Дрэвавыя расліны

Дрэвавыя расліны, дравяністыя расліны — шматгадовыя вечназялёныя і лістападныя расліны, ствол і галіны якіх утвараюць драўніну. З'яўляюцца галоўным элементам леса, які фарміруе яго ландшафт, і служаць асноўным фактарам ляснога біягеацэнозу. Раздзел батанікі, які вывучае дрэвавыя расліны, завецца дэндралогія.

Лістоўніца сібірская (Larix sibirica)

Паводле класіфікацыі дацкага батаніка Хрыстэна Раўнкіера дравяністыя расліны маюць шматгадовыя надземныя парасткі з пупышкамі аднаўлення, якія размяшчаюцца высока ў кроне. У сваёй класіфікацыі Раўнкіер адносіць іх да групы фанерафітаў.

У класіфікацыі І. Р. Серабракова падраздзяляюцца на тры тыпы: дрэвы, кусты і кусцікі.

Для голанасенных і двухдольных драўняных раслін характэрна магутнае паўторнае патаўшчэнне і развіццё перыдэрмы.

Betula platyphylla

Драўняныя расліны, у залежнасці ад умоў навакольнага асяроддзя, набываюць розныя жыццёвыя формы: дрэвы, кусты, ліяны, сланцы (напрыклад, кедравы сланік). У адрозненне ад травяністых раслін, у драўняных надземныя вегетатыўныя органы ў неспрыяльных умовах не адміраюць цалкам, а пры наступе спрыяльнага перыяду аднаўляюць свой рост з утварэннем новага лісця, кветак і пладоў. Дзякуючы гэтаму такія расліны здольныя разрастацца, утвараючы буйныя ствалы і магутныя галіны, могуць расці мноства гадоў і дасягаць велізарных памераў. У тоўшчы драўніны драўняных раслін фарміруецца перыядычная слаістая структура гадавых кольцаў. Драўняныя расліны большай часткай прадстаўлены насеннымі раслінамі, але таксама і сярод папарацей сустракаюцца дрэвападобныя.

У лясных насаджэннях, у тым ліку штучных, звычайна вылучаюць драўняныя расліны галоўнай пароды (буйныя дрэвы), спадарожнай пароды і кусты.

Розныя формы драўняных раслін. Злева направа: гінкга, елка, таполя (дрэвы), актынідыя (ліяна), кедравы сланік (куст).

Літаратура

• Дрэвавыя расліны // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
• А. Н. Бекетов. Деревянистые растения // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Тимонин А. К. Высшие растения: учебник для студентов высших учебных заведений. — М.: Академия, 2007. — С. 254. — 352 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-5-7695-3184-2.