Старшы сяржант

Ста́ршы сяржа́нт^[1] — воінскае званне ва Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь і шэрагу іншых краін, па рангу вышэй за сяржанта і ніжэй за старшыну.

Старшы сяржант
Краіна	СССР, Беларусь, Расія
Старэйшае званне	старшыня
Малодшае званне	сяржант

Пагон фельдфебеля Рускай Імператарскай Арміі

Пагон старшага сяржанта Савецкай Арміі

Ва Узброеных сілах СССР званне існавала з 1940 года^[1]. У Ваенна-марскім флоце яму адпавядала званне галоўны старшына^[1]. Ва Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь надаецца лепшым сяржантам, якія праслужылі на сяржанцкіх пасадах не менш за год і пры прызначэнні на пасады, на якіх штатам прадугледжана званне старшага сяржанта.

Перад воінскім званнем ваеннаслужачага, які праходзіць ваенную службу ў гвардзейскай воінскай часці, на гвардзейскім караблі, дадаецца слова «гвардыі».

Да воінскага звання вайскоўца або грамадзяніна, які знаходзіцца ў запасе, які мае ваенна-ўліковую спецыяльнасць юрыдычнага або медыцынскага профілю, дадаюцца адпаведна словы «юстыцыі» або «медыцынскай службы».

Вядомыя старшыя сяржанты

• Андрэй Мікалаевіч Жук
• Мікалай Пятровіч Чэпік

Зноскі

1. БелЭн 2002.

Літаратура

• Сергіенка В. А. Старшы сяржант // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 164. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Сержа́нт сяржа́нт // Русско-белорусский словарь для военных // Н. Н. Кривко, В. В. Пупко, В. К. Романцевич, С. Е. Танана; Под. ред. В. В. Язепчика, Н. Н. Кривко. — Мн.: БелЭн, 1996. — С. 375. — 447 с. — ISBN 985-11-0047-1. (руск.)