Вільгельм (нар. 1839^[2]), выпускнік Мінскай гімназіі (1854)^[1].
• Ян (1835—1885^[2]), выпускнік Мінскай гімназіі (1854), студэнт Кіеўскага ўніверсітэта^[1], быў вядомым энтамолагам, меў вялікую бібліятэку і калекцыю, трапіўшую ў Музей прыроды ў Варшаве^[2].
• Валерыя-Юдыта-Ева, хр. 08.10.1821 у Мінскім кафедральным касцёле^[1].
• Ганна (1827—1893), у шлюбе з Адамам Вайніловічам (1806—1874).
• Ядвіга^[1], замужам за Рэвеньскім^[2].
• Соф’я-Пелагея (нар. 3 сакавіка 1837), хрышчаны 22 сакавіка 1837 у Мінскім кафедральным касцёле^[1].

Зноскі

1. 86/55. Эдвард-Уладзіслаў-Антоні-Лукаш // Гербоўнік беларускай шляхты. Т. 3. В. / Дз. Матвейчык [і інш.]; навук. рэд. А. Рахуба. — Мінск, 2014. — 663 с. — ISBN 978-985-01-1095-4.
2. Швед 2007.

Літаратура

• Швед, В. В. Ваньковіч Эдвард-Станіслаў-Антоні-Лукаш Станіслававіч // Масоны і ложы на землях Беларусі (канец XVIII — першая чвэрць XIX ст.) : біябібліягр. слоўн.. — Гродна: ГрДУ, 2007. — 275 с. — ISBN 978-985-417-866-0.
• 86/55. Эдвард-Уладзіслаў-Антоні-Лукаш // Гербоўнік беларускай шляхты. Т. 3. В. / Дз. Матвейчык [і інш.]; навук. рэд. А. Рахуба. — Мінск, 2014. — 663 с. — ISBN 978-985-01-1095-4.