Міхалка Петрукоў

Міхалка Петрукоў

Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Івенецкі, Петручкоў, М.Петручкоў, Пятрукоў, М.Пятрукоў, Міхалка Пятрукоў, Пятручкоў, М.Пятручкоў, Сын Петрука, Сын Петручка, Сын Пятрука, П.М., М.П., П-к, П-кой, П-коў, П-ў і інш.
Дата нараджэння	1880
Месца нараджэння	Івянец, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1947
Грамадзянства	БССР
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, публіцыст

Асабістыя звесткі

Псеўданімы

Івенецкі, Петручкоў, М.Петручкоў, Пятрукоў, М.Пятрукоў, Міхалка Пятрукоў, Пятручкоў, М.Пятручкоў, Сын Петрука, Сын Петручка, Сын Пятрука, П.М., М.П., П-к, П-кой, П-коў, П-ў і інш.

Дата нараджэння

1880

Месца нараджэння

Івянец, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя

Дата смерці

1947

Грамадзянства

БССР

Прафесійная дзейнасць

Род дзейнасці

пісьменнік, публіцыст

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Працаваў рабочым у Ракаве і Радашковічах, пісарам у Валожыне, Стоўбцах, Івянцы, настаўнікам у ваколіцах Івянца і ў Ашмянах. У 1909 змясціў у газеце «Наша ніва» першы допіс, а ў 1910 першы мастацкі твор. У 1911 стварыў у Івянцы тэатральны гурток. Быў знаёмы з Ядвігіным Ш. Спрабаваў застацца на працы ў рэдакцыі «Нашай нівы», але знайшоў выгаднейшае месца настаўніка ў Валожыне. А.Уласаў прапанаваў заработак 25 рублёў, настаўнік атрымліваў 20 рублёў з кватэрай і харчамі за казённы кошт. Тады ўжо меў сям’ю. У 1914 прызваны ў армію, удзельнік Першай сусветнай і грамадзянскай вайны, падтрымліваў камуністаў. Сваякі адцураліся яго, лічылі сябе палякамі. Памёр ад цяжкай хваробы. Месца пахавання невядомае.

Пасля смерці яго жонка з дачкой Гражынай і сынам Міхасём пераехалі ў Польшчу, а старэйшы сын Альгерд працаваў інжынерам-геадэзістам у сістэме геадэзіі і картаграфіі СССР.

Творчасць

Аўтар апавяданняў «З муляркі», «Прарок», «Брыдкі сон». Друкаваўся да 1914 года. Асуджаў з’явы карупцыі, паразітызму, самаўладства чыноўнікаў. Выкрываў п’янства, народную цемру. З сімпатыяй паказваў працоўны народ. Выкарыстоўваў традыцыі фальклору. Магчыма, аўтар казкі «Вяселле і сон» (1922). Перакладаў з рускай мовы.

Пісаў пра адкрыццё ў Івянцы невялікага хаўруснага банка, куды прымаліся сялянскія ўклады пад 7-10 працэнтаў гадавых, пад залог выдаваліся пазыкі да 100 рублёў. Яго крытычныя лісты прыводзілі да станоўчых вынікаў: у 1910 годзе ён напісаў што ўлады не прымаюць мер для прафілактыкі халеры, тут жа пахваліў медыкаў. Была створана спецыяльная камісія, каб даць аправяржэнне, але выявіліся і іншыя недахопы. Заўважыў, што ў вёсцы Скіпароўцы каля паўтары сотні дамоў, а няма ніводнага пісьменнага чалавека, жыхары прапіваюць апошнія грошы на кірмашы, вяртаюцца пабітыя, а часам і без каня. У Івянцы ўсяго тры вучылішчы — 4-х класнае гарадское, народнае і пачатковае, а шынкоў легальных і патайных каля паўсотні.

Літаратура

М. А. Варвашэвіч, Т. Махнач. ПЕТРУКОЎ МІХАЛКА // Беларускія пісьменнікі : біябібліяграфічны слоўнік : у 6 т. — Мінск, 1995. — Т. 5. — С. 18-19
Міхалка Петрукоў — нашанівец з Івянца / Ігар Солтан // Роднае слова — 2014. ― № 8. ― С. 88―90