Іван Сцяпанавіч Гулько (нар. 25 снежня 1924, в. Войская, Брэсцкі павет, Польская Рэспубліка) — беларускі вучоны ў галіне медыцынскай рэабілітацыі, выдатнік аховы здароўя. Доктар медыцынскіх навук (1970), прафесар (1971).
| Іван Сцяпанавіч Гулько | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 25 снежня 1924[1] (99 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | выкладчык універсітэта, урач, physiatrist, герантолаг, загадчык кафедры |
| Навуковая сфера | рэабілітацыйная медыцына[d] і геранталогія |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар медыцынскіх навук[2] (1970) |
| Навуковае званне | |
| Альма-матар | |
| Узнагароды |
  |
Пасля заканчэння сямігадовай школы паступіў у Брэсцкае дарожна-механічнае вучылішча, але вучоба была перарвана з-за Вялікай Айчыннай вайны.
У 1944 годзе быў прызваны ў Чырвоную армію, дзе служыў шафёрам. Пасля дэмабілізацыі ў 1947 годзе паступіў у Мінскі медыцынскі інстытут, які скончыў у 1953 годзе. Працаваў у Брэсцкай гарадской санітарна-эпідэміялагічнай станцыі. З 1954 года па 1957 год загадваў Олтушскім урачэбным участкам Маларыцкага раёна.
Вучыўся ў аспірантуры кафедры шпітальнай тэрапіі Мінскага медыцынскага інстытута, якую скончыў у 1960 годзе. У 1960—1966 гадах з’яўляўся асістэнтам кафедры. Абараніў кандыдацкую дысертацыю «Утрыманне цынка, медзі, марганца, кадмія, кобальта і нікеля ў хворых ракам». У 1961 годзе было прысвоена вучоная ступень кандыдата медыцынскіх навук. З 1966 года па 1969 гады — дацэнт 1-й кафедры шпітальнай тэрапіі, адначасова з’яўляўся намеснікам дэкана лячэбнага факультэта. Потым да 1970 года — дацэнт кафедры ўрачэбнага кантролю і лячэбнай фізкультуры.
У 1970 годзе абараніў доктарскую дысертацыю і атрымаў вучоную ступень доктара медыцынскіх навук. У сакавіку наступнага года прысвоена вучонае званне прафесара. З 1970 года па 1988 гады — загадчык кафедры ўрачэбнага кантролю і лячэбнай фізкультуры Мінскага медыцынскага інстытута, адначасова (1972—1988) працаваў галоўным спецыялістам Міністэрства аховы здароўя БССР па лячэбнай фізкультуры і ўрачэбнаму кантролю.
З 1988 па 1994 год — прафесар кафедры фізіятэрапіі, лячэбнай фізкультуры і ўрачэбнага кантролю Мінскага медыцынскага інстытута, адначасова (1992—1994) — галоўны спецыяліст Міністэрства аховы здароўя Беларусі па медыцынскай рэабілітацыі. У лютым 1993 года яму была прысвоена кваліфікацыя «ўрач-рэабілітолаг вышэйшай катэгорыі». З ліпеня 1994 па верасень 1995 года з’яўляўся вядучым навуковым супрацоўнікам лабараторыі па медыка-сацыяльных праблемах пажылых. З верасня 1995 года і да выхада на пенсію (2004) Іван Сцяпанавіч працаваў вядучым спецыялістам лабараторыі медыка-сацыяльнай рэабілітацыі пажылых у НДІ медыка-сацыяльнай экспертызы і рэабілітацыі.
Каля дваццаці гадоў (1970—1990) Іван Сцяпанавіч быў старшынёй Рэспубліканскага навукова-медыцынскага таварыства ўрачоў урачэбнага кантролю і лячэбнай фізкультуры. Ён стварыў грамадскі ўніверсітэт «Здароўе пажылых», які працягваў курыраваць і пасля выхаду на пенсію.
Даследаваў утрыманне мікраэлементаў у арганізме пры захворваннях. У далейшым працаваў над праблемай каранарнага атэраслерозу — «Некаторыя пытанні патагенэза атэрасклерозу» (1966), абараніў доктарскую дысертацыю «Біяхімічная і электрафізіялагічная характарыстыкі праяў каранарнага атэрасклерозу» (1969). У наступныя гады працаваў над стварэннем комплексных методык немедыкаментознага аздараўлення. Асаблівую ўвагу ўдзяляў аздараўленню хворых бранхіяльнай астмай і астматычным бранхітам. Прапанаваў шэраг устройстваў для фарміравання рытму дыхання.
Апублікаваў больш за 160 навуковых работ. Ён з’яўляецца навуковым рэдактарам шэрага манаграфій, беларускай энцыклапедыі «Здоровье» (1991), мае 8 аўтарскіх пасведчанняў на вынаходніцтвы.
Узнагароджаны медалямі, адзначаны знакам «Выдатнік аховы здароўя» (1981), быў адзначаны бронзавым медалём ВДНГ СССР.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
