Аляксандр Кірылавіч Карабанаў

Аляксандр Кірылавіч Карабанаў (25 студзеня 1952 — 3 жніўня 2019) — беларускі вучоны ў галіне геалогіі. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2014; чл.-кар. з 2004), доктар геолага-мінералагічных навук (2003), прафесар (2011).

Аляксандр Кірылавіч Карабанаў
Дата нараджэння	25 кастрычніка 1952(1952-10-25)[1]
Дата смерці	3 жніўня 2019(2019-08-03) (66 гадоў) ці 2019[2]
Грамадзянства	Беларусь[3]
Род дзейнасці	геолаг, мінералог
Навуковая сфера	геалогія і мінералогія[2]
Месца працы	Інстытут геалагічных навук НАН Беларусі Інстытут прыродакарыстання НАН Беларусі
Навуковая ступень	доктар геолага-мінералагічных навук (2003)
Навуковае званне	прафесар (2011) акадэмік НАН Беларусі (2014)
Альма-матар	БДУ
Прэміі	прэмія Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2008)
Узнагароды

Біяграфія

Скончыў Беларускі дзяржаўны універсітэт (1974).

З 1974 года у Інстытуце геахіміі і геафізікі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі: з 1985 года старшы навуковы супрацоўнік, з 1992 года загадчык лабараторыі. З 2008 года дырэктар Інстытута прыродакарыстання Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, адначасова загадчык лабараторыі^[4].

Узнагароды

Прэмія Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2008) за цыкл работ «Разломы і лінеаменты зямной кары Беларусі: тэарэтычныя і прыкладныя аспекты».

Навуковая дзейнасць

Даследаванні ў галіне рэгіянальнай геалогіі, неатэктонікі, геадынамікі і геамарфалогіі Беларусі. Вывучаў геалогію кайназоя тэрыторыі Беларусі, выявіў заканамернасці будовы найноўшых геалагічных фармацый і эвалюцыі буйных формаў рэльефу, распрацаваў арыгінальную комплексную методыку рэканструкцыі амплітуд неатэктанічных рухаў старажытнамацерыковага абляднення. Распрацаваў канцэпцыю неатэктанічнай эвалюцыі і найноўшай геадынамікі тэрыторыі Беларусі. У складзе міжнароднай групы праекта «Неагеадынаміка Балтыкі» выканаў неатэктанічнае раянаванне Заходняй і Цэнтральнай Еўропы, вылучыў галоўныя геадынамічныя фактары, якія вызначалі ход геалагічных працэсаў і характар асадканакаплення ў познім кайназоі на тэрыторыі Беларусі і сумежных абласцей Усходне-Еўрапейскай платформы.

Аўтар 250 навуковых прац, у т.л. 13 манаграфій.

Бібліяграфія

• Гродненская возвышенность: строение, рельеф, этапы формирования. — Мн.: Наука и техника, 1987.
• Геология Беларуси. — Мн.: ИГиГ НАН Беларуси, 2001 (в соавт.).
• Разломы земной коры Беларуси. — Мн.: Красико-Принт, 2007 (в соавт.).
• Неотектоника и неогеодинамика запада Восточно-Европейской платформы. — Мн.: Беларуская навука, 2009 (в соавт.).
• Культавыя і гістарычныя валуны Беларусі / А. К. Карабанаў і інш.; НАН Беларусі, Інстытут прыродакарыстання. — Мн.: Беларуская навука, 2011. — 235 с. — 200 экз. — ISBN 978-985-08-1295-7.

Зноскі

1. Беларусь у асобах і падзеях

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q112702533'></a>
2. Czech National Authority Database Праверана 27 мая 2023.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
3. https://nasb.gov.by/bel/members/pamyati-uchenogo/karabanov.php
4. КАРАБАНАЎ Аляксандр Кірылавіч

Спасылкі

• Аляксандр Кірылавіч Карабанаў у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)