From Wikipedia, the free encyclopedia
Гама-функцыя (або Эйлераў інтэграл другога роду) — матэматычная функцыя, якая пашырае паняцце фактарыяла на поле камплексных лікаў. Звычайна абазначаецца грэчаскай літарай гама Γ(z).
Гама-функцыя | |
---|---|
Першаадкрывальнік | Леанард Эйлер[1] |
Формула, якая апісвае закон або тэарэму | [2][3] |
Пазначэнне ў формуле | , і |
Generalization of | фактарыял |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Для натуральных n справядліва роўнасць:
Гама-функцыя вызначана для ўсіх камплексных лікаў, за выключэннем адмоўных цэлых і нуля. Для камплексных лікаў з дадатнай рэчаіснай часткай, функцыя вызначаецца з дапамогай збежнага неўласцівага інтэграла:
Гэту інтэгральную функцыю можна аналітычна працягнуць на ўсю камплексную плоскасць, за выключэннем недадатных цэлых лікаў (дзе функцыя мае простыя полюсы). Атрыманая ў выніку мераморфная функцыя і называецца гама-функцыяй.
Была ўведзена Леанардам Эйлерам, а сваім абазначэннем гама-функцыя абавязана Лежандру.
Калі рэчаісная частка камплекснага ліку дадатная, то Гама-функцыя вызначаецца праз інтэграл
На ўсю камплексную плоскасць функцыя аналітычна працягваецца праз тоеснасць
Існуе непасрэдны аналітычны працяг зыходнай формулы на ўсю камплексную плоскасць, т. зв. інтэграл Рымана-Ханкеля
дзе контур — любы контур на камплекснай плоскасці, які абходзіць пункт супраць гадзіннікавай стрэлкі, і канцы якога ідуць на бесканечнасць уздоўж дадатнай рэчаіснае восі.
Наступныя выразы з’яўляюцца альтэрнатыўнымі азначэннямі Гама-функцыі.
Яно вернае для ўсіх камплексных , за выключэннем 0 і адмоўных цэлых лікаў
і ніжнюю няпоўную гама-функцыю, якую таксама абазначаюць малой літарай «гама»:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.