Гама-функцыя
From Wikipedia, the free encyclopedia
Гама-функцыя (або Эйлераў інтэграл другога роду) — матэматычная функцыя, якая пашырае паняцце фактарыяла на поле камплексных лікаў. Звычайна абазначаецца грэчаскай літарай гама Γ(z).
Гама-функцыя | |
---|---|
![]() Графік гама-функцыі рэчаіснай зменнай | |
![]() | |
Першаадкрывальнік | Леанард Эйлер[1] |
Формула, якая апісвае закон або тэарэму | [2][3] |
Пазначэнне ў формуле | , і |
Generalization of | фактарыял |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |

Для натуральных n справядліва роўнасць:
Гама-функцыя вызначана для ўсіх камплексных лікаў, за выключэннем адмоўных цэлых і нуля. Для камплексных лікаў з дадатнай рэчаіснай часткай, функцыя вызначаецца з дапамогай збежнага неўласцівага інтэграла:
Гэту інтэгральную функцыю можна аналітычна працягнуць на ўсю камплексную плоскасць, за выключэннем недадатных цэлых лікаў (дзе функцыя мае простыя полюсы). Атрыманая ў выніку мераморфная функцыя і называецца гама-функцыяй.
Была ўведзена Леанардам Эйлерам, а сваім абазначэннем гама-функцыя абавязана Лежандру.
Азначэнні

Інтэгральнае азначэнне
Калі рэчаісная частка камплекснага ліку дадатная, то Гама-функцыя вызначаецца праз інтэграл
На ўсю камплексную плоскасць функцыя аналітычна працягваецца праз тоеснасць
Існуе непасрэдны аналітычны працяг зыходнай формулы на ўсю камплексную плоскасць, т. зв. інтэграл Рымана-Ханкеля
дзе контур — любы контур на камплекснай плоскасці, які абходзіць пункт супраць гадзіннікавай стрэлкі, і канцы якога ідуць на бесканечнасць уздоўж дадатнай рэчаіснае восі.
Наступныя выразы з’яўляюцца альтэрнатыўнымі азначэннямі Гама-функцыі.
Азначэнне па Гаусу
Яно вернае для ўсіх камплексных , за выключэннем 0 і адмоўных цэлых лікаў
Азначэнне па Эйлеру
Азначэнне па Веерштрасу
Заўвагі
- Вышэйпрыведзены інтэграл збягаецца абсалютна, калі рэчаісная частка камплекснага ліку дадатна.
- Прымяняючы інтэграванне па частках, можна паказаць, што тоеснасць
- справядліва для падынтэгральнага выразу.
- Паколькі , для ўсіх натуральных лікаў
- з’яўляецца мераморфнаю на камплекснай плоскасці і мае полюсы ў пунктах
Звязаныя азначэнні
- Калі-нікалі выкарыстоўваецца альтэрнатыўны запіс, так званая пі-функцыя, якая звязана з гама-функцыяй наступным чынам:
- У інтэграле з азначэння гама-функцыі, межы інтэгравання нязменныя. Разглядаюць таксама няпоўную гама-функцыю, якую вызначаюць падобным інтэгралам са зменнай верхняй ці ніжняй мяжою інтэгравання. Вылучаюць верхнюю няпоўную гама-функцыю, якую часта абазначаюць як гама-функцыю ад двух аргументаў:
і ніжнюю няпоўную гама-функцыю, якую таксама абазначаюць малой літарай «гама»:
Уласцівасці


- Формула дапаўнення Эйлера:
- З яе вынікае формула памнажэння Гауса :
- якую пры n=2 называюць формулай падваення Лежандра:
- Гама-функцыя мае полюс у для любога натуральнага і нуля; вылік у гэтым пункце задаецца так:
- Наступнае прадстаўленне гама-функцыі ў выглядзе бесканечнага здабытку, як паказаў Веерштрас, верна для ўсіх камплексных , акрамя недадатных цэлых лікаў:
- Важная ўласцівасць, якая вынікае з гранічнага азначэння:
- .
- Гама-функцыя бесканечна дыферэнцавальная, і
- дзе часта называюць «псі-функцыяй», ці дыгама-функцыяй.
- Гама-функцыя і бэта-функцыя звязаны наступнымі суадносінамі:
Асобныя значэнні
- Найбольш вядомыя значэнні гама-функцыі ад няцэлага аргумента:
- дзе AGM(x, y) — сярэдняе арыфметыка-геаметрычнае лікаў x і y.
Гл. таксама
- Спіс аб'ектаў, названых у гонар Леанарда Эйлера
- K-функцыя
- G-функцыя Барнса
- Бэта-функцыя
- Гама-размеркаванне
- Няпоўная гама-функцыя
- Формула Стырлінга
Зноскі
Літаратура
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.