Шлем

Шле́м — частка засцерагальнага ўзбраення, прызначаная для абароны галавы, таксама спецыяльны галаўны ўбор у некаторых родах сучасных войскаў, элемент рыштунку ў лётчыкаў, касманаўтаў, вадалазаў, засцерагальны галаўны ўбор у спорце, прамысловасці^[1].

Італьянскі шлем (15 стагоддзе)

Шлемы вядомыя з часоў ранняй бронзы і выкарыстоўваюцца да гэтага часу. Шлемы вырабляліся з розных матэрыялаў — акрамя металічных вядомы шлемы з дрэва (Мезаамерыка), скуры ці нават касцей (напрыклад, чукчы выкарыстоўвалі шлемы з аленевых рэбраў). Сучасныя шлемы цывільнага прызначэння, як правіла, вырабляюцца з пластыку.

Дзяўчына ў веласіпедным шлеме

Нягледзячы на ўсю разнастайнасць форм, шлемы заўсёды абаранялі верхнюю частку чэрапа, а таксама, як правіла, патыліцу і галаву па баках да ўзроўню вушэй, непараўнальна радзей твар і шыю. Ахова галавы ад страсення мозгу патрабуе ад шлема цвёрдай канструкцыі. Для зручнасці нашэння і для паляпшэння ахоўных уласцівасцей, як правіла, шлемы мелі, а сучасныя заўсёды маюць сістэму амартызацыі ўдару — падкладку або падвеску (сучасныя шлемы практычна ўсе маюць менавіта падвеску).

Зноскі

1. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т., Т. 17: Хвінявічы—Шчытні / Рэд кал.: Г. П. Пашкоў і інш. -Мінск: БелЭн, 2003, с. 436.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Шлем