Шчытатрымальнік

Шчытатрымальнік^[1][2], тарчатрымальнік^[3], або пахолак^[2] — фігура, якая падтрымлівае гербавы шчыт.

шчыт (тарча)

тынктура^[en] + поле^[de]

шчыта-
трымальнік

шчыта-
трымальнік

дэвіз (або слоган^[en])

клейнод

бурэлет →

← намёт

шлем
(прылбіца)

карона

← пастамент^[en]

ордэн^[pl]

гербавыя →
фігуры

дэвіз (або слоган^[en])

Элементы герба

Шчытатрымальнікі могуць быць як натуральнымі, так і штучнымі (выявы людзей, анёлаў, рэальных або міфалагічных звяроў, птушах і г.д.). Гэты элемент часцей за ўсё быў парны, але мог быць і адзін шчытатрымальнік. Пры двух шчытатрымальніках выявы маглі быць розныя (прыкладам, леў з аднарогам). Часам шчытатрымальнікі ўпрыгожваліся геральдычнымі знакамі, такімі ж, як у полі шчыта^[3].

Шчытатрымальнікі ў выглядзе львоў

Шчытатрымальнікі сустракаюцца ў гербах з XIV ст. і вядуць сваё паходжанне ад практыкі рыцарскіх турніраў. Яны не былі сталымі, маглі лёгка змяняцца ў гербе, бо не звязваліся с пасадай і тытулам уладальніка герба^[3].

Зноскі

1. Герб. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).
2. Цітоў А. К. Геральдыка Беларусі. — Мн.: МФЦП, 2010.— 144 с.: іл. ISBN 978-985-454-500-4.
3. Аляксей Шаланда. Таямнічы свет беларускіх гербаў: Шляхецкая геральдыка Вялікага княства Літоўскага. — Мінск: Янушкевіч. — 220 с., [12] л. іл. с. — ISBN 978-985-90346-1-9.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Шчытатрымальнік